Αυτές τις μέρες δημοσιεύθηκε από το Tax Foundation ο παγκόσμιος χάρτης εταιρικής φορολόγησης (Corporate Tax Rates around the World) για το 2020. Η σημασία του χάρτη αυτού για την Ελλάδα φαντάζομαι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επεξήγηση. Το επίπεδο της εταιρικής φορολόγησης είναι ένας από τους σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την επιτυχία μιας επιχείρησης, αλλά και τα σχέδιά της για να ενεργοποιηθεί στην εκάστοτε χώρα.
Βεβαίως, η εταιρική φορολόγηση δεν είναι ο μόνος τέτοιος παράγοντας. Για παράδειγμα, ιδιαίτερα οι μεγάλες επιχειρήσεις, δίνουν εξίσου, αν όχι μεγαλύτερη σημασία, σε τομείς όπως η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος και η ταχύτητα και αξιοπιστία στις συναλλαγές με το κράτος - δύο πεδία στα οποία η Ελλάδα έχει να διανύσει πολύ έδαφος ακόμη.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η εταιρική φορολόγηση καθαυτή δεν έχει κρίσιμη σημασία, ιδίως μάλιστα όταν συγκρίνουμε τα επίπεδα των εταιρικών φόρων σε γειτονικές χώρες - κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά ιδιαίτερα, δεδομένου του corporate drain της τελευταίας δεκαετίας, όταν και για φορολογικούς λόγους πολλές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, εγκατέλειψαν την Ελλάδα για να μεταφέρουν την έδρα και τις λειτουργίες τους σε γειτονικές χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Αν μάλιστα κοιτάξει κανείς την εικονογράφηση του Δείκτη όπου με τις αποχρώσεις του μπλε επισημαίνονται οι χώρες των οποίων οι εταιρικοί φορολογικοί συντελεστές είναι χαμηλότεροι του παγκόσμιου μέσου όρου και με κόκκινοι οι αντίστοιχοι υψηλότεροι, θα δει ότι στη γεωγραφική μας γειτονιά, την Νοτιοανατολική Ευρώπη, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που υπερβαίνει τον μέσο όρο. Αλλά και σε σχέση με την άλλη ομάδα αναφοράς, τις χώρες του ΟΟΣΑ, δεν θα πάμε πολύ καλύτερα - η Ελλάδα βρίσκεται στην 29η θέση από 36 συνολικά χώρες, κι αυτό παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία λίγα χρόνια.
Έχουμε λοιπόν ακόμη μια εξαιρετικά ηχηρή εικονογράφηση της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και των βημάτων που καλούμαστε ως χώρα να αναλάβουμε αν θέλουμε πραγματικά να προσελκύσουμε νέες επιχειρήσεις, να δούμε αυτές που έχουν επιβιώσει να αναπτύσσονται και να προκόβουν, να δημιουργήσουμε νέες, πραγματικές θέσεις εργασίας και να βελτιώσουμε το επίπεδο διαβίωσης των Ελληνίδων και των Ελλήνων που κατά την τελευταία δεκαετία δέχθηκε σοβαρό πλήγμα.
Μέσα στη μεγάλη ατυχία μας η οικονομική ανάκαμψη να διακοπεί από μια νέα κρίση, αυτή της πανδημίας, τουλάχιστον είμαστε τυχεροί που η σημερινή κυβέρνηση αποδεδειγμένα διαβάζει τους κρίσιμους αυτούς δείκτες και θέτει ως στόχο τη βελτίωση των επιδόσεων της χώρας. Το ζητούμενο βεβαίως είναι να δούμε και τις αντίστοιχες ενέργειες που θα ελαφρύνουν σημαντικά το μη-φορολογικό βάρος που επωμίζεται η επιχειρηματικότητα ώστε η πορεία της χώρας στους δείκτες αυτούς διαρκώς να βελτιώνεται.
