Πολιτικά συμπεράσματα από τη μεγάλη πασχαλινή έξοδο είναι παρακινδυνευμένο να εξαχθούν. Φυσικά, οι εικόνες από τα λιμάνια και τις εθνικές οδούς προσφέρονται για το παιχνίδι των εντυπώσεων, αλλά μέχρις εκεί. Από σήμερα, όλοι θα βρεθούν μπροστά στα καθημερινά προβλήματά τους και πρώτη απ' όλους η κυβέρνηση. Όλα δείχνουν πως έχει ξεπεράσει το καυτό τρίμηνο των Τεμπών και πλέον θα κληθεί να δώσει λύσεις στα μικροπροβλήματα των πολιτών, τα οποία, όμως, για τον καθένα μας μπορεί να αποτελούν μείζονα, αποφασιστικής σημασίας θέματα.
Το χειρότερο για μια κυβέρνηση, που διάγει τη δεύτερη θητεία της, είναι να χαθεί στον λαβύρινθο αυτών των προβλημάτων. Να αρχίσει να φθείρεται, χωρίς να το αντιλαμβάνεται άμεσα, μέσα σε αυτές τις διεκπεραιώσεις της καθημερινότητας. Και αυτό συμβαίνει διότι κάθε παρόμοια διευθέτηση δημιουργεί μερικές φορές περισσότερα νέα προβλήματα από αυτά που έχει επιλύσει. Όσοι δε υπουργοί –μιλώ πάντα γενικά– θέλουν να αφήσουν ένα μεταρρυθμιστικό έργο, το πιο πιθανό είναι σε πρώτο χρόνο να εισπράξουν τα εύσημα των λίγων και τη δυσαρέσκεια των πολλών. Κοινοτοπώ όταν λέω πως οι μεταρρυθμίσεις θέλουν τον χρόνο τους για να δείξουν τη χρησιμότητά τους.
Είναι διάχυτη η εντύπωση πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάνει μια συνειδητή στροφή προς τον φυσικό της χώρο. Κατηγορήθηκε πως έχασε τον κεντροδεξιό προσανατολισμό της και αυτό της στοίχισε πολιτικά. Κάθε αλλαγή πορείας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το βασικό ερώτημα είναι ένα: η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να επικοινωνήσει με εκείνους που αποστασιοποιήθηκαν λόγω της προαναφερθείσας κατηγορίας περί απώλειας ιδεολογικού προσανατολισμού; Οι γέφυρες υπάρχουν ή έχουν ανατιναχθεί; Η ασφαλής απάντηση προφανώς είναι παρακινδυνευμένη.
Πάντως, το γεγονός πως δεν υπάρχει ένα αξιοπρεπές κόμμα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, μπορεί να δημιουργεί ελπίδες επαναπατρισμού ενός μέρους αυτών των πολιτών, όμως στον βαθμό που η αριστερή, κατακερματισμένη αντιπολίτευση θα εξακολουθήσει να μην αποτελεί απειλή για την κυβέρνηση, τότε μπορεί να επικρατήσει η λογική της χαλαρής ψήφου ή της μη συμμετοχής στις εκλογές. Τα εθνικά θέματα και το μεταναστευτικό είναι οι δύο προνομιακοί χώροι για να προσεγγίσει και πάλι η κυβέρνηση αυτό το ακροατήριο, όμως τα περιθώρια κινήσεών της είναι πολύ περιορισμένα. Συνεπώς, και οι προσδοκίες κάποιου σημαντικού οφέλους από το μεταναστευτικό και τα εθνικά θέματα, και αυτές είναι περιορισμένες.
Το μεταπασχαλινό τοπίο, σχηματικά έχει πολιτικό ορίζοντα μέχρι τα μέσα Ιουνίου όταν ξεκινούν τα μπάνια του λαού. Υποθέτω πως ο μετρήσιμος στόχος της κυβέρνησης είναι να αναπληρώσει τις δημοσκοπικές απώλειες που υπέστη λόγω της ανακίνησης της τραγωδίας των Τεμπών και να μπει στη θερινή περίοδο από μια σαφώς πλεονεκτικότερη θέση.
Το ζητούμενο για αυτήν είναι μια καλή τουριστική χρονιά και μια όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη περίοδος από πυρκαγιές. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, τα υπόλοιπα μετά γίνονται πιο αντιμετωπίσιμα.
