Ο Άγγελος Συρίγος είναι πανεπιστημιακός δάσκαλος. Έκανε το λάθος να απευθύνει συστάσεις σε κάποιον που ασχημονούσε στον πανεπιστημιακό χώρο, στο σπίτι του. Προπηλακίστηκε. Αλλά αυτό δεν έφτανε. Μέρες μετά εισέβαλλαν στον μάθημά του. Η αστυνομία δεν θέλει να προστατεύσει τον κ. Συρίγο. Το βίντεο της εισβολής υπάρχει. Οι συνάδελφοί του προφανώς φοβούνται να αντιδράσουν. Τι επιλογές μένουν στον κ. Συρίγο;
Προς το παρόν ο ίδιος έχει στυλώσει τα δυο του πόδια και αντιστέκεται στην χυδαιότητα και την βαρβαρότητα. Τι θα κάνει, όμως, στην τρίτη επίθεση; Στην τέταρτη, στην πέμπτη; Ίσως ένα Πανεπιστήμιο του εξωτερικού δεχτεί στις αγκάλες του έναν ακόμη άξιο συμπατριώτη μας. Δεν θα είναι ούτε ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος.
Μη πει κανείς ότι τα επεισόδια σε βάρος του κ. Συρίγου έχουν χαρακτηριστικά πολιτικής δράσης. Τα «παιδιά» αυτά λειτουργούν όπως και οι συμμορίες του δρόμου. Απλά προβάλλουν πολιτικά αιτήματα κι αυτό λειτουργεί ως άλλοθι για την ατιμωρησία τους. Τις μεγαλύτερες ευθύνες απ' όλους τις έχει, πάντως, η πανεπιστημιακή κοινότητα. Αυτή είναι που δεν μπορεί να περιφρουρήσει το σπίτι της. Κρύβονται από φόβο και δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Διότι είναι δική τους η ευθύνη για το γεγονός ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα έχουν καταληφθεί από «συλλογικότητες».
Διαβάστε πως περιέγραψε ο ίδιος ο κ. Συρίγος την νέα του περιπέτεια στο facebook…
«Με κάνατε υπερήφανο!
Την Παρασκευή 3 Μαρτίου, λίγο μετά τις 4 το απόγευμα εισέβαλε στην αίθουσα που είχαμε την παράδοση του μαθήματος των ελληνοτουρκικών σχέσεων μία ομάδα 20-25 νεαρών.
-Θεώρησαν αυτονόητο να διακόψουν το μάθημα με το «έτσι θέλω».
-Αναζητούσαν τον Συρίγο, που προφανώς δεν γνώριζαν.
-Κατέγραφαν με κινητά την εισβολή παρ' ότι τους ζητήσαμε επανειλημμένως να σταματήσουν.
-Προσπάθησαν να μοιράσουν στο Πάντειο μια προκήρυξη εναντίον μου που έφερε υπογραφή «Ελευθεριακό Σχήμα ΤΕΙ Πειραιά»...
-Κατά δήλωσή τους δεν ήσαν από το τμήμα μας και επίσης κατά δήλωσή τους μόνον οι 3-4 από αυτούς ήσαν από το Πάντειο. Οι υπόλοιποι ήσαν προφανώς εκδρομείς που θεώρησαν ότι θα ήταν ένα ευχάριστο δρώμενο που θα έδειχνε πόσο επαναστάτες και αντιεξουσιαστές ήσαν.
Κατά τη διάρκεια του 40λεπτου επεισοδίου υπήρξε έντονη λεκτική βία (ευτυχώς όχι σωματική) και όσοι ήμασταν παρόντες διαπιστώσαμε στην πράξη αυτό που έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα ότι δηλαδή «οι ασήμαντες μειοψηφίες που διέρχονται βίαια μέσα δεν μπορούν να καθορίζουν τις απόψεις, την έκφραση της γνώμης, τον τρόπο ζωής, την ίδια την ελευθερία μας».
Δεν γράφω αυτό το σημείωμα για να αφηγηθώ το θλιβερό περιστατικό.
Ο βασικός λόγος είναι για να ευχαριστήσω τους φοιτητές που ήσαν παρόντες και με τη γενναία και αποφασιστική στάση τους απέτρεψαν την έκδηλη διάθεση των “εκδρομέων” για σωματική βία. Τους απονομιμοποίησαν πλήρως και στο τέλος τους έφεραν σε εμφανή αμηχανία με αποτέλεσμα οι “εκδρομείς” να αποχωρήσουν ηθικά ηττημένοι.
Συγκινητική ήταν στο τέλος του μαθήματος η προστατευτική στάση των φοιτητών μου να φύγουμε όλοι μαζί από την αίθουσα και από τον χώρο του Πανεπιστημίου για να μην πάθω τίποτα εάν βγω έξω μόνος.
Παιδιά, με κάνατε υπερήφανο!
Μέσα στη μαυρίλα της εποχής που ζούμε, μέσα σε αυτή τη φαιά πραγματικότητα που μας περιβάλλει από όλες τις μεριές, μου δείξατε ότι υπάρχει ελπίδα, ότι η ελπίδα είστε εσείς, ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, ότι εσείς είστε το μέλλον για το οποίο αξίζει να συνεχίζουμε να πολεμάμε.
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ»!
Θανάσης Μαυρίδης
