Του Θανάση Χειμωνά
Έχω αρκετές φορές αναφερθεί στα συριζοτρόλ. Στην άψογη οργάνωσή τους, στον συντεταγμένο τρόπο με τον οποίο κινούνται, στην αδιανόητη χυδαιότητά τους. Θεωρώ πως θα είχε ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά στην «απέναντι» όχθη. Τι ακριβώς συναντάμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ό,τι έχει να κάνει με τη λεγόμενη φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι);
Φυσικά, τρολ διαθέτουν και τα συγκεκριμένα κόμματα. Απλώς μπροστά στην τρολομηχανή του ΣΥΡΙΖΑ τα τρολ αυτά μοιάζουν με νηπιαγωγείο. Είναι ωστόσο εντυπωσιακό το γεγονός ότι στα κόμματα του «Μετώπου της Λογικής» επιβιώνει ένα πολύ παλιότερο είδος το οποίο κανονικά θα έπρεπε να είναι βαθιά καταχωνιασμένο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας: Τα κομματόσκυλα.
Κομματόσκυλα υπάρχουν από τότε που υπάρχει πολιτική γενικότερα. Παραδοσιακά επρόκειτο για χαμηλόβαθμα στελέχη τα οποία έκαναν όλες τις χαμαλοδουλειές του κόμματος, γλείφοντας τον εκάστοτε αρχηγό του. Η άποψή τους ταυτιζόταν πάντα με την γραμμή του κόμματος ενώ οι ίδιοι δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες φιλοδοξίες για τους εαυτούς τους πέρα από κάποια πρόσληψη σε υπουργείο συνοδεία ενός ικανοποιητικού μισθού.
Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, εν έτει 2016 τα κομματόσκυλα ζουν και βασιλεύουν και δραστηριοποιούνται στα σόσιαλ μίντια (κυρίως στο Facebook). Για κάποιο λόγο δε, τα συναντάμε σχεδόν αποκλειστικά στα τρία κόμματα που ανέφερα παραπάνω.
Τα φεισμπουκικά κομματόσκυλα κινούνται πανομοιότυπα και είναι εξαιρετικά εύκολο να τα αναγνωρίσεις. Η κάβερ φώτο τους π.χ. είναι σχεδόν πάντα η εικόνα του αρχηγού του κόμματός τους- συνήθως ενώ χαιρετάει το πλήθος. Κάποιες φορές συνοδεύεται και από κάποιο πολιτικάντικο σλόγκαν- το οποίο ενδεχομένως να «κόβεται» καθώς δεν χωράει στο πλαίσιο που καθορίζει το Facebook για τις κάβερ φώτος. Εξυπακούεται πως ο λόγος των κομματόσκυλων είναι όσο πιο «ξύλινος» γίνεται. Ουσιαστικά αποτελεί «κόπι πάστε» από τα mail που αποστέλλονται κάθε πρωί στα στελέχη των κομμάτων με τις διάφορες τοποθετήσεις του Γραφείο Τύπου. Το σωστό κομματόσκυλο τα αναπαράγει όλα αυτά κατά γράμμα. Ούτε μια λέξη συν-πλην.
Ένας κίνδυνος που ελλοχεύει στην προσπάθεια αναγνώρισης των προφίλ των κομματόσκυλων είναι να τα μπερδέψεις με τα επίσημα προφίλ των αρχηγών των κομμάτων τους. Είναι τόσα πολλά τα share που τραβάνε από εκεί που, ώρες ώρες, πιστεύεις πως με κάποιο μαγικό τρόπο έχεις μεταφερθεί στις αυθεντικές σελίδες του Κυριάκου, της Φώφης, του Σταύρου. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο μια και τα κομματόσκυλα όχι απλώς υμνούν τον πρόεδρο της καρδιάς τους αλλά τον ταγκάρουν και σχεδόν σε ό,τι γράφουν. Βλέπετε το Facebook είναι μια ζούγκλα. Δεν αρκεί να γλείφεις τον αρχηγό, πρέπει ο αρχηγός να το μαθαίνει κιόλας .
Η πραγματική απόλαυση προκύπτει όταν ο αρχηγός του κόμματος των κομματόσκυλων μιλάει στη Βουλή ή δίνει κάποια συνέντευξη. Πριν καλά καλά αρθρώσει ο έρμος μια φράση, το κομματόσκυλο διονυσιάζεται! «Εκπληκτικός ο Κυριάκος στη Βουλή!», «Μα, παρακαλώ, δείτε τι ωραία τα λέει η Φώφη!», «Πόσο βλάχος είσαι Έλληνα που δεν δίνεις αυτοδυναμία στον Σταύρο…» Λίγο μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του Αρχηγού το κομματόσκυλο θα ψάξει και θα βρει το κατάλληλο site. Συνήθως site τύπου Dexiouras.gr, kataprasinos.com ή riverofdreams.org τα οποία αποθεώνουν τον Αρχηγό με τίτλους «Ο/Η Κυριάκος/Φώφη/Σταύρος εξαϋλώνει/ εξαερώνει/ ανασκολοπίζει τον Αλέξη Τσίπρα κάνοντας το I Have A Dream του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να μοιάζει με σχολικό ποιηματάκι».
Το κομματόσκυλο ποστάρει το εν λόγω άρθρο για να γνωρίσει την αποθέωση από τα άλλα κομματόσκυλα.
Εξυπακούεται πως τα κομματόσκυλα τα χώνουν συχνά στην κυβέρνηση. Επιτίθενται βέβαια και στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης καθώς η δεξαμενή ψήφων είναι πλέον κοινή. Ωστόσο, σπανίως εμπλέκονται σε καυγάδες με «αλλόθρησκους». Άλλωστε, η λίστα των φίλων τους αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από οπαδούς τους κόμματός τους. Αντίθετα συγκρούονται μέχρι τελευταίας ρανίδας με όσους ομοϊδεάτες τους τολμούν να ξεφύγουν από την επίσημη γραμμή τους κόμματος. Η γραμμή του κόμματος είναι για τα κομματόσκυλα ό,τι το κοράνι για τους Τζιχαντιστές. Όποιος δεν την αποδέχεται πρέπει να αποκεφαλιστεί και να καεί ζωντανός (έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση όλα αυτά γίνονται μόνο διαδικτυακά). Τα κομματόσκυλα λοιπόν κατακεραυνώνουν όσους έχουν το θράσος να διαφοροποιούνται, καταφεύγοντας συνεχώς σε χαρακτηρισμούς. Έτσι όποιος αμφισβητεί την Νέα Δημοκρατία είναι «Αναρχοκουμμουνιστής», όποιος τη λέει στο ΠΑΣΟΚ «ορντινάντζα του Κούλη» όποιος διαφωνήσει με Το Ποτάμι «Σταλινικός κρατιστής» κ.ο.κ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πολυγουστάρει κομματόσκυλα στο ίντερνετ. Έχει τα ανώνυμα τρολάκια του που κάνουν τη δουλειά τους και μαζεύουν ψηφαλάκια. Γιατί τα κομματόσκυλα κάνουν ακριβώς το ανάποδο: Διώχνουν κόσμο, αναπαράγοντας ένα γερασμένο πολιτικό σύστημα που έχει προ πολλού ξεπεραστεί και δεν αφορά κανέναν. Μια συμβουλή λοιπόν προς τους αρχηγούς των τριών κομμάτων: Στείλτε θα κομματόσκυλα στο διάλο! Αλλιώς θα μείνετε μόνο με αυτά.
