Ένα από τα προβλήματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως έχει διαφανεί ξεκάθαρα τους τελευταίους μήνες, είναι η έλλειψη πολιτικής και ιδεολογικής συνέπειας και ομοιογένειας μεταξύ των μελών της.
Στον τομέα της Παιδείας οι φιλελεύθερες εξαγγελίες -με εξαίρεση το νόμο για την ιδιωτική εκπαίδευση που, σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες, χρειάστηκε να τον πάρει πάνω του ο ίδιος ο Πρωθυπουργός- έχουν προ πολλού εγκαταλειφθεί μπροστά στις πάγιες επιδιώξεις της γραφειοκρατίας και τις αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις κάποιων παλαιοκομματικών στελεχών της κυβέρνησης.
Τελευταίο παράδειγμα το σχέδιο νόμου για τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (Κ.Δ.Β.Μ.) που προωθείται από το υπουργείο Παιδείας. Από προσχέδιο, που έχει στα χέρια του το liberal.gr, προκύπτει πως το προωθούμενο νομοσχέδιο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αντιφατικό -σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες- κείμενο.
Το σχέδιο που θα παρουσιάσει το υπουργείο Παιδείας σε λίγες μέρες, δημιουργεί, όπως μας λένε ειδικοί, ξεκάθαρα συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε σοβαρές επιχειρήσεις - ιδιωτικά Κέντρα Δια Βίου Μάθησης, τα οποία έχουν οργανώσει εδώ και δέκα περίπου χρόνια επιτυχημένα προγράμματα επανακατάρτισης και συνεχιζόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης. Καμιά κυβέρνηση μέχρι σήμερα δε διανοήθηκε να θέσει τόσους αυστηρούς περιορισμούς, θεσμικά εμπόδια και προϋποθέσεις στη λειτουργία τους.
Το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας διευκολύνει την ίδρυση και λειτουργία κρατικών ΚΔΒΜ από υπουργεία και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (Επιμελητήρια κοκ.). Αυτά θα διεκδικούν προνομιακά κρατική και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και θα παρέχουν δωρεάν εκπαίδευση.
Αντιλαμβάνεται κάθε υποψιασμένος πολίτης το πάρτι που θα στηθεί με τα λεφτά των Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογουμένων. Κάτι, που θυμίζει, τη φάμπρικα που πήγαν να στήσουν λίγους μήνες πριν κάποιοι στο υπουργείο Εργασίας, το οποίο υποχρέωνε όλους τους φορείς τηλεκπαίδευσης να συνεργαστούν στην παροχή των προγραμμάτων τηλεκατάρτισης των επιστημόνων με τις γνωστές -στους... παροικούντες την Ιερουσαλήμ αλλά... άγνωστες στην κυβέρνηση- μετρημένες στα δάκτυλα πλατφόρμες/ολοκληρωμένα συστήματα τηλεκατάρτισης.
Εμπνευστής του νομοσχεδίου, φέρεται να είναι Γενικός Γραμματέας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Δια Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας Γιώργος Βούτσινος. Στέλεχος που περιγράφεται από ανθρώπους που τον γνωρίζουν ως «γραφειοκρατικής λογικής», με πατερναλιστικές και παλαιοδεξιές απόψεις, ο οποίος απεχθάνεται την ελεύθερη αγορά και επιδιώκει το υπουργείο Παιδείας να θέσει υπό τον έλεγχό του τα πάντα. Συνεργάτες της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας με φιλελεύθερες ευαισθησίες ισχυρίζονται ότι ακόμη και οι Φίλης - Γαβρόγλου φέρνουν λίγο στον… Χάγιεκ και στον Φρίντμαν συγκρινόμενοι με τον κ. Γιώργο Βούτσινο.
Ασφυκτικό πλαίσιο
Ο στόχος του σχεδίου νόμου είναι η κατάργηση του σημερινού αρκετά ευέλικτου καθεστώτος λειτουργίας των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης και η δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου ίδρυσης και λειτουργίας για τα ιδιωτικά ΚΔΒΜ, όπου τα πάντα θα τα εγκρίνουν και θα τα αποφασίζουν οι γραφειοκράτες της Γενικής Γραμματείας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης και του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Ο ΕΟΠΠΕΠ είναι άλλος ένας οργανισμός που μια φιλελεύθερη κυβέρνηση θα είχε προ πολλού καταργήσει.
Παρέμβαση στη διοικητική λειτουργία, καθορισμός προσόντων διευθυντών και υποδιευθυντών, πιστοποίηση προγραμμάτων από τον ΕΟΠΠΕΠ, ομοιόμορφος κανονισμός λειτουργίας για όλα τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης, εμπνεύσεως του Γενικού Γραμματέα και πολλά ακόμη σύγχρονα ...σοβιετικού τύπου συστήματα. Ο αυστηρός κρατικός έλεγχος και τα δωρεάν μαθήματα που κατά παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού θα παρέχονται στους ενδιαφερομένους θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε κλείσιμο όλα τα ιδιωτικά ΚΔΒΜ.
Η εξήγηση αυτής της αντιφατικής και αλλοπρόσαλλης πολιτικής δεν είναι εύκολη.
Υπήρχε πάντοτε -και υπάρχει ακόμη- στη Νέα Δημοκρατία μια βαθιά πατερναλιστική δεξιά που μισεί τον ιδιωτικό τομέα και κυρίως το γεγονός ότι δεν τον ελέγχει. Τα κέρδη των ιδιωτικών επιχειρήσεων τούς κάθονται στο λαιμό. Η δημιουργία αυστηρού ρυθμιστικού πλαισίου της εξασφαλίζει τη δυνατότητα να συνεργάζεται με φιλικές προς αυτήν επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα ή και να «δημιουργεί» τέτοιες. Οι ροές εύκολου χρήματος για τη δια βίου μάθηση από την Ε.Ε. και τον κρατικό προϋπολογισμό θα τους βοηθήσουν στις παραδοσιακές πρακτικές τους.
Στο τέλος της ημέρας πολλοί θα είναι οι χαρούμενοι από τη νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας:
α) τα διάφορα επιμελητήρια, ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου θα κάνουν αυτό που κάνουν πολύ καλά τόσα χρόνια. Θα μοιράσουν στους «μόνιμους συνεταίρους» τους, τις διαβόητες «ΣΚΟΙΛ ΕΛΙΚΙΚΟΥ ΑΕ» τα χρήματα των... άλλων για εκπαίδευση.
β) Κάποιοι στην κυβέρνηση -που μοιάζουν να τους ενδιαφέρουν περισσότεροι οι δημοσκοπήσεις παρά οι μεταρρυθμίσεις- και οι συνεργάτες τους θα πανηγυρίζουν για τη μεγάλη φιλολαϊκή επιτυχία της «δωρεάν» παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών από το πανάγαθο κράτος σε αντίθεση με τους κερδοσκόπους κακούς ιδιώτες που, αν είναι δυνατόν, χρέωναν τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Θα δοθεί, ακόμα, η ευκαιρία και νέων προσλήψεων που οι πολιτευτές του κόμματος και ο βαθύς κομματικός μηχανισμός πάντα επιδίωκε.
γ) η Αριστερά, η οποία θα τρίβει τα χέρια της βλέποντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη να υιοθετεί τον πιο άγριο κρατισμό.
Εάν διαβάσει κανείς το νόμο για την ιδιωτική εκπαίδευση και τον συγκρίνει με το γονατογράφημα του σχεδίου νόμου για τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης που προωθείται από το ίδιο υπουργείο, θα μιλήσει για την απόλυτη σχιζοφρένεια.
Στη μεν πρώτη περίπτωση, όπου έχουμε υποχρεωτική εκπαίδευση, η κυβέρνηση, ορθότατα, απελευθέρωσε τα ιδιωτικά σχολεία από τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους.
Στη δεύτερη, όπου δεν πρόκειται για υποχρεωτική εκπαίδευση αλλά για προγράμματα επανακατάρτισης και δια βίου εκπαίδευσης ενηλίκων, εισάγει τον υπέρμετρο κρατικό έλεγχο σε απολύτως επιτυχημένες ιδιωτικές επιχειρήσεις για να τις κλείσει.
Βγάλτε άκρη... κι ας περιμένουμε να ακούσουμε τι λέει για όλα αυτά ο πρωθυπουργός.
