Του Δημήτρη Καμπουράκη
Ο Γαλλορουμάνος φιλόσοφος Εμίλ Σιοράν έγραφε πως ο άνδρας στα πενήντα του είναι υποχρεωμένος να διαλέξει ανάμεσα στον δρόμο για το μοναστήρι και στον δρόμο για το πορνείο. Εγνωσμένος πεσιμιστής ο Εμιλ, ήξερε πως οι δυο δρόμοι είναι ολόιδιοι, έδινε όμως την εσωτερική δυνατότητα στο υποκείμενο να δώσει το δικό του λυτρωτικό νόημα στην επιλογή του. Η φράση του φιλοσόφου, στην πραγματικότητα είναι μια σπουδή στην δικαιολογία.
Και όλοι χρειαζόμαστε δικαιολογίες. Ειδικά εσύ μετά τον χθεσινό διορισμό σου. Βεβαίως, είσαι μια κυρία ευπροσήγορη πάντα και ευγενική, συνεπώς δεν συνδέεσαι κατ' ουδέναν τρόπο με τέτοιες ανδρικού τύπου φιλοσοφικές αγριότητες. Εσύ είχες απλώς να κάνεις μια πολιτική επιλογή, πράγμα εύκολο έτσι όπως τα 'φερε η μοίρα. Ανάμεσα στο πανάρχαιο και αδιατάραχτο δίπολο αριστερά-δεξιά, εσύ διάλεξες την αριστερά. Λυτρωτικό, κατά Σιοράν. Τα 'χαμε άλλωστε λυμένα από παλιά κάτι τέτοια, αν ενθυμείσαι. Ο χειρότερος αριστερός είναι καλύτερος από τον καλύτερο δεξιό λέγαμε στα δεκαοκτώ μας, τρομάρα μας. Τυφλοσούρτης, για τις πολιτικές και τις ανθρώπινες σχέσεις μας.
Κι ο τυφλοσούρτης αυτός σε οδηγεί σήμερα να καθίσεις στο ίδιο υπουργικό τραπέζι με τον Πάνο Καμένο. Τέλειο. Επίσης με κάτι δήθεν Καραμανλικούς που από παλιά έχουν βαλθεί να στείλουν στο σκαμνί αυτούς από το πρώην κόμμα σου που ''με συνειδητό σχέδιο'' άνοιξαν την πόρτα της Ευρώπης στο ΔΝΤ μέσω της Ελλάδας, καθότι ''το μνημόνιο (σας) έφερε την κρίση και όχι η κρίση το μνημόνιο''. Εσύ ήσουν γραμματέας αυτού του κόμματος που ''έφερε την καταστροφή της χώρας'' και βασική υπουργός της κυβέρνησης του πρώτου καταστροφικού μνημονίου. Ενθυμείσαι;
Τώρα παρακάθεστε all together στα υπουργικά έδρανα. Καλά νιώθεις; Αν εσύ είσαι εντάξει, εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Είσαι επίσης αντιμνημονιακή, όπως όλοι εκεί μέσα μετά την 21η Αυγούστου; Ενδιαφέρον. Με τον Προκόπη τα πας καλά; Διότι κάποτε του 'χες αλλάξει την Παναγία με την αντιπολίτευση σου, κατηγορώντας τον ότι αυτός έφερε την καταστροφή με τους διορισμούς του. By the way που έλεγε κι ο σύντροφος Κουλούρης, αυτά που είπε ο Τσίπρας στην Ιθάκη αφορούσαν και σένα ή μπα; Μάλλον αφορούσαν όλους τους παλιούς σου συντρόφους στο ΠΑΣΟΚ και τους συναδέλφους σου υπουργούς το 2010, πλην εσού. Λογικό.
Επειδή έχει ξανακάνει υπουργός, υποθέτω ότι έχεις πια απομυθοποιήσει τα οφίτσια και τα ταρατατζούμ. Ξέρεις πόσο προσωρινά και μάταια είναι. Κι επειδή γνωρίζω ότι δεν είσαι διόλου υπερφίαλη ως χαρακτήρας, το αντίθετο συμβαίνει, είμαι βέβαιος πως έχεις κίνητρα αμιγώς ιδεολογικά και εθνικά. Χαίρομαι γι αυτό. Και ανέλαβες το δημόσιο, έτσι; Τον μεγάλο ασθενή. Θα κάνεις αξιολόγηση στους δημοσίους υπαλλήλους, όπως έμαθες στην Ευρώπη όπου εθήτευσες επί χρόνια ως συνεργάτιδα ΠΑΣΟΚων ευρωβουλευτών και επιτρόπων; Και κινητικότητα; Για να σε δούμε.
Διότι ως τώρα, όλοι οι προηγούμενοι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛίτες συνάδελφοι σου στην ίδια θέση, όταν έλεγαν για μεταρρύθμιση στο δημόσιο εννοούσαν ν' απλώνουν τις φτερούγες τους προστατευτικά πάνω από τους δημοσίους υπαλλήλους, σαν τις κλώσες πάνω απ' τα πουλιά τους. Και για να μην τολμήσει κανένα ατίθασο πουλάκι να ξεμυτίσει, τους διηγούνταν την ιστορία του μπαμπούλα Κυριάκου που ζει από το αίμα απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων που δραπέτευσαν από την στέγη. Αυτή την μεταρρύθμιση έχεις κι εσύ κατά νου για τον μεγάλο ασθενή μας; Ελπίζω όχι, διότι θυμάμαι πως παλιότερα επί Γιώργου κάτι άλλα ρηξικέλευθα έλεγες.
Τέλος πάντων, εις ανάμνηση της ρομαντικής μας πολιτικής νεότητας, σου εύχομαι τα καλύτερα στην υπουργική σου θητεία αν και δεν βλέπω να προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα. Μέχρι να πεις κύμινο θα πάμε σε εκλογές και θα ισοπεδωθείτε. Εκτός αν τους έπεισες ότι θα φέρεις στην κάλπη τους όλους τους ΠΑΣΟΚους, οπότε σου βγάζω το καπέλο για την πειστικότητα του παραμυθιού σου. Έχουν καταντήσει και αφελείς μέσα στον πανικό τους, εδώ που τα λέμε…
Υ.Γ.1 Εκεί που πήγες, θα 'χεις μια σπουδαία ευκαιρία: Πολλούς απ' αυτούς που το 2011 και 2012 σε κυνηγούσαν στον δρόμο να σε σουρομαδήσουν ως Γερμανοτσολιά, θα τους συναντήσεις τώρα στους διαδρόμους του υπουργείου σου ως μετακλητούς και έκτακτους υπό τις διαταγές σου. Θα σε συμβούλευα να τους πλακώσεις στις σφαλιάρες, αλλά επειδή εσύ δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος, πες τους ένα ''νερό κι αλάτι'' για να νιώσουν κι αυτοί ήσυχοι κι εσύ δικαιωμένη.
Υ.Γ2. Αλήθεια, τον Πολάκη τον ρώτησες τι γνώμη έχει για την υπουργική σου θητεία στο υπουργείο υγείας επί Γιώργου; Πρόσεξε το, διότι αυτός λέει ότι τότε έγιναν τα χειρότερα όργια, για τα οποία κάποιοι έπρεπε να είναι στο μπουντρούμι. Λέω εγώ τώρα…
