Του Κυριάκου Μπερμπερίδη*
Η πρόσφατη μεγάλη νίκη στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, πιστώνεται ασφαλώς στη Νέα Δημοκρατία, στην πραγματικότητα όμως είναι μια νίκη όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων καθώς και όλων εκείνων των δημοκρατικών πολιτών από τη Δεξιά μέχρι και τις παρυφές της δημοκρατικής Αριστεράς που ασφυκτιούσαν μέσα σε όλο αυτό το πνιγηρό και τοξικό πολιτικό κλίμα των τελευταίων 4,5 χρόνων.
Κατά την άποψη πολλών , οι άνθρωποι αυτοί, οι πέραν των ορίων της κεντροδεξιάς που ψήφισαν τώρα τη Νέα Δημοκρατία, αποτελούν και την κρίσιμη εκείνη μάζα που βοήθησε και αυτή ώστε η μεγάλη αυτή νίκη, να γίνει τελικά ο θρίαμβος του 9,5%...
Με αυτό το σημαντικό δεδομένο, και με το βλέμμα πλέον στραμμένο στις εθνικές εκλογές της 7/7 θα πρέπει ίσως να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη στρατηγική της επόμενης μέρας καθώς ο χρόνος που απομένει δεν είναι πολύς. Το πολιτικό momentum είναι αδύνατον να αλλάξει σε 40 μέρες από τώρα μέχρι τις εθνικές εκλογές, ως εκ τούτου η νίκη της Νέας Δημοκρατίας αναμένεται ακόμα πιο ευρεία και η άνετη αυτοδυναμία περισσότερο πιθανή από ποτέ.
Παρ 'όλα αυτά και καθώς τα προβλήματα της χώρας είναι τεράστια και επιδεινώθηκαν με τα 4,5 χαμένα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν σοφό πολιτικά ακόμα και με άνετη αυτοδυναμία να μην επιδιωχθεί μονοκομματική κυβέρνηση και ο κοντινότερος εταίρος προς τούτο είναι φυσικά το ΚΙΝΑΛ, ιδανικά όμως και με τη συνδρομή ανεξάρτητων προσωπικοτήτων από το χώρο της Κεντροαριστεράς.
Οι διαφορές Νέας Δημοκρατίας και ΚΙΝΑΛ είναι πια ελάχιστες και κατά βάση αφορούν στην εκφορά του πολιτικού λόγου παρά σε αυτά καθ' αυτά τα προγράμματα τους.
Επιπλέον, ιστορικά υπάρχει και το προηγούμενο του 2012-2014 όπου τα δυο αυτά κόμματα συνεργάστηκαν αρμονικά, πήραν επώδυνες αποφάσεις αλλά κατάφεραν και κράτησαν τη χώρα όρθια στην ευρωζώνη, την ώρα που είχε φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Και για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η Κεντροαριστερά ως εταίρος στην συγκυβέρνηση αλλά και πιο πριν, πλήρωσε αργότερα δυσανάλογο πολιτικό τίμημα.
Μετά τη λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, οι συνθήκες για μια νέα συνεργασία έχουν πια ωριμάσει και καθοριστικός παράγοντας για αυτό ήταν επίσης και η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Πολιτικοί όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Παναγιώτης Καρκατσουλης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Ηλίας Μοσιαλος και αρκετοί άλλοι με αποδεδειγμένη κυβερνητική εμπειρία, ήθος και προσφορά είναι ασφαλώς ανάμεσα σε αυτούς που μπορούν κάλλιστα να συνεισφέρουν σε μια μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας. Σε ό,τι δε αφορά τον Ευάγγελο Βενιζέλο, το ειδικό πολιτικό του βάρος θα τον καθιστούσε κατά την άποψη πολλών, ιδανικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
H χώρα πρέπει να τραβήξει επιτέλους μπροστά χωρίς αγκυλώσεις και χωρίς στερεότυπα και τώρα έφτασε η κατάλληλη στιγμή.
*Ο κ. Κυριάκος Μπερμπεριδης είναι μέλος του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών, του Τομέα Πολιτικής Υποστήριξης και του Τομέα Υγείας της Νέας Δημοκρατίας.
