Πριν από έναν χρόνο, σχεδόν κανείς στον κόσμο δεν ήξερε τι σημαίνει εμβόλιο mRNA επειδή κανένας Οργανισμός Φαρμάκων σε καμιά χώρα δεν το είχε εγκρίνει ποτέ.
Η Covid-19 επιτάχυνε ανέλπιστα τις εξελίξεις σε αυτόν τον κομβικό τομέα και αύξησε κάθετα τις προοπτικές για την αντιμετώπιση μιας σειράς ασθενειών, από την ελονοσία και τις ιώσεις, όπως το AIDS, έως τον καρκίνο ή την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Οι τεχνολογίες m-RNA και sa-RNA έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώσουν σε εύρος, ταχύτητα και κλίμακα τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται τα φάρμακα, ξεπερνώντας τις σημερινές δυνατότητες της φαρμακοβιοτεχνολογίας.
Το 2020 ήταν η χρονιά που κατέρριψε κατά κάποιο τρόπο την αίσθηση ασφάλειας της τεκμηριωμένα πλέον εύθραυστης καθημερινότητας μας.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Το 2020 μας πήρε πολλά, ταυτόχρονα όμως μας πρόσφερε άλλα τόσα.
Στους «Λευκούς κύκνους της δεκαετίας- Ένας νέος κόσμος για τα παιδιά μας» εξηγήσαμε πώς οι επιστημονικές κατακτήσεις στην υπολογιστική βιολογία και την ιατρική, την Τεχνητή Νοημοσύνη, την ενέργεια και τις μεταφορές, θα μας επιτρέψουν τα επόμενα χρόνια να αναμορφώσουμε το φυσικό περιβάλλον και την ζωή μας πάνω στον πλανήτη, με νέους και απροσδόκητους τρόπους.
Ένας από αυτούς τους «λευκούς κύκνους είναι η τεχνολογία m-RNA.
Μια τεχνολογία που αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη κληρονομιά του 2020 καθώς αν δεν υπήρχε η πανδημία της Covid 19 δεν θα είχε πραγματωθεί ο απίστευτος συντονισμός και η συνεργασία της επιστημονικής κοινότητας σε διεθνές επίπεδο, με την ταυτόχρονη οικονομική στήριξη των κυβερνήσεων, προκειμένου να καταφέρουμε να έχουμε την κυκλοφορία των εμβολίων m-RNA για πρώτη φορά και μετά από πολλά χρόνια ερευνών.
Ένα από τα συντριπτικά πλεονεκτήματα της τεχνολογίας αυτής είναι η δυνατότητα παραγωγής μεγάλου αριθμού εμβολίων με φθηνό σχετικά κόστος.
Για να έχουμε μια αίσθηση των νέων δυνατοτήτων, θα αναφέρουμε ότι οι εταιρείες εμβολίων παγκοσμίως παράγουν συνήθως συνολικά 6 δισεκατομμύρια δόσεις ετησίως, για εμβόλια κατά της γρίπης και εμβολιασμούς παιδικής ηλικίας, κλπ.
Το νέο στοίχημα είναι να παραχθούν οι ίδιες ή και περισσότερες δόσεις, μόνο για την Covid-19.
Τι είναι ακριβώς η τεχνολογία m-RNA
Πέρασαν περισσότερα από 40 χρόνια από τότε που η Ουγγαρέζα επιστήμονας Katalin Karikó πρωτοστάτησε στην έρευνα η οποια έβαλε τα θεμέλια για τη σημερινή τεχνολογία του mRNA, έως την ημέρα που χορηγήθηκε το πρώτο εγκεκριμένο εμβόλιο mRNA στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η βασική αρχή της τεχνολογίας m-RNA είναι απίστευτα απλή: Το πιο ισχυρό εργοστάσιο στον κόσμο βρίσκεται μέσα σε όλους μας.
Η τεχνολογία mRNA λοιπόν βασίζεται στην ανθρώπινη βιολογία και εκμεταλλεύεται τις φυσιολογικές βιολογικές διεργασίες για την έκφραση πρωτεϊνών, καθώς το ανθρώπινο σώμα χρησιμοποιεί τις πρωτεΐνες σχεδόν για κάθε σωματική λειτουργία.
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τις πρωτεΐνες με τα «άλογα» εργασίας του σώματος, καθώς κάθε λειτουργία στο ανθρώπινο σώμα, φυσιολογική ή σχετιζόμενη με ασθένειες, εκτελείται από μία ή πολλές πρωτεΐνες.
Τα εμβόλια mRNA μετατρέπουν τα κύτταρα μας σε ένα βιοχημικό εργαστήριο και τα «διδάσκουν» να φτιάχνουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη - ή ακόμα και ένα τμήμα μιας πρωτεΐνης – ώστε να κινηθούν οι μηχανισμοί εκείνοι που θα προσφέρουν μια ανοσοαπόκριση μέσα στο σώμα μας.
Στην περίπτωση του κορονοϊού που προκαλεί τη νόσο COVID-19, τα εμβόλια mRNA στέλνουν λεπτομερείς οδηγίες στα κύτταρα μας για να παράγουν ένα ακίνδυνο κομμάτι της πρωτεΐνης- ακίδας του κορονοϊού.
Τα κύτταρά μας αρχίζουν να παράγουν την πρωτεΐνη-ακίδα διεγείροντας το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο παράγει με τη σειρά του αντισώματα και κύτταρα μνήμης ενάντια στον SARS-CoV-2, ώστε σε μια πιθανή μελλοντική λοίμωξη να μην κινδυνεύουμε από σοβαρή νόσηση.
Ανοίγοντας το κάδρο ώστε να συμπεριλάβουμε την όλη εικόνα, τα φάρμακα m-RNA δεν είναι μικρά μόρια, όπως τα παραδοσιακά φάρμακα, ούτε βιολογικοί παράγοντες όπως οι ανασυνδυασμένες πρωτεΐνες και τα μονοκλωνικά αντισώματα της βιοτεχνολογίας.
Αντ 'αυτού, τα φάρμακα mRNA είναι σύνολα οδηγιών που κατευθύνουν τα κύτταρα στο σώμα να παράγουν πρωτεΐνες είτε για την πρόληψη στην περίπτωση των εμβολίων, είτε για την καταπολέμηση των ασθενειών στην περίπτωση των φαρμάκων.
Ο δρόμος όμως από την σύλληψη της ιδέας μέχρι ένα εγκεκριμένο φαρμακευτικό προϊόν ήταν μακρύς, με πολλές αποτυχημένες προσπάθειες και πολλές... χρεοκοπίες.
Ίσως δε αν δεν είχε προκύψει η πανδημία της Covid-19, τότε η τεχνολογία m-RNA να παρέμενε ακόμα σε ερευνητικό στάδιο.
Οι σημαντικοί σταθμοί μιας διαδρομής δεκαετιών
Η Ουγγαρέζα βιοχημικός και σημερινή αντιπρόεδρος της εταιρίας BioNTech RNA Pharmaceuticals, Katalin Karikó, για πολλές δεκαετίες ασχολήθηκε με τη μελέτη του m- RNA και πώς αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση διάφορων ασθενειών.
Το 1978, ήταν μια νέα επιστήμονας στο Κέντρο Βιολογικών Ερευνών στο Szeged της Ουγγαρίας, όταν συνέλαβε την ιδέα ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι στην ουσία ένα τεράστιο βιοχημικό εργαστήριο.
Τη δεκαετία του '80 έφυγε από την Ουγγαρία για τις ΗΠΑ και συνέχισε την έρευνα της στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας, με στόχο να σχεδιάσει ένα συνθετικό m-RNA που δεν θα προκαλεί την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και ως εκ τούτου το σώμα δεν θα το απορρίπτει αμέσως.
Όταν η έρευνά της απέτυχε να προσελκύσει την υποστήριξη κυβερνητικών επιχορηγήσεων αλλά και άλλων πανεπιστημίων, υποβιβάστηκε.
Επανήλθε δριμύτερη όμως όταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μαζί με τον ερευνητή Drew Weissman επιτέλους κατάφεραν χρησιμοποιώντας ένα ελαφρώς τροποποιημένο νουκλεοσίδιο στην αλληλουχία mRNA να δημιουργήσουν ένα συνθετικό mRNA, το οποίο μπορούσε να δώσει τις σχετικές οδηγίες χωρίς να προκαλεί την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η πρόοδος αυτή κέντρισε το ενδιαφέρον μιας ομάδας μεταδιδακτορικών ερευνητών και καθηγητών, οι οποίοι ξεκίνησαν την εταιρεία Moderna.
Στη Γερμανία, οι Ugur Sahin και Özlem Türeci, ένα παντρεμένο ζευγάρι με υπόβαθρο στην έρευνα ανοσοθεραπείας, είδαν επίσης τεράστιες δυνατότητες.
Ίδρυσαν αρκετές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της BioNTech, με κύριο αντικείμενο την έρευνα πάνω σε θεραπείες για τον καρκίνο που βασίζονται στη τεχνολογία mRNA.
Τόσο η BioNTech όσο και η Moderna πιέστηκαν για πολλές δεκαετίες χωρίς εγκεκριμένα προϊόντα, αντιμετωπίζοντας επιπλέον τον έντονο σκεπτικισμό της επιστημονικής κοινότητας δεδομένου ότι η αγορά ανάπτυξης φαρμάκων είναι εξαιρετικά ρυθμισμένη και η νέα τεχνολογία απέκλεινε από τα γνωστά μονοπάτια της επιστημονικής έρευνας.
Χάρη όμως στην υποστήριξη φιλάνθρωπων, επενδυτών και άλλων εταιρειών η έρευνα συνεχίστηκε.
Η Moderna συνεργάστηκε με το NIH και έλαβε ισχυρή χρηματοδότηση από την DARPA, την Υπηρεσία Προχωρημένων Ερευνητικών Έργων Άμυνας, για την ανάπτυξη εμβολίων κατά των ιών, συμπεριλαμβανομένης του Zika.
Το φιλανθρωπικό ίδρυμά του Gates χρηματοδότησε την έρευνα πάνω στο mRNA από το 2014, για χρήση κατά του HIV αλλά και του μεγαλύτερου δολοφόνου στην ανθρώπινη ιστορία, της ελονοσίας.
Η Pfizer το 2018 υπέγραψε συμφωνία με τη BioNTech για την ανάπτυξη εμβολίων mRNA για τη γρίπη, καθώς χάρη στη νέα αυτή τεχνολογία μπορεί κανείς κάθε φορά να επεξεργάζεται το m-RNA πάρα πολύ γρήγορα προσαρμόζοντας τις εντολές για τις κατάλληλες πρωτεΐνες, κάτι που είναι αρκετά χρήσιμο για έναν ιό όπως η γρίπη, ο οποίος απαιτεί δύο ενημερωμένα εμβόλια κάθε χρόνο, για το Βόρειο και το Νότιο Ημισφαίριο».
H κουκίδα του χρόνου που άλλαξε τα δεδομένα
Όταν ξέσπασε η πανδημία, η Moderna και η BioNTech είχαν πίσω τους χρόνια κλινικής έρευνας και βελτίωσης της τεχνολογίας τους. Χάρη δε στην ευελιξία αυτής της τεχνολογίας κατέστη εφικτή η άμεση ανακατεύθυνση της έρευνας από την γρίπη προς τον SARS-CoV-2.
Στην ουσία η οδηγία για την πρωτεΐνη της γρίπης αντικαταστάθηκε από την οδηγία για την πρωτεΐνη -ακίδα κορονοϊού και έτσι από την στιγμή που οι Κινέζοι ερευνητές δημοσίευσαν τη γενετική αλληλουχία του ιού, η συνταγή εμβολίου mRNA της Moderna ολοκληρώθηκε σε περίπου 48 ώρες (!).(σ.σ: αντίστοιχα και για τo δίδυμο Pfizer-BionTech).
Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, παρτίδες του εμβολίου είχαν αποσταλεί στη Bethesda Maryland για κλινικές δοκιμές, ενώ η ταχύτητα της όλης επιχείρησης οφείλεται και στην πρωτοβουλία Trump Warp Speed.
Εξαιτίας της επενδύθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια σε αρκετές εταιρείες που ανέλαβαν την έρευνα για την ανάπτυξη εμβολίου κατά του Sars Cov 2 συμπεριλαμβανομένων και των εταιρειών m-RΝΑ.
Πέραν όμως της πρωτοβουλίας του Trump και πολλοί άλλοι κοινωνικοί, οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.
Η παγκόσμια επείγουσα ανάγκη για την καταπολέμηση της COVID-19 οδήγησε τις κυβερνήσεις, τα ιδρύματα και τις εταιρείες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης να ρίξουν περισσότερα χρήματα στην έρευνα και ανάπτυξη εμβολίων γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι πολλά - αν όχι τα περισσότερα - από τα projects δεν θα κατέληγαν σε κάποιο αποτελεσματικό εμβόλιο.
Στην ουσία η εγγυημένη κυβερνητική χρηματοδότηση ανέλαβε τον κίνδυνο για τα πανεπιστήμια και τις φαρμακευτικές εταιρείες, δίνοντας τους τη δυνατότητα να επικεντρωθούν στα πειραματικά εμβόλια κατά της Covid-19.
Η αίσθηση του επείγοντος ανάγκασε επίσης τους ερευνητές να συνεργαστούν όπως ποτέ άλλοτε.
Οι Κινέζοι επιστήμονες έθεσαν τα θεμέλια για αυτήν τη συνεργασία, κοινοποιώντας τη γονιδιωματική αλληλουχία για τον κορονοϊό τον Ιανουάριο του 2020. Πολλές εταιρείες συμμάχησαν μεταξύ τους και μοιράστηκαν τα data τόσο πρότερων έρευνων όσο και της τρέχουσας για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Kάπως έτσι, μετά από 40 ολόκληρα χρόνια έρευνας, φτάσαμε σε εγκεκριμένα προϊόντα m-RNA μέσα σε ελάχιστους μήνες.
Οι προοπτικές είναι τεράστιες
Οι προοπτικές όμως της τεχνολογίας m RNA εκτείνονται πολύ πέρα από την πανδημία επειδή η τεχνολογία m-RNA μας δίνει τη δυνατότητα να αλλάζουμε τη στόχευση του εμβολίου απλά αλλάζοντας την ακολουθία.
Φέτος, μια ομάδα στο Yale σε συνεργασία με τη Novartis, κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια παρόμοια τεχνολογία που βασίζεται σε RNA για τον εμβολιασμό κατά της ελονοσίας, ίσως της πιο καταστροφικής νόσου στον κόσμο.
Η Pfizer από το 2018 μελετά πώς η τεχνολογία m-RNA μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της εποχικής γρίπης, η οποία μεταλλάσσεται συνεχώς και σκοτώνει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
Η BioNTech, αναπτύσσει εξατομικευμένες θεραπείες με στόχο να δημιουργήσει πρωτεΐνες κατ 'απαίτηση που σχετίζονται με συγκεκριμένους όγκους, προκειμένου να διδάξει τον οργανισμό να καταπολεμάει τον καρκίνο.
Επίσης σε δοκιμές ποντικών, οι συνθετικές θεραπείες mRNA έχουν αποδειχθεί ότι επιβραδύνουν και πολλές φορές αντιστρέφουν τις βλάβες της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε ο John Mascola, διευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου Εμβολίων στο Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων , το 2020 είναι μια υπενθύμιση ότι η επιστημονική πρόοδος μπορεί να συμβεί ξαφνικά, μετά από μεγάλες περιόδους κύησης. Και φαίνεται ότι αν η συγκεκριμένη τεχνολογία ξεκλειδώσει πράγματι περισσότερες ανακαλύψεις μετά την πανδημία της Covid-19, τότε η ταχύτητα και η ευελιξία της θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μια σειρά ασθενειών.
Τέτοιες θα μπορούσαν να είναι η ελονοσία, η φυματίωση, η κυστική ίνωση και η Ηπατίτιδα Β.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις ασθένειες που σύμφωνα με τους ερευνητές θα μπορούσαν να αποτελέσουν το επόμενο επίκεντρο των εμβολίων και των θεραπειών mRNA, εκτός από εκείνες που ήδη βρίσκονται στο στάδιο δοκιμών σε ανθρώπους και είναι ο HIV, η λύσσα και η γρίπη.
Η ελονοσία σκοτώνει περισσότερους από 400.000 ανθρώπους κάθε χρόνο, κυρίως μικρά παιδιά. Δεν προκαλείται από ένα βακτήριο ή ιό αλλά μάλλον από έναν οργανισμό που ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία, η οποία ονομάζεται Plasmodia και χρησιμοποιεί μια σειρά στρατηγικών αλλαγής σχήματος προκειμένου να αποφεύγει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Παρεμποδίζοντας τη δημιουργία κυττάρων μνήμης, η ελονοσία προσβάλει τα θύματα της ξανά και ξανά καθιστώντας τον εμβολιασμό απέναντι της εξαιρετικά δύσκολο.
Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο, το μόνο υπάρχον εμβόλιο δεν λειτουργεί πολύ καλά ακόμη και μετά από ένα σχήμα τεσσάρων βολών.
Πριν λίγες εβδομάδες όμως ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εγκρίθηκε για ένα εμβόλιο κατά της ελονοσίας βασισμένο σε RNA τεχνολογία.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Richard Bucala καθηγητής στο Yale: «Εργαζόμασταν για αυτό το εμβόλιο εδώ και χρόνια, αλλά ολόκληρο το τοπίο άλλαξε δραματικά προς το καλύτερο τους τελευταίους έξι μήνες λόγω της επιτυχίας των εμβολίων COVID».
Το εμβόλιο κατά της ελονοσίας χρησιμοποιεί το αυτοπολλαπλασιαζόμενο RNA -self-amplifying RNA, saRNA- το οποίο αντιγράφει τον εαυτό του όταν εισέλθει στα κύτταρα, όπως έχει διαπιστωθεί σε πειραματόζωα.
Το εμβόλιο saRNA είναι σχεδιασμένο να χτυπά την πρωτεΐνη του πλασμοδίου της ελονοσίας που παρεμποδίζει τη δημιουργία κυττάρων μνήμης και έτσι δημιουργεί την προοπτική το εμβόλιο να χορηγείται άπαξ και να προσφέρει διά βίου προστασία.
Η λειτουργία αναπαραγωγής του saRNA είναι κρίσιμη, γιατί σε αντίθεση με τα εμβόλια Pfizer και Moderna που χρειάζονται μεγάλη ποσότητα mRNA υλικού και ως εκ τούτου είναι ακριβή η παραγωγή τους και η διανομή τους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, με το saRNA, θα μπορούσαμε να εγχύσουμε το ένα εκατοστό του υλικού και να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα.
Ιοί της λύσσας, της γρίπης, ΗIV, Zika και Nipah
Μέχρι το 2017, σύμφωνα με μια ανάλυση στο Nature, διεξήχθησαν δοκιμές των εμβολίων mRNA κατά του HIV, της γρίπης, της Zika και της λύσσας. Η πρόοδος που επέφερε η νόσος Covid-19 ανοίγει εκ νέου τον δρόμο για την αντιμετώπιση των παραπάνω νόσων και όχι μόνο μέσω της τεχνολογίας m-RNA.
H Pfizer από το 2018 εργάζεται πάνω στην εφαρμογή της τεχνολογίας m-RNA κατά της γρίπης, ενώ η Moderna εγκαινιάζει τρία νέα προγράμματα ανάπτυξης εμβολίων mRNA: για την εποχική γρίπη, τον ιό HIV και το ιό Nipah , έναν ζωονοσογόνο ιό που προκαλεί σοβαρές αναπνευστικές και νευρολογικές επιπλοκές και έχει ποσοστό θνησιμότητας 40-75%.
Παρά τα συντριπτικά μικρότερα ποσοστά θνησιμότητας, ένα αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο HIV θα ήταν μια πρωτοποριακή εξέλιξη στην προσπάθεια εξάλειψης του HIV.
Ενός ιού που σκοτώνει σχεδόν 700.000 ανθρώπους ετησίως παγκοσμίως, ιδιαίτερα σε φτωχότερες χώρες όπου μεγάλες ομάδες πληθυσμού δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα για να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου.
Το ίδιο ισχύει και για την γρίπη η οποία σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας παρά τους εμβολιασμούς κάθε χρόνο, οι ετήσιες επιδημίες της προκαλούν σε παγκόσμιο επίπεδο περίπου 5 εκατομμύρια σοβαρές περιπτώσεις και 290.000 με 650.000 θανάτους
Καρκίνος
Ο λόγος που οι επιστήμονες δεν μπορούν να επινοήσουν ένα μόνο εμβόλιο για τον καρκίνο, είναι ότι δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη ασθένεια, αλλά μια πλειάδα περισσότερων από 100 ασθενειών, τις οποίες συνήθως ονομάζουμε ανάλογα με το μέρος του σώματος μας στο οποίο εκδηλώνονται.
Αν μπορούσαμε όμως να ανταποκριθούμε στις δεκάδες μορφές καρκίνου εκπαιδεύοντας απλά το σώμα μας να επιτίθεται στοχευμένα σε περίπτωση εμφάνισης κάποιου όγκου;
Αυτή είναι η γενική ιδέα πίσω από την έρευνα σχετικά με τον καρκίνο-ανοσοθεραπεία των BioNTech-Pfizer: Παίρνει ένα δείγμα ιστού από έναν όγκο και πραγματοποιεί τη γενετική του ανάλυση. Με βάση αυτή την ανάλυση σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο εμβόλιο/φάρμακο mRNA, το οποίο δίνει στα κύτταρα του ασθενούς την εντολή να παράγουν θραύσματα με βάση τις γενετικές μεταλλάξεις του όγκου, ωθώντας το ανοσοποιητικό σύστημα να βρει και τα υπόλοιπα κύτταρα με αυτές τις μεταλλαγμένες πρωτεΐνες και να τους επιτεθεί. Δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα μαθαίνει να εντοπίζει και να καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα σε όλο το σώμα.
Αν το σκεφτούμε ο συγκεκριμένος τρόπος δράσης δεν διαφέρει και πολύ από τον τρόπο που η BioNTech και η Moderna ανέλυσαν γρήγορα την αλληλουχία των Κινέζων επιστημόνων του SARS-CoV-2, αναγνώρισαν την ακίδα πρωτεΐνης για επίθεση και ανέπτυξαν ένα εμβόλιο που «μαθαίνει» τον οργανισμό μας να επιτίθεται στον Sars Cov 2 σε περίπτωση μόλυνσης.
Σύμφωνα με στελέχη της ΒionTech, οι γνώσεις που αποκομίσαμε από τη Covid-19 σχετικά με την παραγωγή και την κατασκευή mRNA, μπορούν επί της ουσίας να εκτοξεύσουν σε άλλα επίπεδα την έρευνα για τον καρκίνο.
Η εταιρεία βρίσκεται επί του παρόντος σε εξατομικευμένες κλινικές δοκιμές για εμβόλια για κάθε συμπαγή καρκίνο, συμπεριλαμβανομένου του μελανώματος, του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου των ωοθηκών.
Σύμφωνα με ανάλυση του 2021 από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας στο περιοδικό Modecular Cancer, η ταχεία πρόοδος των εμβολίων mRNA «στρώνει» το έδαφος για την ανοσοθεραπεία κατά του καρκίνου στο εγγύς μέλλον. Για την ακρίβεια όπως αναφέρεται στην ανάλυση: «Τα εμβόλια mRNA μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να στοχεύσουν σχεδόν οποιοδήποτε παθογόνο»… «Βάζετε τον κωδικό για μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που διεγείρει μια ανοσοαπόκριση... Είναι ουσιαστικά απεριόριστες οι δυνατότητες».
-Σκλήρυνση κατά πλάκας
Το δίδυμο Pfizer/ΒiοΝTech αναπτύσσει ένα εμβόλιο για την πολλαπλή σκλήρυνση, ένα αυτοάνοσο νόσημα που μειώνει το προσδόκιμο ζωής έως και 10 χρόνια σε σχέση με εκείνο του μη πάσχοντος πληθυσμού και επηρεάζει έως και 2,5 εκατ. άτομα παγκοσμίως.
Σύμφωνα με ανακοίνωση των εταιρειών τον Ιανουάριο του 2021, το εμβόλιο έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να μεταφέρει την πληροφορία για τη σύνθεση αυτοαντιγόνων, τα οποία έπειτα από χορήγηση σε ποντίκια «πέτυχαν ύφεση της νόσου παρεμποδίζοντας την περαιτέρω καταστροφή της μυελίνης των νευρικών κυττάρων που χαρακτηρίζει τη νόσο».
Ο αντίλογος
Ο φαινομενικά γρήγορος ρυθμός της ανάπτυξης των εμβολίων m-RΝΑ- οι περισσότεροι αγνοούν ότι πρόκειται για μια διαδρομή πολλών δεκαετιών- και η νέα προσέγγιση τους απέναντι στα παθογόνα, προκαλούν διστακτικότητα σε πολλούς.
Ο Peter Hotez, ένας επιστήμονας εμβολίων στο Baylor College of Medicine πιστεύει ότι η τεχνολογία που λειτουργεί για μια επιδημία μπορεί να μην λειτουργεί για την επόμενη. «Εκ των πραγμάτων δεν ξέρουμε τι λειτουργεί μέχρι να το δοκιμάσουμε. Γι’ αυτό και είναι πολύ νωρίς για να ονομάσουμε τα εμβόλια mRNA ως θαύμα. Γιατί πολύ απλά, μπορεί να μην λειτουργήσουν ενάντια στον επόμενο στόχο».
Ακόμη και οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της τεχνολογίας mRNA, όπως στελέχη της Pfizer ή της Moderna, αναγνωρίζουν τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας και επουδενί λόγο ισχυρίζονται ότο η τεχνολογία m-RNA είναι το άγιο δισκοπότηρο για τα πάντα. Πιθανότατα για κάποιες ασθένειες να αποδειχθεί μια εξαιρετική πετυχημενη μέθοδος ενώ για κάποιες άλλες όχι.
Θα πρέπει να εξετάσουμε την επίδραση της τεχνολογίας αυτής σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά ενώ σύμφωνα με αρκετά μέλη της επιστημονικής κοινότητας, την πλήρη εικόνα για τη συγκεκριμένη τεχνολογία θα την έχουμε αρκετά χρόνια μετά τους πρώτους εμβολιασμούς».
Η επιτυχία μιας επαναμβανόμενης αποτυχίας
Η άνω παραδοχή δεν ακυρώνει τη σημαντικότητα και τις προοπτικές που ανοίγει η τεχνολογία m-RNA.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα σημερινά εμβόλια m-RNA εξασφαλίστηκαν όχι μόνο από τις επιτυχίες αλλά και από τις αποτυχίες της επιστημονικής έρευνας
Βλέπετε από το 1987 οι ερευνητές αγωνίζονται να σχεδιάσουν ένα αποτελεσματικό εμβόλιο για τον ιό HIV χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Οι επαναλαμβανόμενες όμως αυτές αποτυχίες ανάγκασαν τους ερευνητές του εμβολίου HIV να ξοδέψουν χρόνο και χρήμα σε παράξενες και μη αποδεδειγμένες τεχνικές εμβολίων. Μια από αυτές ήταν και το συνθετικό m-RNA αλλά και η τεχνολογία ιών-φορέων που τροφοδότησαν το εμβόλιο της Johnson & Johnson ή της ΑstraZeneca.
Σύμφωνα με το ΜΙΤ, σχεδόν το 90% των εμβολίων για την Covid-19 που έφτασαν σε κλινικές δοκιμές χρησιμοποίησαν τεχνολογία που θα μπορούσε να ανιχνευθεί σε πρωτόκολλά δοκιμών εμβολίων για τον HIV. Παρά την αποτυχία αυτών των μεθόδων, οι επιστήμονες στον τομέα των εμβολίων έμαθαν από αυτή, εξέλιξαν την έρευνα και συνέβαλαν στη συλλογική σοφία της επιστημονικής κοινότητας.
Μέσα από αυτή την οπτική γωνία, οι απανωτές αποτυχίες να βρεθεί ένα εμβόλιο κατά του ιού HIV ήταν αυτές που προκάλεσαν μια έκρηξη νέων τεχνολογιών και μας οδήγησαν στη σημερινή επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος κατά της Covid-19.
Ως επίλογο θα χρησιμοποιήσουμε τη σύνοψη του εξαιρετικού Derek Thompson
«Ο θρίαμβος του mRNA, από την έρευνα μέχρι τα εγκεκριμμένα εμβόλια δεν είναι το ταξίδι ενός ήρωα, αλλά το ταξίδι πολλών ηρώων.
Χωρίς τις εξαντλητικές προσπάθειες της Katalin Karikó για να λειτουργήσει η τεχνολογία mRNA, ο κόσμος δεν θα είχε σήμερα πρωτοπόρες εταιρείες όπως είναι η Moderna ή η BioNTech.
Χωρίς την κρατική χρηματοδότηση και τις χορηγίες ιδιωτών όμως και οι δύο εταιρείες ενδέχεται να είχαν χρεοκοπήσει πολύ πριν το 2020.
Χωρίς τις αποτυχίες στην έρευνα για το εμβόλιο για τον ιό HIV που ανάγκασε τους επιστήμονες να παρεκλίννουν των γνωστών μονοπατιών στην επιστημονική έρευνα, ίσως να είμαστε ακόμα στο σκοτάδι για το πώς να κάνουμε την τεχνολογία m-RNA να λειτουργήσει.
Χωρίς τη διεθνή ομάδα επιστημόνων που ξεκλείδωσε πριν από αρκετά χρόνια τα μυστικά της ακίδας του Sars, δεν θα γνωρίζαμε αρκετά για το νέο παθογόνο Sars Cov 2, ώστε να σχεδιάσουμε ένα εμβόλιο εναντίον του τόσο άμεσα και αποτελεσματικά. Η τεχνολογία mRNA γεννήθηκε από πολλούς σπόρους».
Με τη σειρά μας θα προσθέσουμε ότι η τεχνολογία m-RNA απέδειξε με αφοπλιστικό τρόπο την αξία της επιστημονικής έρευνας όταν αυτή διαμοιράζεται στην επιστημονική κοινότητα. Ακόμα και αν δεν καταλήγει πάντα σε ένα εμπορεύσιμο και εγκεκριμένο προϊόν εν τη τελέσει της, όταν κοινοποιείται αποτελεί το απαραίτητο υπόστρωμα για να ανθίσουν οι επόμενοι σπόροι.
Πηγές: The Atlantik magazine τεύχη Μαρτίου-Απριλίου, Science magazine, Modecular Cancer magazine, www.pfizer.com www.modernatx.com https://biontech.de/
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
