Του Αντώνη Πανούτσου
Το πόρισμα Παρασκευόπουλου για την βία στα ΑΕΙ έρχεται να προστεθεί στον νόμο Παρασκευόπουλου για την αποσυμφόρηση των φυλακών, στην προσπάθεια μετά την δημόσια τάξη και να καταστραφεί και η ανώτατη εκπαίδευση. Είναι μια συρραφή φληναφημάτων, μια αποδοχή της παρανομίας, μια προσπάθεια να μην ενοχληθούν οι καταληψίες και αντιεξουσιαστές που με το δημόσιο χρήμα πολεμάνε «την άρχουσα τάξη». Η οποία όπως διευκρινίζει το πόρισμα δεν είναι οι καθηγητές ή οι συμφοιτητές τους αλλά κάποιοι άλλοι που προφανώς δικαιολογείται να τους σπάνε τα κεφάλια.
Το πόρισμα Παρασκευόπουλου είναι ένα μνημείο δειλίας που ονομάζει «παραβατικότητα» την παρανομία. Ένας όρος απενοχοποίησης της παρανομίας που χρησιμοποιείται κατά κόρον από την αριστερά και σύντομα κάποιος θα γράψει ότι ο Κουφοντίνας ήταν ένοχος παραβατικής συμπεριφοράς. Είναι μια δουλειά του ποδαριού που προτείνει υποχρεωτικά μαθήματα «των εξαρτήσεων στα Τμήματα της Ιατρικής, Ψυχολογίας, Κοινωνικής Εργασίας, Νοσηλευτικής, Παιδαγωγικών, Κοινωνιολογίας, Νομικής στο πρόγραμμα σπουδών τους, ώστε οι απόφοιτοί τους να έχουν λάβει σχετική εκπαίδευση όπως γίνεται αντίστοιχα στον ευρωπαϊκό και στο διεθνή χώρο», σαν οι φοιτητές να έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μετά το τέλος των σπουδών τους.
Ακόμα και η ονομασία του «Πόρισμα της Επιτροπής για τη μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης» όπως αναφέρεται στην δήλωση του Παρασκευόπουλου είναι μια απατεωνιά. Καμία ακαδημαϊκή ελευθερία δεν διακυβεύεται εκτός αυτών που μπορεί να έχουν άλλη γνώμη από τους δικτατορίσκους των πανεπιστημίων, που δεν διστάζουν να επιτεθούν σε κάθε φοιτητή που έχει άλλη γνώμη. Το πόρισμα Παρασκευόπουλου για τα ΑΕΙ, που δόθηκε χωρίς πρακτικά, θα ξεχαστεί χαμένο ανάμεσα στις διοικήσεις των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, τις νεολαίες των κομμάτων και τις φοιτητικές παρατάξεις που θα δοθεί για δημόσια διαβούλευση.
Ευθύνη της επόμενης κυβέρνησης είναι να δημιουργήσει μια επιτροπή που δεν θα ασκείται στον αριστερό καλολογικό λόγο αλλά θα καταγράψει την πραγματικότητα στα ελληνικά ανώτατα ιδρύματα. Με γεγονότα και αριθμούς. Κάτι σαν τις Βασιλικές Επιτροπές του 19 αιώνα που κατέγραψαν την ζωή στην βικτωριανή κοινωνία. Παίρνοντας συνεντεύξεις και μαζεύοντας στοιχεία κατέγραψαν τα πάντα. Από τις συνθήκες ζωής των φτωχών του Λονδίνου, έως τις συνθήκες εργασίας στα ανθρακωρυχεία και την οικιακή βία.
Προφανώς ο κόσμος ξέρει τι συμβαίνει αλλά μια αποστασιοποιημένη και λεπτομερής καταγραφή της ζωής της Ελλάδας του 21ου αιώνα, από την βία στα πανεπιστήμια, μέχρι την κατάσταση των μέσων μεταφοράς και τις συνθήκες ανασφάλιστης εργασίας θα επιτρέψουν σε μια κυβέρνηση να έχει τα στοιχεία για να νομοθετήσει. Στοιχεία που λαϊκίστικες κυβερνήσεις βασίζονται στα κλισέ οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν πρόκειται να δοθούν στην δημοσιότητα.
Οι γενικολογίες του πορίσματος Παρασκευόπουλου είναι άχρηστες. Ένα πόρισμα για τα ΑΕΙ χρειάζεται. Ένα πόρισμα που θα λέει πόσοι καθηγητές και φοιτητές έχουν δεχτεί επίθεση μέσα σε ΑΕΙ τα τελευταία χρόνια, πόσο στοιχίζει ο χουλιγκανισμός στα πανεπιστήμια, πόσες ώρες διδασκαλίας χάνονται από τον πολιτικό ακτιβισμό και πόσοι και ποιοι μένουν στις φοιτητικές εστίες.
Όπως το βικτοριανό πόρισμα που κατέγραψε την ζωή των φτωχών του Λονδίνου ένα πόρισμα που αποστασιοποιημένα, χωρίς θρήνους και οιμωγές θα καταγράφει την ζωή στα ανώτατα ιδρύματα της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Μετά οι νόμοι και έπειτα το σημαντικότερο. Το πολιτικό θάρρος να εφαρμοστούν αφού όταν απουσιάζει οι νόμοι δεν είναι παρά καλές προθέσεις και ευχολόγια.
