Της Έφης Μπάσδρα
Η είδηση πέρασε σχεδόν στα ψιλά των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων αφού, και δεν συμφέρουν τέτοιες αλήθειες μετανοίας και ηχούν παράξενα, ειδικά από κάποιον που μας έχει συνηθίσει τελείως αλλιώς.
Σε πρόσφατο άρθρο του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt, ο επίτροπος Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πιέρ Μοσκοβισί επισημαίνει ότι το τρίτο και σκληρότερων όλων θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ προχωρούσε τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, ολοκλήρωνε το δεύτερο πρόγραμμα και δεν είχαν προκηρυχτεί οι εκλογές του '15.
Και βέβαια κατόπιν εορτής, όπως γίνεται συνήθως, προχωράει σε μία εκ βαθέων αυτοκριτική επισημαίνοντας τα λάθη και τις ευθύνες των Ευρωπαίων πολιτικών –του εαυτού του συμπεριλαμβανομένου- τις πολιτικές σκοπιμότητες, τη διστακτικότητα στις αποφάσεις, αλλά και το εγγενές πρόβλημα των ευρωπαϊκών θεσμών στη λήψη αποφάσεων.
Τον είχαμε συνηθίσει τελείως αλλιώς. Στη διάρκεια του προγράμματος, κάθε φορά που ερχόταν στην Ελλάδα, εύχαρης και αισιόδοξος, φούσκωνε σαν ούρειος άνεμος τα πανιά του Αλέξη Τσίπρα και χτυπούσε στον ώμο καθησυχαστικά την κυβέρνηση, «όλα καλά». Έγινε ο καλός «θείος Πιέρ» από το Παρίσι.
Είμαι σίγουρη ότι κάθε φορά έφερνε μαζί του κουτιά με φίνα γαλλικά σοκολατάκια! Φαντάζομαι τη σκηνή. Τα άπλωναν στο Μαξίμου, κερνιόνταν οι διερχόμενοι, «ο θείος Πιέρ είναι πάλι εδώ» και ήταν πια σίγουροι: Μνημόνιο τέλος! Τον αγαπήσαμε τόσο που τον κάναμε ως και επίτιμο διδάκτορα στο αρχαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας. Δεν μπορώ να πω... κι αυτός ανταπέδιδε...
Ακόμη και λίγο πριν το τέλος του προγράμματος, στο τέλος Ιουνίου, και ενώ οι Ευρωπαίοι θεσμικοί συνιστούσαν πειθαρχία και εγκράτεια ακόμη και στις δηλώσεις για την έξοδο από τα μνημόνια, εκείνος, σε τελείως αντίθετο κλίμα, υποστήριξε σθεναρά το σενάριο μιας φαντασιακής καθαρής εξόδου, προσφέροντας το ουσιαστικότερο πάτημα στο αφήγημα της κυβέρνησης.
Και ξαφνικά, η εξομολόγηση. Και εκ βαθέων... Και αλήθειες... Το τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα στο νου και τη διάθεση του «θείου Πιέρ», το γνωρίζει μόνον ο ίδιος. Πολιτικός είσαι, κρατάς μια πισινή... Βλέπεις είναι και τα πραγματικά γεγονότα που δεν μπορείς να τα παραβλέψεις: όπως η αποκάλυψη του γενικού γραμματέα του ESM, Καλίν Άνεβ Γιάνσε, ότι ο ESM εργαζόταν για μια πραγματικά καθαρή έξοδο της Ελλάδας στις αγορές το '14(!), -δηλαδή η σημερινή είναι μούφα;- αλλά οι πολιτικές επιλογές του Γιάνη Βαρουφάκη έστειλαν τη χώρα πολλά χρόνια πίσω. Είναι η απώλεια του φτηνού χρήματος της ΕΚΤ, με την απόσυρση του waiver. Είναι και το διεθνές τοπίο με Ιταλία, Τουρκία και ο φόβος του χάους στις αγορές.
Ξαναγυρνώντας στην εκ βαθέων εξομολόγηση του «θείου Πιέρ», και στην αποτίμηση των γεγονότων που συνέβησαν το πρώτο εξάμηνο του '15 και οδήγησαν στο τρίτο αχρείαστο μνημόνιο και την ακύρωση όλης της προηγούμενης αιματηρής προσπάθειας του ελληνικού λαού που ήδη είχε αρχίσει να δίνει τα πρώτα αισιόδοξα αποτελέσματα, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσουμε για το τεράστιο έγκλημα που συντελέστηκε και το επιπλέον περιττό οικονομικό βάρος που επέφερε στον ελληνικό λαό. Οι επιπτώσεις του θα σφραγίσουν το μέλλον γενιών Ελλήνων και θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την παραπέρα πορεία του έθνους.
Είναι δυνατή η αναστροφή και η ανάκαμψη; Ναι, με μία άλλη κυβέρνηση, με άλλο πρόγραμμα, άλλο σχεδιασμό, άλλο όραμα, άλλα πρόσωπα. Δεν ξέρω αν ο «θείος Πιέρ» έχει τελικά τύψεις που δεν στήριξε την προσπάθεια της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά το '14 και την ολοκλήρωση του δεύτερου προγράμματος, αν μετάνοιωσε για την αχρείαστη παράταση της κρίσης και τη στήριξη του στον Αλέξη Τσίπρα, και προέβη σε ομολογία τέσσερα χρόνια μετά, ότι το τέλος του προγράμματος δεν συνεπάγεται το τέλος του δρόμου, και ότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της.
Για ένα είμαι σίγουρη: οτι τα σοκολατάκια στο Μαξίμου, τέλος...
