Όποιος δεν έχει περάσει από αστυνομικό τμήμα ή ασφάλεια ή δεν έχει ακούσει για το κόλπο με τον καλό χωροφύλακα και τον κακό χωροφύλακα δεν μπορεί να καταλάβει συνολικά τι σημαίνει η χτεσινή δήλωση του σλαβομακεδόνα προέδρου και τι συμβαίνει με τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια. Και την ελληνική υποχωρητικότητα.
Χτες ο σκοπιανός πρόεδρος δήλωσε ότι δεν δέχεται μια ονομασία και ένα σύνταγμα έναντι όλων (erga omnes) και πως όλα αυτά του φαίνονται σαν μια συμφωνία μεταξύ Ζάεφ και Τσίπρα! Τι μας λες! Ώστε όλους αυτούς τους μήνες οι δύο πρωθυπουργοί και οι υπουργοί εξωτερικών, αλλά και Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι, που πηγαινοέρχονται στα προεδρικά μέγαρα τζάμπα τρώνε και πίνουν; Μιλάνε για το γάμο του Χάρυ και το γκραν πρι του Μονακό;
Ο σκοπιανός πρόεδρος είναι ο κακός χωροφύλαξ. Ο άκαμπτος. Ο ανυποχώρητος. Ο πατριώτης. Ο Ζάεφ είναι ο καλός χωροφύλαξ. Ο υποχωρητικός. Ο διαλλακτικός. Ο εκσυγχρονιστής.
Κάθε φορά που ο καλός χωροφύλαξ υποχωρεί σε κάτι και κερδίζει και μια υποχώρηση από την ελληνική πλευρά έρχεται ο κακός χωροφύλαξ και απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Αποτέλεσμα: Οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι που καίγονται να κλείσει το θέμα ασκούν μεγαλύτερη πίεση προς κάθε κατεύθυνση. Δηλαδή προς την Ελλάδα! Γιατί; Μα, η Ελλάδα είναι η μόνη που αντιδρά στην ύπαρξη των Σκοπίων με την κλεψίτυπη ονομασία, την ψεύτικη γλώσσα και την κατασκευασμένη εθνότητα.
Και είναι η Ελλάδα, που μέχρι στιγμής έχει κάνει όλες τις υποχωρήσεις! Έχει συμφωνήσει να ονομάζονται τα Σκόπια Μακεδονία με διάφορους προσδιορισμούς από γύρω σαν γιρλάντες, που σύντομα θα εξαφανιστούν. Έχει συμφωνήσει να αναγνωρίσει τα βουλγάρικα που μιλάνε οι σκοπιανοί ως μακεδονική γλώσσα, σύμφωνα με τις χτεσινές δηλώσεις του Ζάεφ. Και έχει συμφωνήσει να αναγνωρίσει τους σλαβομακεδόνες Βούλγαρους των Σκοπίων ως μακεδονική εθνότητα (πάντα σύμφωνα με τον Ζάεφ)!
Όλα αυτά - σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση - αν οι σκοπιανοί αλλάξουν το Σύνταγμα που μιλάει για αλύτρωτους Μακεδόνες και αν δεχτούν να κοτσάρουν έναν προσδιορισμό στο όνομα Μακεδονία! Παίρνουμε ένα και δίνουμε εκατό!
Κι εκεί που οι υπουργοί Εξωτερικών και οι πρωθυπουργοί δηλώνουν έτοιμοι να τα βρουν, εμφανίζεται αίφνης ο σκοπιανός πρόεδρος και δηλώνει ότι δεν ξέρει και δεν αναγνωρίζει τίποτε. Για όσους έχουν εμπειρία της παλιάς αθηναϊκής εμπορικής αγοράς, αυτό σημαίνει «δώσε κι άλλα».
Όλη η υπόθεση είναι θέμα ελληνικής ιστορίας και ελληνικής ταυτότητας. Όχι σκοπιανής. Οι γείτονες έχουν γεννηθεί με βουλγάρικη γλώσσα, έχουν κατέβει προχτές στα Βαλκάνια και τους διεκδικούν οι Βούλγαροι σαν ομοεθνείς. Συνεννοούνται χωρίς μεταφραστή, καλύτερα από ό,τι εμείς με τους Κύπριους.
Η ύπαρξή τους σαν οντότητα θέλουν να στηρίζεται στο μύθο του Μεγαλέξαντρου. Σε κάθε λαό αρέσει ένα ένδοξο παρελθόν. Αν δεν το έχουν (σαν τα Σκόπια) ή το εφευρίσκουν ή το κλέβουν (σαν τα Σκόπια).
Ταυτόχρονα χτες, η εκκλησία των Σκοπίων έστειλε επιστολή στο Πατριαρχείο και ζητάει να πάψει να είναι σχισματική και να ανήκει στην Κωνσταντινούπολη. Όχι με το όνομα της μακεδονικής, αλλά ως «Αρχιεπισκοπή των Αχρίδων». Τέτοια προθυμία!
Και ενώ το θέμα έχει ενταχθεί στη διένεξη Ελλάδας- Σκοπίων, μάλλον είναι διαφορετικό. Έχει σχέση με τη σύγκρουση Φαναρίου- Μόσχας. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, κύκλοι της Ρωσικής εκκλησίας προέτρεψαν τη σχισματική εκκλησία των Σκοπίων να απευθυνθεί αρχικά στο Πατριαρχείο Βουλγαρίας, ζητώντας ενσωμάτωση. Τον Νοέμβριο του 2017 οι Σχισματικοί υποβάλλουν αίτημα για να αναγνωρισθεί η Βουλγαρική Εκκλησία ως «Μητέρα Εκκλησία» αφού προηγουμένως αναγνωρίσει το Αυτοκέφαλο τους. Συνάντησαν άρνηση. Τώρα απευθύνονται στο Φανάρι ζητώντας να μετονομαστούν και να αναγνωρισθούν. Όμως το ζήτημα είναι αν θα ζητήσουν αυτοκέφαλο καθεστώς, πράγμα που θα προκαλέσει αντίδραση του Πατριαρχείου Σερβίας, στο οποίο ανήκουν .
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αν και δήλωσε ότι θα εξετάσει το σχετικό αίτημα της σχισματικής εκκλησίας των Σκοπίων, πιθανότατα θα επανεκκινήσει το διάλογο με την Εκκλησία της Σερβίας, βάζοντας όλα τα νέα δεδομένα στο τραπέζι, διαδραματίζοντας το ρόλο επιδιαιτητή.
Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης πολύ δύσκολα θα δώσει αυτοκέφαλο καθεστώς στη σχισματική εκκλησία αν δεν συναινεί το Πατριαρχείο Σερβίας και σε αυτή την περίπτωση πιο πιθανό είναι το σενάριο να ζητηθεί στους σχισματικούς να ενσωματωθούν, κάτι που δεν είχε γίνει αποδεκτό στο παρελθόν.
Αν όλα αυτά μοιάζουν βυζαντινά, υπάρχει το κερασάκι του Ζάεφ. Τι έχει δώσει προς το παρόν; Έβγαλε την πινακίδα Μεγαλέξαντρος από το αεροδρόμιο. Άλλαξε το όνομα της εθνικής οδού που μπαίνει από Ελλάδα. Αλλάζει το όνομα της εκκλησίας. ΤΊΠΟΤΕ ΆΛΛΟ! Τι σημαίνουν όλα αυτά σε σχέση με το όνομα της χώρας του, τη γλώσσα, την εθνότητα, τη σημαία, το Σύνταγμα και μια λύση έναντι όλων; Απολύτως τίποτε!
Εν κατακλείδι: Οι σκοπιανοί πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και η ελληνική κυβέρνηση τους έχει ήδη δώσει σε συμφωνία σχεδόν τα πάντα. Και δια του προέδρου τους πιέζουν να πάρουν και περισσότερα!
Οι Έλληνες πρέπει να καταλάβουν ότι η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει τίποτε αναγνωρίζοντας τα Σκόπια υπό οποιαδήποτε ονομασία. Αντίθετα, έχουν να χάσουν. Επίσης οι Έλληνες πρέπει να ξέρουν ότι ο ισχυρός παίκτης σ αυτό το παιχνίδι είναι η Ελλάδα και όχι τα Σκόπια. Αρκεί η πραγματικότητα ότι δεν αρκεί στη διεθνή κοινότητα και στους ισχυρούς ότι η γειτονική χώρα έχει αναγνωριστεί από πάνω από 100 χώρες. Χωρίς την αναγνώριση της Ελλάδας τα Σκόπια είναι ανίσχυρα στο χάρτη ακόμα και με παγκόσμια αναγνώριση. Επειδή τη μακεδονική ταυτότητα πάνω στην οποία στηρίζεται η ύπαρξη των Σκοπίων μπορεί να τη δώσει μόνο η Ελλάδα. Η ελληνική ιστορία που καπηλεύονται τα Σκόπια.
Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση που δεν πιστεύει ιδεολογικά σε πατρίδα να είναι το δώρο που περίμεναν όσοι ξένοι θέλουν λύση για το προτεκτοράτο τους. Αλλά, οι Έλληνες οφείλουν να έχουν επίγνωση της ισχύος της ιστορίας αυτού του τόπου. Και επίγνωση ότι η αναγνώριση από πάνω από 100 κράτη των Σκοπίων ως Μακεδονία δεν είναι αρκετή ούτε για την Ουάσινγκτον, ούτε για το Βερολίνο. Χρειάζεται το ναι της Αθήνας. Η οποία δυστυχώς κυβερνιέται από άσχετους περί την ιστορία, άσχετους περί της αξίας της και, κυρίως, άσχετους από διπλωματία. Έτοιμους να δώσουν τα πάντα για υποσχέσεις του αέρα για το οικονομικό χρέος. Προκειμένου να κρατήσουν την εξουσία. Ανίδεοι ότι το μεγαλύτερο χρέος που οφείλουν να ξεπληρώσουν δεν είναι οικονομικό. Είναι απέναντι στο όνομα της χώρας τους.
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
