Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να κλάψει ή να γελάσει με το νέο πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου για τα πανεπιστήμια. Σ΄αυτή τη χώρα συμβαίνει κάτι περίεργο. Έχουμε συνεχώς, την ανάγκη να μπερδεύουμε την ψυχαγωγία με την δημιουργικότητα. Ακόμα και όταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σοβαρά ζητήματα δομής και λειτουργίας των θεσμών της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Πέρασαν 8 μήνες «σκληρής εργασίας» και επιτέλους, ο Πρόεδρος της Επιτροπής, καθηγητής και πρώην Υπουργός, Νίκος Παρασκευόπουλος παρέδωσε στον κ. Γαβρόγλου το πόρισμα της Επιτροπής για την μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης στα Πανεπιστήμια.
Αφού διαβάσει κανείς τις 19 σελίδες του πονήματος μπορεί να αντιληφθεί την «τρυφερή» προσέγγιση της επιτροπής η οποία προσπαθεί να επαναφέρει εν έτει 2018, τον «Μάη του 68» στην ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας...
Πρώτη παρατήρηση ευθυμίας είναι ότι η παραβατικότητα στα Πανεπιστήμια δεν μπορεί ούτως ή άλλως να αντιμετωπιστεί! Μπορεί όμως να συζητηθεί . Εισάγει δηλαδή ο κ. Παρασκευόπουλος την αξία του διαλόγου ως εργαλείο ανακούφισης των ιδρυμάτων προτείνοντας «στέκια -σημεία συνεύρεσης» ακόμη και με τους καταληψίες «φοιτητές και μη»- υποθέτω παραχωρώντας φοιτητικά δικαιώματα και σε εξωπανεπιστημιακούς. Εκτός αυτού, ο όρος «συνεύρεση» βάζει σε σκέψεις οποιονδήποτε αναγνωρίζει στον όρο την δόκιμη ερωτική σημασία του...
Υπάρχει βεβαίως, πρόβλεψη και για τις καταλήψεις και τα πάρτυ των φοιτητών. Το πόρισμα προτείνει να έχουν την ευθύνη χώρων των καταλήψεων οι ίδιοι οι καταληψίες ενώ για τα πάρτυ ή άλλες δραστηριότητες προτείνεται η «δημιουργία χώρων και αιθουσών αναψυχής μέσα στο Πανεπιστήμιο, οι οποίοι θα είναι και φυλασσόμενοι και ελεγχόμενοι εξωτερικά και θα λειτουργούν με ευθύνη εκπροσώπων φοιτητών (αίθουσα για πρόβες μουσικών συγκροτημάτων του ΑΕΙ, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων – συναυλιών, θεάτρου, χορού και χοροεσπερίδων κλπ) : η ευθύνη μπορεί να αναλαμβάνεται ανά Σχολή εκ περιτροπής κλπ».
Και πότε «χωρεί εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας από τη Διοίκηση του ΑΕΙ.»; Όταν όλα φτάσουν σε απόλυτο αδιέξοδο. Και πώς θα αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα και η χρήση ναρκωτικών; Με τη δημιουργία συμβουλευτικών σταθμών ψυχοκοινωνικής στήριξης των φοιτητών, «σε κάθε πανεπιστήμιο που διαπιστώνει τη σχετική ανάγκη για πρόληψη και έγκαιρη παρέμβαση για την αντιμετώπιση της χρήσης ουσιών,»
Υπάρχει αναμφίβολα ζήτημα στην Αριστερά, στο πολιτικό σύστημα, στην κοινωνία, στη χώρα, παντού! Όπως υπάρχει ζήτημα και στη κουλτούρα διαχείρισης θεσμικών, διοικητικών και νομικών θεμάτων που άπτονται της δικαιοδοσίας των πανεπιστημιακών και της πολιτείας.''Ίσως από δω και πέρα, τέτοιου είδους πορίσματα να μην χρήζουν πολιτικής ανάλυσης αλλά ψυχανάλυσης των ανθρώπων που τα εκπονούν. Γιατί από τη δωδεκαμελή επιτροπή Παρασκευόπουλου διαφώνησε μόνο ένας με το πόρισμα! Ο κ. Αλέξης Μπένος Καθηγητής Ιατρικής του ΑΠΘ θεωρώντας πως το πόρισμα περιορίζει την ελευθερία στα πανεπιστήμια καθώς όπως αναφέρει σε επιστολή του τα θέματα παραβατικότητας «αποτελούν καθαρά ακαδημαϊκά προβλήματα, τα οποία οφείλει να αντιμετωπίσει η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα χωρίς τις παρεμβάσεις κατασταλτικών μηχανισμών.»...
Τι φταίει στην πραγματικότητα; Ότι έχουμε μπερδέψει εδώ και δεκαετίες την ελευθερία με την ελευθεριότητα και την δημοκρατία με την ασυδοσία και την εκμετάλλευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τι μπορεί να γίνει; Τίποτα απολύτως δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αποσυνδεθεί το ελληνικό πανεπιστήμιο - το μοναδικό που είναι αναγκασμένοι να φοιτούν οι νέοι της χώρας- από τον άθλιο κρατισμό των παραδομένων στον πελατειασμό και στις ιδεοληψίες, πολιτικών.
Μέχρι τότε ο κάθε «προδομένος» από την εφηβεία του, καταπιεσμένος «ειδήμονας» δεν θα βλέπει το πανεπιστήμιο ως χώρο έρευνας και δημιουργίας αλλά ως «τόπο συνεύρεσης» ιδεολογικά φορτισμένων ανθρώπων. Με προτεινόμενο σύνθημα όχι την δημιουργία αλλά το «sex drugs and rock n roll στα πανεπιστήμια»...
