Δεν ξέρω πως η ελληνική αστυνομία κατάφερε να βρει τους 16 των Γιαννιτσών μέσα από τα social media, αλλά εγώ χάθηκα προχτές ψάχνοντας μια ανάρτηση του Κώστα του Χαροκόπου. Σκεφτείτε τώρα ότι σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας υπάρχουν αλλού 16 και αλλού 46 αρνητές της συμφωνίας της Λίμνης. Και τους ξέρουν όλους με τα μικρά τους ονόματα!
Το ερώτημα, πάντως, παραμένει: Πως; Όλο το προσωπικό της ΕΛΑΣ να είχαν βάλει να ψάχνει τις αναρτήσεις, θα είχαν χαθεί στην μετάφραση και στην αναζήτηση. Αφήστε δε που θα το είχαμε μάθει! Όλο και κάποιον εργαζόμενο στην ΕΛΑΣ γνωρίζουμε όλοι. Ούτε και μπορώ να δεχτώ ότι έχουν στρατολογήσει χιλιάδες ρουφιάνους σε όλη την χώρα. Θα το είχαμε μάθει κι αυτό! Είπαμε, σε δύο χώρες οι μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν ελπίδα: Στην Ιαπωνία που δεν υπάρχει πιθανότητα να διαρρεύσει ένα μυστικό και στην Ελλάδα που δεν μπορεί κάτι να μείνει μυστικό…
Πως τα κατάφεραν; Ο μόνος τρόπος – με βάση την λογική- για να παρακολουθούν τόσο αποτελεσματικά τους πολίτες μέσω των αναρτήσεών τους στο διαδίκτυο είναι μία μηχανή αναζήτησης και με βάση λέξεις ή φράσεις κλειδιά. Ας πούμε όποιος γράψει «η Μακεδονία είναι ελληνική» ή «ο Τσίπρας είναι ψεύτης». Να αναζητάει, δηλαδή, η μηχανή όσους έχουν εκφραστεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Μία μηχανή με μεγάλη υπολογιστική δύναμη και ένα λογισμικό που να μπορεί να ξεχωρίσει τους πολίτες σε φίλους και σε εχθρούς της κυβέρνησης. Μέχρι χτες πιστεύαμε ότι αυτός ήταν ένας ακόμη αστικός μύθος. Όπως τόσοι και τόσοι που κυκλοφορούν για την κυβέρνηση Τσίπρα, για τις σχέσεις τους με τους Αμερικάνους, για την πρώτη του επαφή με το περιβάλλον Κλίντον, για τα ραντεβού με τους Κύπριους δικηγόρους στο ξενοδοχείο στο Σύνταγμα. Μπορεί να υπάρχει στην Ελλάδα ένα τέτοιο μηχάνημα και με ένα τόσο ανεπτυγμένο λογισμικό; Είναι δυνατόν; Κι αν ναι, ποιος τους το έδωσε αυτή την τεχνολογία;
Έχει το δικαίωμα το κράτος να φακελώνει τις απόψεις των πολιτών; Να μετράει τα likes τους σε αναρτήσεις τρίτων; Να καταγράφει ποια sites και ποιους αρθογράφους διαβάζουν οι πολίτες; Κι αν το κάνουν, αυτό είναι νόμιμο; Δικαιούνται να χρησιμοποιήσουν ένα τέτοιο υλικό για οποιονδήποτε λόγο; Είναι σύμφωνες αυτές οι πρακτικές με την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Κι αφού εισήλθαμε στο πεδίο των ερωτήσεων, ας κάνουμε μία ακόμη: Υπάρχει κάποια υπηρεσία της αστυνομίας που ασχολείται μόνο με αυτό το αντικείμενο; Απαντήσεις θα δοθούν αργά ή γρήγορα. Και δεν πρόκειται να τους σώσει κάποιος καταστροφέας εγγράφων. Γιατί καταστροφέας cookies δεν έχει ακόμα εφευρεθεί. Όλα είναι καταγεγραμμένα και τίποτα δεν χάνεται! Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί. Είναι μόνο θέμα χρόνου.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
