Του Θανάση Χειμωνά
Η υπόθεση της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων (aka μακεδονικό ζήτημα, aka σκοπιανό ζήτημα) επαναφέρει στην επικαιρότητα την «σύγκρουση» ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο. Σύμφωνα με το αφήγημα που κυκλοφορεί εδώ και καιρό ο Πρωθυπουργός αλλά και σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ (με αιχμή του δόρατος τους διαβόητους «53») είναι προβληματισμένοι με τον υπερσυντηρητικό και οπισθοδρομικό ηγέτη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων που επιμένει να ορθώνει εμπόδια στην προοδευτική ατζέντα τους.
Μέρα με τη μέρα οι τριβές ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα γίνονται όλο και πιο έντονες. Το χάσμα μεγαλώνει και η στιγμή που ο Τσίπρας θα ξαποστείλει τον κυβερνητικό εταίρο του, οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές (στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα συντριβεί και θα επιστρέψει στα προ κρίσης ποσοστά του) πλησιάζει όλο και περισσότερο.
Αν είσαι παρατηρητικός, φίλε αναγνώστη, θα πρόσεξες πως από την αρχή τοποθέτησα τη λέξη «σύγκρουση» σε εισαγωγικά, ακυρώνοντας ουσιαστικά τη συνέχεια του κειμένου μου. Καμία σύγκρουση, καμία διάσταση απόψεων, κανένα χάσμα δεν υπάρχει ανάμεσα σε Τσίπρα και Καμμένο και, κατ' επέκταση, ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Όλες αυτές οι δήθεν κοκορομαχίες είναι απλώς αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής στρατηγικής. Μιας στρατηγικής πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά σε ό,τι αφορά την ανηθικότητά της.
Γιατί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ένα κόμμα. Από το ξεκίνημα της κρίσης, Τσίπρας και Καμμένος συνεργάστηκαν αγαστά και είχαν κοινούς οπαδούς. Μαζί βρίσκονταν όλοι τους στην πλατεία των «Αγανακτισμένων».
Σήμερα όμως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι κυβέρνηση. Και πρέπει να αποσπούν ψήφους από τον ελληνικό λαό. Από πολίτες δηλαδή που στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοχαρακτηρίζονται «αριστεροί» και «προοδευτικοί» ενώ στην πραγματικότητα είναι σε μεγάλο ποσοστό ρατσιστές και εθνικιστές.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ λοιπόν αποτελούν το πρώτο κόμμα στην παγκόσμια ιστορία που είναι συγχρόνως και αριστερό και ακροδεξιό. Απ' όλα έχει ο μπαχτσές. Θέλετε εθνικισμό; Έχουμε. Θέλετε διεθνισμό; Έχουμε.
Θέλετε σκοταδισμό; Έχουμε. Εντάξει, προοδευτικοί είμαστε μόνο στα λόγια αλλά στο Ελλάντα πιάνει.
Έτσι, ο Αλέξης είναι λαρτζ και χαρίζει στους σκοπιανούς το παράγωγο «Μακεδονία» καθώς κόπτεται για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας τη στιγμή που ο Πάνος πουλάει εθνικιλίκι και μούφα-πατριωτισμό. Αυτό δηλαδή που θα χρειαστεί για να (ξανα)φτάσει στο 3% και να είναι παρών και στην επόμενη Βουλή.
Η (φιλοευρωπαϊκή) αντιπολίτευση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Αν υπερψηφίσει θα χαρίσει για πολλοστή φορά ψήφο εμπιστοσύνης στην εθνικοσοσιαλιστική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αν καταψηφίσει θα κατηγορηθεί πως σαμποτάρει τη χώρα σε διεθνές επίπεδο. Δυστυχώς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχουν ως αντιπάλους αδίστακτους πολιτικούς μακιαβέληδες. Ας μη γελιόμαστε όμως. (Και) τα δικά τους λάθη έχουν δώσει το δικαίωμα στον Τσίπρα και τον Καμμένο να τους κάνουν ο,τι θέλουν.
