Του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη
Για το φαινόμενο αυτό, που προχθές μας κατατρόμαξε η αγριότητα του, έχουμε γράψει και έχουμε πει τη άποψή μας, πολλές φορές, όσο πιο καθαρά μπορούμε.
Ο εθνικός μύθος και η παραμύθα του ανάδελφου κι ότι μας κατατρέχουν οι πάντες και από παντού, μας οδήγησαν εδώ.
Μην ψάχνουμε τις αιτίες, μόνον σε φίδια και στ΄αυγά τους. Ποιος άλλος, εκτός από ψηφοθηρία μπορεί να ήταν ο λόγος, που ψηφίστηκε, από το ελληνικό κοινοβούλιο, παρακαλώ, η καταδίκη μιας γενοκτονίας, που θα γυρεύει εις τους αιώνες των αιώνων «δικαίωση». Μιας και οι ιστορικοί, πλην των μίσθαρνων, δεν αναφέρονται με αυτόν τον τρόπο, για τις διώξεις και δολοφονίες, όντως, των Ελλήνων του Πόντου…
Σήμερα, τρομάζει κάθε λογικός συμπολίτης μας, όχι μόνον από το μίσος, αλλα από τη χολή που χύθηκε, μετά το γεγονός.
Όλοι επώνυμοι και ανώνυμοι, που στέκονταν γύρω από τον Μπουτάρη, την ώρα του ξυλοδαρμού, την ώρα της άνανδρης επίθεσης των «παλικαριών» που στην ουσία είναι άνανδρα τζαναβάρια, (άγρια θηρία), όλα τα χαμανδράκια που άλλος γυναίκαν έγειμεν και άλλος αγρόν ηγόραζεν και δεν πρόλαβαν να δουν, ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ. Δεν έχουν δα λιγότερη ευθύνη, απ΄τον αλήτη με την κουκούλα και όλους τους υπολοίπους παρατηρητάς.
Τους άκουσε το πανελλήνιο. Βαράτε τον φώναζαν, οι λεγόμενοι Πόντιοι, που έχουν μετατρέψει το Πόντιος, σε συνώνυμο του επιθετικός τραμπούκος, δολοφόνος, που κτυπάει όπου βρίσκει, όποιον βρίσκει και κυρίως όποιον δεν του αρέσει. Και μην αρχίσουμε πάλι ότι δεν φταίει ο νόμος, αλλά ο τροχονόμος και οτι υπήρχαν καλές προθέσεις, αλλά και σύνδεσμοι αναφορικοί και επιθετικοί προσδιορισμοί και άλλοι.
Τίποτε δεν δικαιολογούσε, ούτε τον νόμο, ούτε τα καλά του. Ιδίως την άθλια αιτιολογία, που ψηφίστηκε και κυρίως τη στιγμή και με τον τρόπο που επιβλήθηκε η ψήφιση.
Κι ήρθε η ώρα που η προετοιμασία για τις ποντιακές ομοσπονδίες και παρασπονδίες και οικογενειακές επιχειρήσεις ποντιακού ενδιαφέροντος βγήκαν στη φόρα κι άρχισε το μάντρωμα και το άρμεγμα… Το αίσχος που λέγεται ψήφοι ποντίων και ρωσοποντίων και λοιπών φυλών, που κινούνται ακόμη οργανωμένα και με οδηγούς…
*Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
