Του Γιάννη Σιδέρη
Ως συντετριμμένοι για την δυστυχία που τους βρήκε, αλλά και ως πιστοί στρατιώτες της Αριστεράς (πιστοί και της καρέκλας τους, βεβαίως), οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, θα προσέλθουν συντεταγμένοι στην κοινοβουλευτική κάλπη, για να ψηφίσουν ομοθυμαδόν με ένα τεθλιμμένο «ναι», το τερατώδες νομοσχέδιο, αριστερής κοπής, το οποίο αν ψήφιζαν οι προηγούμενοι «εθνοπροδότες», οι νυν κυβερνητικοί θα τους κρεμούσαν στο Σύνταγμα.
Πέραν των οικονομικών επιπτώσεων, που έχουν υπεραναλυθεί στο liberal, το σημερινό «ναι» αποτελεί τομή στην ηθική της πολιτικής. Πρώτη φορά, τόσο πολύ, τόσο γρήγορα, πολιτικά πρόσωπα έχουν αποποιηθεί των λόγων τους, σε σημείο οικτιρμού.
Γνωστά, αλλά τα σταχυολογούμε ως μνημειώδη: Ο ένας, σεβαστός κατά τα άλλα, (Γιώργος Δημαράς), θρηνεί γιατί θα ψηφίσει τα μέτρα, «παρότι δεν είναι τιμητικό να παραδίδουμε δημόσια περιουσία στα ξένα συμφέροντα, που αλλού γίνεται αυτό;», αλλά θα τα ψηφίσει!
Ο άλλος (Γιάννης Τσιρώνης), θα κλάψει αν πουληθεί έστω και μια μετοχή της ΔΕΗ , αλλά θα ψηφίσει. Ο τρίτο (Νίκος Συρμαλένιος) διαφωνεί με την αύξηση ΦΠΑ στα νησιά (όντας βουλευτής Κυκλάδων) αλλά θα ψηφίσει για να μην κάνει το χατίρι της ΝΔ που ουρλιάζει – το κόμμα του τόσα χρόνια βλέπετε, ήταν υπόδειγμα μειλιχιότητας και φορέας πολιτικού πολιτισμού. Η Τέταρτη, (Ευη Καρακώστα), αυτή που ανακάλυψε φοροφυγάδες στους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, με δυσκολία θα ψηφίσει, αλλά θα ψηφίσει .
Αυτά τα ολίγα ενδεικτικώς, για την πρωτοφανή έκπτωση αξιοπρέπειας, και του περίφημου «ηθικού πλεονεκτήματος» τη Αριστεράς, που επί ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση έγινε παντιέρα, και τώρα απλώς περιφέρουν στη Βουλή τα ράκη του. ( Επεξήγηση: Η στήλη δεν απαλλάσσει καθόλου τους προηγούμενους για τη διάσταση λόγων και έργων, αλλά τόσο μαζικά, τόσο γρήγορα, τόσο προπετώς, όντως πρώτη φορά!).
Φυγή προς τα μπρος από τον Πρωθυπουργό
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του, πριν την ύστατη δοκιμασία της αριστερής συνείδησης, θα κάνει κίνηση φυγής προς τα μπρός, στρέφοντας οφθαλμόν ελπίδας στην επόμενη μέρα, σε μια νέα σελίδα που θα αρχίσει να γράφει η χώρα υπό την διακυβέρνησή του.
Όπλα του για ισχυροποίηση του ισχυρισμού του είναι η αναμενόμενη ρύθμιση του χρέους (Κύριος οίδε πότε και πως, αλλά μέχρις αποδείξεως του εναντίον την Τρίτη, γίνεται αποδεκτή η ρήση του κ. Τσακαλώτου, ότι «είμαστε κοντά σε μια πολύ καλή λύση»). Παράλληλα ο πρωθυπουργός ευελπιστεί σε επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η οποία κατά την κυβέρνηση, «κλείνει με όρους που έχει θέσει η ελληνική πλευρά».
Τα αποτελέσματα, σύμφωνα με το κυβερνητικό αφήγημα, θα φανούν άμεσα, καθώς θα ανοίξουν οι κρουνοί του χρήματος, οι επενδυτές βρίσκονται ante portas, και η χώρα θα αρχίσει να αναγεννάται εκ της μνημονιακής τέφρας της.
Αποτέλεσμα θα είναι η Οικονομία να σταθεροποιηθεί αρχικώς και στην συνέχεια να αρχίσει να αναπτύσσεται, να παράξει πλούτο που θα διανεμηθεί με κοινωνική δικαιοσύνη, ενώ η ανεργία θα αποκλιμακώνεται με γοργούς ρυθμούς, πολύ περισσότερο που επαναφέρεται το waiver για τα ελληνικά ομόλογα, ενώ η χώρα θα συμμετέχει στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.
Ως υποστηρικτικό όπλο προς τους βουλευτές του, και ταυτόχρονα επιθετική αιχμή κατά της αντιπολίτευσης, θα χρησιμοποιήσει το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δεν είναι αναντίστοιχη των διακηρύξεών της. Υλοποιεί την συμφωνία του Καλοκαιριού, και εξ αυτού θα ψέξει δριμέως την αντιπολίτευση, ως ανακόλουθη των πράξεών της, αφού και η ίδια ψήφισε το αριστερό μνημόνιο.
Φυσικά η ΝΔ θα έχει ιδιαίτερη αντιμετώπιση, καθώς αναμένεται να της καταλογίσει στείρα αντιπολιτευτική διάθεση, αφού, αν και φιλελεύθερο κόμμα και υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, ψαρεύει στα θολά νερά της κοινωνικής δυσαρέσκειας, ανακαλύπτοντας ευκαιριακά τον κρατισμό.
Θα δικαιώσει εαυτόν, τους υπουργούς που διαπραγματεύτηκαν, και γενικώς την κυβέρνηση, που με την σκληρή αντίστασή της μείωσε την παράδοση της χώρας (στα 99 χρόνια!), αντιστεκόμενη στις αδηφάγες ορέξεις των διεθνών κορακιών, που ήταν έτοιμα να επιπέσουν επί των ασημικών της δημόσιας περιουσίας. Άλλωστε μέρος των εσόδων του νέου Υπερταμείου, το 50%, θα διατίθεται για την ανάπτυξη, και όχι μόνο για την πληρωμή του χρέους, όπως θα έκανε το - συγκροτημένο μόνο για έξι χρόνια - ΤΑΙΠΕΔ.
Πέραν αυτών, υπάρχει και το θεσμικό οπλοστάσιο που θα επιστρατεύσει η κυβέρνηση προκειμένου να πείσει ότι η χώρα εισέρχεται σε νέα εποχή. Αφορά στην ψηφιακή πολιτική και τον διοικητικό εκσυγχρονισμό, στην συνταγματική αναθεώρηση και το νέο (πάλι καλπονοθευτικό, που έλεγε παλιά ο ΣΥΡΙΖΑ) εκλογικό νόμο.
Σήμερα γράφεται ιστορία
Ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως των κυβερνητικών ισχυρισμών, σήμερα γράφεται ιστορία. Με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου, η Αριστερά (αυτής της εκδοχής η Αριστερά), βάζει την σφραγίδα της σε μια πρωτοφανή παράδοση της περιουσίας της χώρας.
Αυτή τη φορά δεν δίνουν μόνο τα σπίρτα, το πετρέλαιο, το αλάτι τις τράπουλες και τον καπνό, όπως έγινε με τις προηγούμενες χρεοκοπίες. Παραδίδουν και πιο προσοδοφόρες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
