Του Γιάννη Παντελάκη
Στις 14 του περασμένου Δεκεμβρίου, υπογράφτηκε η παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Δόθηκαν με περίπου τους ίδιους όρους και στην ίδια εταιρεία στην οποία είχαν επιχειρήσει να τα πουλήσουν οι προηγούμενοι, η κυβέρνηση Σαμαρά. Τότε όμως, η επιχειρούμενη πώληση ήταν «μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη για τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και η πώληση της δημόσιας αυτής υποδομής ήταν προσβλητική για το δημόσιο συμφέρον» (έλεγε ο Σταθάκης). Τώρα, τα αεροδρόμια αυτά, «που στην πλειοψηφία τους ήταν κερδοφόρα και η πώλησή τους κινείτο στα όρια της νομιμότητας» (έλεγε επίσης ο Σταθάκης), πουλήθηκαν και δεν άνοιξε ρουθούνι. Δεν κουνήθηκε φύλο, ενδεχομένως κάποιοι κυβερνητικοί ν'' άνοιξαν και σαμπάνιες, όταν έπεσαν οι υπογραφές.
Στις 31 του ίδιου Δεκεμβρίου, λίγες δηλαδή μόνο ημέρες πριν, πουλήθηκε και το φιλέτο του Αστέρα Βουλιαγμένης. Με το ίδιο, αν όχι χαμηλότερο, αντίτιμο και στην ίδια τουρκοαραβικών συμφερόντων εταιρεία, στην οποία είχαν επιχειρήσει να το πουλήσουν οι προηγούμενοι, η κυβέρνηση Σαμαρά. Τότε, επιφανή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Δ. Τσουκαλάς κ.α.) είχαν εισβάλει μαινόμενα στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Αττικής και προσπαθούσαν ν'' ακυρώσουν την πώληση, ενώ οι εκτιμήσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ (ο ίδιος ο Τσίπρας στη Βουλή) ήταν πως το τίμημα του συγκεκριμένου φιλέτου ανερχόταν σε 1 δισ. ευρώ. Τώρα, ο Αστέρας πουλήθηκε για 400 εκατ. ευρώ και επίσης δεν άνοιξε ρουθούνι.
Εκτός του αυτονόητου καιροσκοπισμού και ασυνέπειας του συγκεκριμένου κόμματος, τι άλλο μας δείχνουν αυτά τα δυο ενδεικτικά παραδείγματα; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την πιο χρήσιμη (για όσους ήθελαν αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις) πολιτική δύναμη η οποία θα μπορούσε να τις ολοκληρώσει με τον πιο «ήσυχο» τρόπο. Χωρίς μαζικές αντιδράσεις, χωρίς φασαρίες, χωρίς καταγγελίες, χωρίς απειλές. Χαλαρά, προχώρησε σε δυο συμφωνίες, για τις οποίες οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεινοπάθησαν για να ολοκληρώσουν. Χωρίς να το καταφέρουν μάλιστα. Το κατάφερε ο χρήσιμος ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι ανάλογο νομίζω ότι θα συμβεί και με το ασφαλιστικό. Οι προτάσεις Κατρούγκαλου φέρνουν μια ακόμα (είχε προηγηθεί η αύξηση των εισφορών υγείας) γενναία μείωση και στις κύριες και στις επικουρικές συντάξεις. Μπορεί η κα Γεροβασίλη να λέει ο,τι νομίζει, αλλά η αλήθεια είναι πως οι συνταξιούχοι από εδώ και πέρα θα υποστούν μεγάλο τσεκούρωμα στις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους, οι σημερινοί συνταξιούχοι θα πληρώσουν ανάλογο τίμημα πολύ σύντομα με τις κύριες, ενώ οι επικουρικές των 170 ευρώ σύντομα θ'' αποτελούν μια καινούργια πραγματικότητα.
Προφανώς αυτήν τη φορά θα υπάρξουν κάποιες κοινωνικές αντιδράσεις (σε αντίθεση με τις περιορισμένες που υπήρξαν για τις ιδιωτικοποιήσεις), αφού το ζήτημα αφορά περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια άτομα. Ωστόσο, μπορεί κάποιος να φανταστεί τι θα συνέβαινε αν στην εξουσία βρισκόταν ένα άλλο κόμμα. Πολλές χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους, ταραχές, μεγάλος κοινωνικός αναβρασμός, παρενέργειες σε πολιτικό επίπεδο. Ένα μέρος από αυτά ενδεχομένως να το δούμε τις επόμενες ημέρες, όταν η κυβέρνηση (εφόσον υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές) φέρει το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Αλλά σίγουρα όσα θα συμβούν κατά πάσα πιθανότητα θα περάσουν από την κυβερνητική πλειοψηφία, ενώ δεν αναμένεται και να κλονίσουν την κυβέρνηση οι όποιες κοινωνικές αντιδράσεις. Ποιος θα το έχει πετύχει αυτό; Ο χρήσιμος ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, αν βρισκόταν στην αντιπολίτευση και είχε απέναντί του ένα τέτοιο σχέδιο νόμου από την κυβέρνηση, θα είχε προκαλέσει μια μικρή… επανάσταση. Ο χρήσιμος για πολλούς (και για τους δανειστές) ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ν'' απαξίωσε έννοιες (π.χ. αριστερά) και να ενίσχυσε την αναξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού, ωστόσο τη δουλειά την κάνει…
