Του Νικήτα Παπαντωνίου-Καρτάλη
Τον κώδωνα του κινδύνου για το αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο της χώρας κρούουν τα στοιχεία που παρουσίασε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) για το εμπορικό έλλειμμα της χώρας καθώς και την βιομηχανική παραγωγή.
Οι βασικοί πυλώνες που όλα τα μνημόνια έβαλαν για τις απαραίτητες επεμβάσεις στην Ελληνική οικονομία προκειμένου να περιοριστούν οι εισαγωγές και να ενισχυθεί η εξαγωγική των ελληνικών επιχειρήσεων, έμειναν στα χαρτιά επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ.
Για τον μήνα Μάρτιο οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 3,6% ενώ η βιομηχανική παραγωγή παρουσίασε μείωση κατά 2,7% επιβεβαιώνοντας ότι μόνο ικανοποιητικά κινείται η Ελληνική οικονομία σε μακρό-οικονομικό επίπεδο.
Οι εισαγωγές αντίστοιχα παρουσίασαν αύξηση κατά 7,8% για το ίδιο διάστημα.
Η μεγάλη αυτή αύξηση των εισαγωγών με την μείωση των εξαγωγών έχει ως αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο (Εξαγωγές-Εισαγωγές) να βυθίζεται όλο και βαθύτερα στο κόκκινο. Το εμπορικό έλλειμμα διευρύνθηκε σε ένα μήνα κατά 351 εκατομμύρια ευρώ δημιουργώντας πρόσθετους πονοκεφάλους στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Το εμπορικό αυτό έλλειμμα ουσιαστικά δημιουργεί εκροή ρευστότητας από τη χώρα αφού τα αγαθά που εισάγονται είναι πολύ περισσότερα από αυτά που εξάγονται με αποτέλεσμα να χρειάζεται εξωγενής ρευστότητα και δανεισμός για τα απαραίτητα αγαθά όπως το κρέας και τα οπωροκηπευτικά.
Επιπρόσθετα αποδεικνύει ότι καμία αλλαγή στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν έγινε ειδικά στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, και η όποια ανάπτυξη έχει επιτευχθεί, είναι κυρίως αποτέλεσμα της κατανάλωσης.
Η στροφή που πρέπει να κάνει η Ελληνική οικονομία στην παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων ώστε να αυξηθούν οι εξαγωγές δεν έχει επιτευχθεί για πολλούς λόγους που σχετίζονται τόσο με το επιχειρηματικό περιβάλλον όσο και με τις λειτουργίες του κράτους για θέματα έκδοσης αδειών και τις χρήσεις γης.
Ακόμη και με ορίζοντα τριμήνου οι εξαγωγές αυξήθηκαν μόνο κατά 1,6% σε ετήσια βάση δείχνοντας ότι η αλλαγή του παραγωγικό μοντέλο είναι ακόμη μόνο το ζητούμενο.
Στην βιομηχανική παραγωγή δηλαδή στον δευτερογενή τομέα, όπου η κυβέρνηση είχε μιλήσει για επενδύσεις και εξωστρέφεια οι αριθμοί δείχνουν δυστυχώς την ζοφερή πραγματικότητα. Η βιομηχανική παραγωγή για το Μάρτιο του 2019 μειώθηκε σε ετήσια βάση κατά -2,7%.
Η μεγαλύτερη μείωση παρουσιάστηκε κυρίως στον τομέα ενέργειας όπου έφτασε σε επίπεδο παραγωγής το -13,8% και σε επίπεδο συνολικής βιομηχανικής δραστηριότητας στο τομέα της ενέργειας το -10,8%.
Ο Μάρτιος ήταν ένας μήνας όπου οι εξαγωγές ενέργειας μειώθηκαν κατά 33.6% και οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 7% αποδεικνύοντας ότι η χώρα δεν μπορεί να έχει παραγωγή ούτε για τα βασικά αγαθά όπως η ενέργεια. Επιπρόσθετα η παραγωγή διαρκών καταναλωτικών αγαθών είχε μείωση κατά -15,4% δείχνοντας τόσο το μέγεθος της αγοραστικής δύναμης του Έλληνα πολίτη ώστε να αγοράσει έπιπλα και ρούχα που παράγονται στην χώρα όσο και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας που έχουν τα Ελληνικά προϊόντα σε αυτή την κατηγορία αφού η βιομηχανία στα διαρκή καταναλωτικά αγαθά απαιτεί κεφάλαια τόσο για την λειτουργία όσο και για την εξέλιξή της, τα οποία είναι δύσκολο να βρεθούν με την έλλειψη ρευστότητας που υπάρχει στην Ελληνική οικονομία.
