Οι Τρώες δεν είναι μόνο οι τραγικοί πρωταγωνιστές της Ιλιάδας. Έίναι μια κατηγορία παράξενων αστεροειδών που ακολουθεί τους πλανήτες, όπως ένα κοπάδι ακολουθεί τον βοσκό, παγιδευμένοι σε «ασφαλή καταφύγια» βαρυτικής ισορροπίας.
Για τους αστρονόμους έχουν τεράστιο ενδιαφέρον αφού αποτελούν ό,τι έχει απομείνει από την περίοδο που το ηλιακό σύστημα ήταν στα σπάργανα. Αρκετές χιλιάδες από αυτούς περιφέρονται κατά μήκος της τροχιάς του Δία. Εγγύτερα στον Ήλιο, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει μέχρι στιγμής μόνο μια χούφτα Τρώες κοντά στον Άρη. Και ένας από αυτός ίσως να είναι ο χαμένος δίδυμος της Σελήνης.
Μια διεθνής ομάδα με επικεφαλής τον Έλληνα Απόστολο Χρήστου ανακάλυψε τον αστεροειδή με αρίθμηση 101429 στις παρυφές του Άρη και με έκπληξη διαπίστωσε ότι διαθέτει σύνθεση παρόμοια με τη Σελήνη. Ο αστεροειδής θα μπορούσε να είναι ένα αρχαίο κομμάτι συντριμμιών, από την εποχή που καταστροφικές δυνάμεις διαμόρφωσαν τον δορυφόρο μας και τους άλλους βραχώδεις πλανήτες στο ηλιακό σύστημα. Μπορεί, όμως, είναι και είναι σαρξ εκ της σαρκός της Σελήνης.
Το πρώιμο ηλιακό σύστημα ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που βλέπουμε σήμερα. Ο χώρος μεταξύ των νεοσχηματισθέντων πλανητών ήταν γεμάτος συντρίμμια και οι συγκρούσεις πλανητικής κλίμακας ήταν συνηθισμένες. Οι μεγάλοι αστεροειδείς βομβάρδιζαν ανηλεώς τη Σελήνη. Ένα θραύσμα από μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να είχε εκτιναχθεί ως την τροχιά του Άρη, όταν ο πλανήτης βρισκόταν σε φάση σχηματισμού, και να παγιδεύτηκε στην βαρυτική του έλξη.
Ένα τρίτο σενάριο είναι ότι το αντικείμενο αυτό προήλθε από τον ίδιο τον Άρη. Όπως υποστηρίζει η ερευνητική ομάδα στη σχετική δημοσίευση, το φάσμα ανάλυσης του αστεροειδούς μάς λέει ότι είναι πλούσιος σε πυροξένιο, ένα ορυκτό που βρίσκεται στο εξωτερικό στρώμα των πλανητών. Μία πρόσκρουση άλλου αστεροειδούς πριν δισεκατομμύρια χρόνια θα μπορούσε εύκολα να στείλει τον 101429 σε τροχιά γύρω από τον μητρικό του πλανήτη.
Πράγματι, η αρειανή προέλευση προτάθηκε πριν από λίγα χρόνια για τους «αδελφούς» του 101429, ένα σύμπλεγμα Τρώων που είναι γνωστά ως οικογένεια Eureka. Αυτοί οι αστεροειδείς έχουν επίσης ασυνήθιστη σύνθεση, αλλά, ενώ ο 101429 είναι πλούσιος σε πυροξένιο, οι αστεροειδείς της οικογένειας Eureka περιέχουν κυρίως ολιβίνη, ένα ορυκτό που βρίσκεται βαθιά στον πλανητικό μανδύα.
Σε κάθε περίπτωση η ανακάλυψη του 101429 έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος. Αν ταιριάζει στην εικόνα που μέχρι σήμερα έχουμε φτιάξει ή αν πρέπει να αναθεωρήσουμε κραταιές απόψεις αιώνων, μένει να φανεί.
