Του Σάκη Μουμτζή
Ενα σταθερό πρόβλημα των διανοουμένων του φιλελεύθερου χώρου ήταν - και εν τίνι μέτρω παραμένει - η αδυναμία πρόσληψης της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν ανεπαρκείς. Απλώς τον προσέγγιζαν με λάθος γνωστικά εργαλεία.
Η συμβολή όλων ημών που περάσαμε στην όχθη του φιλελευθερισμού αφού διασχίσαμε τον μαρξισμό, βρίσκεται στο γεγονός πως γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Γιατί είχαμε τους ίδιους καθοδηγητές, είχαμε διαβάσει τα ίδια βιβλία, είχαμε συμμετάσχει από κοινού σε συνεδριάσεις οργάνων.
Για όλους εμάς ήταν φανερό προς τα πού βαδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και η πατρίδα μας. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε με τις εξελίξεις του πρώτου εξαμήνου. Και σήμερα, αν δεν ήταν η ΕΕ και κυρίως η οικονομική βοήθεια που προσφέρει, ουδείς γνωρίζει σε τι κατάσταση θα ήταν η δημοκρατία μας.
Ο εφιάλτης πέρασε.
Ομως μας τον θύμισε ο Α.Τσίπρας με την ομιλία του για την προανακριτική επιτροπή. Δεν ήταν το γεγονός πως υπερασπίστηκε τον Παπαγγελόπουλο. Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Δεν είναι το γεγονός πως ήταν εριστικός και επιθετικός. Πάντα τέτοιος ήταν. Αυτό ξέρει, αυτό κάνει.
Το μόνο που πέτυχε ήταν να βαθύνει το χάσμα που χωρίζει το κόμμα του από το ΚΙΝΑΛ, εκθέτοντας για μια ακόμα φορά τους γεφυροποιούς.
Αυτό το οποίο ξύπνησε τον εφιάλτη, ήταν η αντίληψη που κυριάρχησε σε όλη την ομιλία του τέως πρωθυπουργού για την λειτουργία των θεσμών.
Από αυτά που είπε μας υπενθύμισε πως δεν πιστεύει στην διάκριση των εξουσιών. Νομίζει πως μια κυβέρνηση μπορεί να παραπέμπει έτσι, χωρίς στοιχεία, έναν πρωθυπουργό και υπουργούς. Πιστεύει πως η εκτελεστική εξουσία διατάσσει και η δικαστική εκτελεί.
Στο κάτω-κάτω αυτό δεν έκανε όταν ήταν πρωθυπουργός;
Το παράπονο του για το γεγονός πως δεν παραπέμφθηκε και ο ίδιος, αυτό φανερώνει. Δεν μπορεί να καταλάβει πως ο Κυρ.Μητσοτάκης σέβεται την διάκριση των εξουσιών και το τεκμήριο της αθωότητος για τους πολίτες.
Ουδείς υποχρεούται να αποδείξει την αθωότητα του, αλλά η κατηγορούσα αρχή την ενοχή του. Ολα αυτά ηχούν παράξενα στα αυτιά του Α.Τσίπρα. Ερχεται από άλλον αξιακό χώρο.
Με τρείς κουκουλοφόρους μάρτυρες τελειώνουν όλες οι δουλειές. Μετά, ας πάνε στο δικαστήριο να αποδείξουν πως είναι αθώοι.
Οφείλουν να αντιληφθούν όλοι, πως αυτοί οι άνθρωποι, όσο και να προσπαθήσουν για λόγους τακτικής να αλλάξουν, δεν αλλάζουν.
Η πόλωση, ο διχασμός, η επιθετικότητα είναι στο πετσί τους όχι γιατί είναι κακοί άνθρωποι, αλλά γιατί είναι μαρξιστές. Η θεωρία τους δίνει αυτά τα χαρακτηριστικά.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λειτουργώντας με απόλυτα θεσμικό τρόπο κινήθηκε με βάση τα στοιχεία που προσκόμισε η δικαστική εξουσία. Εννοείται, πως και η όλη εξέλιξη θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.
Πάντως καλόν είναι να δίνεται ο λόγος στον Α.Τσίπρα για να μας υπενθυμίζει τι είναι και από τι γλιτώσαμε.
