Του Αλέξανδρου Σκούρα
Η είδηση του συμβιβασμού μεταξύ των αθλητικών σωματείων και της κυβέρνησης για το θέμα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της ΕΡΤ έφερε στην επιφάνεια αρκετές από τις παθογένειες του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού.
Η ανάμειξη της πολιτικής ηγεσίας σε θέματα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ έχει μακρά παράδοση στη χώρα μας. Από τη μία πλευρά, οι πολιτικοί επιθυμούν το να πίνουν νερό στο όνομά τους οι οπαδοί των ομάδων μιας και αυτό συχνά συνεπάγεται με δωρεάν πολιτική διαφήμιση ή ακόμα και στήριξη. Από την άλλη, οι διοικήσεις των ΠΑΕ αποκτούν πρόσβαση σε χρήματα, μέσω των τηλεοπτικών συμβολαίων στην ΕΡΤ ή τις διαφημίσεις του ΟΠΑΠ παλαιότερα, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να αντλήσουν από την ιδιωτική οικονομία. Οι συναλλαγές αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη τους μόνο ένα από τα συναλλασσόμενα μέρη, δηλαδή τους φορολογούμενους που πληρώνουν τα υπέρογκα ποσά. Η κατάσταση αυτή εμπίπτει στα κλασικά παραδείγματα συγκεντρωμένου οφέλους και διασπαρμένου κόστους. Τα τηλεοπτικά συμβόλαια για τις ΠΑΕ είναι ζήτημα ζωής και θανάτου ενώ για τους φορολογούμενους είναι μερικά σεντς το μήνα. Επομένως, είναι απόλυτα φυσιολογικό από τη μία οι ΠΑΕ να χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο για να τις αποκτήσουν, όπως για παράδειγμα εκβιασμούς ότι δεν θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα, και οι φορολογούμενοι να μην ενδιαφέρονται σχεδόν καθόλου για την έκβαση των διαπραγματεύσεων.
Η απόφαση της κυβέρνησης για εξορθολογισμό των δαπανών της ΕΡΤ για τα τηλεοπτικά συμβόλαια πέντε ΠΑΕ, που σύμφωνα με το δελτίο τύπου του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Στέλιου Πέτσα θα γλυτώσει 13,1 εκατομμύρια ευρώ στους φορολογούμενους, είναι σίγουρα στη σωστή κατεύθυνση ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας ότι η ΕΡΤ δεσμεύεται από συμβόλαιο. Η κυβέρνηση με τη στάση της στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν διορθώνει μία καταφανέστατη περίπτωση προσοδοθηρίας αλλά αφήνει και ανοιχτό το ενδεχόμενο εξυγίανσης του επαγγελματικού αθλητισμού.
Πώς θα γίνει αυτό; Η αρχή πρέπει να γίνει με την πλήρη απεμπλοκή του κράτους και των ΔΕΚΟ από κάθε σχέση με τις ΠΑΕ. Το ποδόσφαιρο είναι το δημοφιλέστερο άθλημα στη χώρα μας. Αν δεν μπορεί να σταθεί οικονομικά στα πόδια του τότε θα πρέπει να αφήσουμε την δημιουργική καταστροφή να λάβει χώρα ώστε να προκύψει ένα βιώσιμο σύστημα που δεν θα βασίζεται στα χρήματα των ήδη ταλαιπωρημένων φορολογουμένων. Οι ομάδες έχουν τη δυνατότητα να πετύχουν τόσο αθλητικά όσο και οικονομικά αν κάνουν σωστή οικονομική διαχείριση και αποτελεσματική προώθηση του προϊόντος τους. Αν μάλιστα απεξαρτηθούν και από τον κρατικό κορβανά θα μπορέσουν, ενδεχομένως, να βρουν και νέους τρόπους ώστε να αυξάνουν τα έσοδά τους - όπως για παράδειγμα έκανε ο ΠΑΟΚ με την απόφαση να διαθέσει απευθείας τα δικαιώματα των αγώνων του μέσω του PAOK TV.
Από την άλλη πλευρά, το κράτος οφείλει να κάνει αυτή τη μετάβαση όσο το δυνατόν πιο εύκολη. Πρέπει να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη βία μέσα και έξω από τα γήπεδα, να διασφαλίσει ότι οι επαγγελματικές λίγκες έχουν τη θεσμική ισχύ να αυτορυθμιστούν και να ελέγχει αποτελεσματικά τα οικονομικά των ΠΑΕ όπως κάνει και για τις υπόλοιπες ανώνυμες εταιρίες.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι κερδισμένοι δεν θα είναι μόνο οι ΠΑΕ και οι πολιτικοί αλλά και οι φίλαθλοι και οι φορολογούμενοι.
