Είπα στην τηλεόραση «όποιος νιώθει κουρασμένος, να πάει στην ΜΕΘ να ξεκουραστεί». Έπεσαν να με φάνε, να με ρημάξουν. Διότι λέει είναι άηθες να μην αναγνωρίζω στον κόσμο ότι είναι κουρασμένος από την καραντίνα. Και άθλιο να περνώ μ’ αυτό τον κυνικό τρόπο την κυβερνητική γραμμή. Καταλάβατε τώρα; Το να λες «προσέχετε» είναι κυβερνητική γραμμή και το «έτσι που πάτε θα πεθάνετε» είναι κυνικό και ά-ηθες.
Εξ’ αυτού να καταλάβω, δηλαδή, ότι το να λες «μαζευτείτε χίλιοι να πιείτε ο ένας πάνω στον άλλον τα ποτά σας στα στενά του Ψυρρή» και το να καλείς την πιτσιρικαρία σε πάρτι στο ΑΠΘ, συγκροτούν στάση ζωής γεμάτη ήθος και τρυφερότητα, τα αντίθετα του αήθους και του κυνικού που εκφράζω εγώ και οι όμοιοι μου. Αυτό με την ξεκούραση στην ΜΕΘ το είπα στην Σαββατιάτικη εκπομπή κι όταν στην Κυριακάτικη επανέλαβα ότι «δεν το παίρνω πίσω» όρμησαν ξανά στα social media και στις συριζοϊστοσελίδες να με κατασπαράξουν. Καθότι είμαι και αμετανόητος…
Εντάξει παιδιά, χαϊδέψτε τα αυτάκια των κουρασμένων νεαρούληδων και εξωθήστε τους να κάνουν «αντίσταση» στα μέτρα μέχρι να μην μείνει κανένας τους που να μην έχει κολλήσει τον ιό. Κι όταν το μεταφέρουν σπίτι τους και κολλήσουν τον πενηντάρη πατέρα τους (καθότι ο παππούς έχει πια εμβολιαστεί) κι ο πατέρας τους βρεθεί διασωληνωμένος (καθότι αυτές οι ηλικίες πια είναι ξαπλωμένες στις κλίνες Covid), τότε να ξαναβγεί ο νεαρός και να διαδηλώνει διότι ήθελε να υπάρχουν περισσότερες ΜΕΘ στην χώρα.
Μη του πείτε του πιτσιρικά ότι «παρτάροντας» στις πλατείες δυνητικά οδηγεί ανθρώπους στον θάνατο, δεν κάνει, είναι αήθεια και κυνισμός. Ενώ όταν του λες «αχ εσύ κουρασμένο μου παιδί, σε καταλαβαίνω, βγες και μάζεψε όποιον κορονοϊό κυκλοφορεί στην πλατεία» επιτελείς θείο έργο. Η στάση σου είναι ο ορισμός της κατανόησης των γενεών, της κοινωνικής ή προσωπικής υπευθυνότητας. Κι όταν αύριο το παλικαράκι ή το κοριτσόπουλο βρεθεί να θάβει τον γονιό του ή καταλήξει με διαρκείς βλάβες στον δικό του πνεύμονα, εξηγήστε του ότι δεν έφταιγε ο ίδιος αλλά οι κυβερνήσεις και οι επιτροπές που δεν του βρήκαν «έξυπνες λύσεις».
Εντάξει παιδιά, συνεχίστε έτσι. Αφήστε εμένα τον συντηρητικό (που είδε δυο φίλους του να πεθαίνουν μέσα σε είκοσι μέρες) στην αήθεια μου και ακολουθήστε εσείς τον «απελευθερωτικό» προοδευτικό σας δρόμο. Μην τυχόν και πείτε τίποτα στα παιδιά και τα πληγώσετε, δείξτε την κατανόηση σας και το ανοικτό μυαλό σας σπρώχνοντας τα προς τις πλατείες. Εξάλλου, πάντα στις πλατείες και στους δρόμους ήταν η λύση, τώρα θα το αλλάξουμε;
