Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει ένα βαθύτατα πολιτικό πρόβλημα. Αδυνατεί να ασκήσει το ρόλο του ως αντιπολίτευση και να ανασυσταθεί παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα για να απευθυνθεί στους πολίτες. Και στο πλαίσιο αυτό τα τρολς του διαδικτύου αποτελούν μια κάποια... λύση αφού μέσω αυτών πραγματοποιείται ένα είδος επαναστατικής γυμναστικής από το Φθινόπωρο του 2019.
Μόνο που πλέον η άσκηση πολιτικής μέσα από τα «μη επανδρωμένα πληκτρολόγια καθίσταται τοξική». Οι χυδαιότητες που έκαναν το γύρο του διαδικτύου και οι αήθεις επιθέσεις επανέφεραν μνήμες της περιόδου πριν το 2015 αλλά αυτές του πρώτου εξαμήνου της διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο «ψόγος», οι «γερμανοτσολιάδες», οι «μερκελιστές» έδωσαν τη θέση τους σε θεωρίες και αστήρικτες αναφορές περί κυκλωμάτων traffiking ανηλίκων με ευθείες ή μέσω υπονοούμενων, αναφορών στην ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης.
Και μετατράπηκαν σε αντιπολιτευτικό λόγο στοχοποιώντας ανθρώπους. Ο Αλέξης Τσίπρας πήρες αποστάσεις από τις χυδαιότητες του διαδικτύου την ίδια στιγμή που μιλούσε για «ένοχα μυστικά» τα οποία οδηγούσαν στην παραμονή της υπουργού Πολιτισμού στη θέση της.
Τα τρολς, οι «καλικάντζαροι» του διαδικτύου, έδωσαν το στίγμα για τη δημιουργία μιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας που όμοιά της δεν είχε δει η χώρα. Ένα στίγμα που δυστυχώς για την πολιτική ζωή του τόπου, υιοθετήθηκε από βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία όμως έμειναν στο απυρόβλητο από τον αρχηγό τους.
Θα έλεγε κανείς πως για μια ακόμη φορά πήραν «θάρρος», όπως και στο παρελθόν συνέβη, για να συνεχίσουν στους υψηλούς τόνους και τη χυδαιότητα.
Το θέμα όμως είναι ότι το 2021 δεν είναι 2012 - 2015 και το σύνθημα του μνημονίου - αντιμνημονίου πνίγηκε από τις ιαχές του «Ναι» σε όλα του τρίτου μνημονίου που έφερε ο Τσίπρας στη χώρα με την ανέξοδο και ανερμάτιστη πολιτική της δημιουργικής ασάφειας του τότε στενού συνεργάτη του Γιάνη Βαρουφάκη.
Το πόσο πλέον τα τρολς επηρεάζουν τον γενικό πληθυσμό είναι σχετικό, ειδικά στην Ελλάδα. Το ότι εντάσσονται σε παιχνίδια άσκησης πολιτικής παρέμβασης αποτελεί μια πραγματικότητα διεθνώς. Η υπόθεση της παρέμβασης της Ρωσίας στις αμερικανικές εκλογές το 2017 αλλά και της δημιουργίας γενικότερου κλίματος εξακολουθεί να απασχολεί τις ΗΠΑ με ευρύτερες διαστάσεις.
Η δυναμική των τρολς, όπου πρέπει να διευκρινιστεί πως έχουν χρησιμοποιηθεί απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τείνει διαρκώς μειούμενη και από βασικό κομμάτι της ενημέρωσης και της διαμόρφωσης του σκηνικού, τείνει να μετατραπεί σε δεκανίκι για την άσκηση αντιπολιτευτικού, ακραίου όμως, λόγου.
Το κόμμα του Πάνου Καμμένου βασίστηκε στο διαδίκτυο αλλά το 2019 είδε το δρόμο της εξόδου από τη Βουλή. Τα τρολς δεν κατάφεραν να επαναλάβουν για τρίτη φορά το... θαύμα, ενώ και την περίοδο πριν τις τελευταίες εκλογές απέτυχαν παταγωδώς. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας δεν έτυχε της ανάλογης ανταπόκρισης. Έτσι και τώρα. Χρειάστηκε να υιοθετήσει τις πρακτικές τους ένα σύστημα-κομμάτι της πολιτικής, προκειμένου να αναδειχθούν οι χυδαιότητες που τελικά δείχνουν να γυρίζουν μπούμερανγκ στους θιασώτες αυτών των πρακτικών.
Οι γνωστοί «καλικάντζαροι» επιχείρησαν με αφορμή τις αποκαλύψεις για τους βιασμούς ανηλίκων και τις σεξουαλικές κακοποιήσεις, να διαμορφώσουν τον πολιτικό διάλογο και να ποδηγετήσουν τις εξελίξεις σύροντας την πολιτική στον Βούρκο. Ένα πρωτοφανές first response προπαγάνδας και εκχυδαϊσμού του πολιτικού βίου.
Η κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έφερε τον πολιτικό κόσμο προ των ευθυνών του και προκάλεσε την έστω και με δυσκολία από ορισμένες πλευρές, περιθωριοποίηση μιας «γάγγραινας» που επιχειρεί να πλήξει τους θεσμούς και εν τέλει την ίδια τη Δημοκρατία μέσα από τη διασπορά fake news και την υιοθέτηση κάθε είδους θεωρίας συνωμοσίας.
Η πολιτική οφείλει να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα και να δημιουργήσει τις συνθήκες για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται και η αντιπολίτευση, ειδικά η αξιωματική, να απευθυνθεί στους πολίτες με το δικό της σχέδιο και την παράλληλη κριτική προς τη διακυβέρνηση της χώρας.
Οι διχαστικές ρητορικές είναι αυτές που δίνουν τροφή στα τρολς και που όμως στο τέλος της ημέρας η μετατρέπονται σε καθρέπτη όσων τα στηρίζουν ή οδηγούνται στην απομόνωση.
Είναι δεδομένο πως οι κρίσεις θρέφουν τα παράσιτα του κυβερνοχώρου. Η σχέση γίνεται αμφίδρομη από όσους διεκδικούν την εξουσία μόνο που στο τέλος χρεώνονται τα επίχειρα αυτής της τακτικής όπως έγινε και τώρα.
Θα αναρωτηθεί βέβαια κανείς, μα μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί τρολς; Όχι άλλωστε προς το παρόν μόνο ανώνυμες αναφορές γίνονται για συμμετοχή και συνεργασία με κόμματα. Εκτός από μια που ήταν επώνυμη. Και αφορούσε έμμισθη συνεργασία με κορυφαίο στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης. Καθώς και μια αποκάλυψη μετά από έναν αιφνίδιο θάνατο.
Σε κάθε περίπτωση όμως αν η αντιπολίτευση διέθετε πρόγραμμα και σχέδιο ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Πάντως και στην περίπτωση της σεξουαλικής κακοποίησης, της κακοποίησης, της βίας και των βιασμών ανηλίκων, τουλάχιστον στη Βουλή, προτάσεις δεν υπήρξαν. Εκτός από τις παρεμβάσεις και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης που θα πάρουν τη μορφή Εθνικού Σχεδίου ξεκινώντας από τον ποινικό κώδικα και φθάνοντας στην εκπαίδευση.
