Του Δημήτρη Κουρέτα *
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει σχολή ιδιωτική σε επίπεδο Μάστερ, πολύ υψηλού επιπέδου, η οποία έχει αρκετές εξειδικεύσεις, όπως είναι η αθλητική δημοσιογραφία, το sport management, η αθλητική διατροφή.
Τα δίδακτρα είναι αρκετά υψηλά αλλά νομίζω αξίζει, από ότι μαθαίνω από πρώην φοιτητές μου που έχουν σπουδάσει εκεί. Ουσιαστικά οι μεγάλες ομάδες καλύπτουν ένα μεγάλο κενό, που δεν μπορεί να καλύψει κανένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Γιατί το δημόσιο είναι προσανατολισμένο σε άλλα πράγματα. Σε αυτά τα μεταπτυχιακά διδάσκουν σχεδόν αποκλειστικά επιστήμονες υψηλού κύρους και υπάρχει μεγάλη ζήτηση από όλο τον κόσμο να βρεθούν και να σπουδάσουν εκεί. Μια επικοινωνία με άτομα που έχουν αποφοιτήσει είναι χρήσιμη.
Εδώ άραγε ένα φτωχό παιδί από το Σουφλί, χωρίς φροντιστήρια μπορεί να μπει στην Ιατρική ποτέ; Δύσκολα. Αλλά μας ενοχλεί το μη κρατικό, έστω και αν στα κρατικά ένα έξυπνο παιδί που δεν μπορεί να ανταγωνιστεί αυτόν που έχει χρήματα ο μπαμπάς του και κάνει φροντιστήρια, δεν θα μπει ποτέ ή σχεδόν ποτέ. Φαντάζεστε τον ΠΑΟΚ να έκανε σχολή διατροφής σε επίπεδο μάστερ και να είχε τις ευλογίες του ΑΠΘ; Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ισπανία.
Εμείς που να συζητήσουμε τέτοια πράγματα. Πολλοί νεαροί Έλληνες επιστήμονες θα παρέμεναν στον τόπο τους και θα πρόσφεραν τις ακαδημαϊκές γνώσεις τους με έναν αξιοπρεπή μισθό, χωρίς να είναι δέσμιοι του απάνθρωπου νόμου 407 που εκμεταλλεύεται επιστήμονες στα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια. Το κυριότερο! Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο θα έβαζε νερό στο κρασί του και θα άλλαζε στα αλήθεια. Θα ανασκουμπωνόταν αποβάλλοντας τους κομματανθρώπους που μας φέρνουν εμετό. Θα επιζητούσε την αξιολόγηση για να ανταγωνιστεί τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Λένε κάποιοι προσχηματικά ότι τους ενδιαφέρει το δημόσιο συμφέρον. Μα το δημόσιο συμφέρον υπάρχει όταν το προασπίζεσαι. Το δημόσιο συμφέρον σημαίνει κοινωνικό συμφέρον. Δηλαδή με απλά λόγια πως θα κρατήσεις ζωντανό το ίδρυμα σου σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού. Όχι πως θα το απομονώσεις. Πως θα το κάνεις ζωντανό σε έναν κόσμο που διευρύνεται. Όχι πως θα το κλείσεις χρησιμοποιώντας συνθηματολογία του Χότζα της δεκαετίας του 1960. Πως θα αποδείξεις ότι τα προϊόντα που «παράγεις» ως πανεπιστήμιο που είναι ο απόφοιτος και η έρευνα, κάποιος ενδιαφέρεται να τα αγοράσει, να τα χρησιμοποιήσει.
Η επίσημη δικαιολογία που προβάλλεται από το βαθύ καθεστώς, που στην Ελλάδα «μιλάει» εδώ και δεκαετίες την μαρξιστική γλώσσα, είναι ότι η μια κάποια υπηρεσία όπως η τριτοβάθμια δεν είναι εμπόρευμα και αφού δεν είναι εμπόρευμα δεν μπορεί να επιτραπεί στον γενικό παραγωγό εμπορευμάτων, που είναι το κεφάλαιο, να την παράγει, να την πουλάει και γενικά να την πάρει στα χέρια του. Έτσι, οι φίλοι του μοντέλου αυτού δεν παλεύουν για να απορροφά όσο γίνεται πιο λίγους κρατικούς πόρους το πανεπιστήμιο και να προσφέρει όσο γίνεται πιο καλή υπηρεσία, ούτε καν για να είναι πιο φτηνό για τα παιδιά των φτωχών ανθρώπων, όπως θα απαιτούσαν οι πραγματικά προοδευτικοί άνθρωποι. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να απαγορευτεί στους πολίτες αυτής της χώρας να αγοράζουν υπηρεσίες π.χ. επιπέδου μάστερ ή και πρώτου πτυχίου και επίσης να εμποδίζουν κάθε προσπάθεια αλλαγών που δεν τους συμφέρει.
Με λίγα λόγια να υπάρχει στην Ελλάδα ένα εμπόρευμα που απαγορεύεται να αγοραστεί από τους πολίτες και το οποίο λέγεται υπηρεσία Χ. Συγγνώμη, που το γράφει αυτό στον μαρξισμό σύντροφοι; Τί θα μας πείραζε αν ο Ολυμπιακός έδινε πτυχία αθλητικού μάνατζμεντ που θα δίδασκαν οι καλύτεροι του κόσμου και θα ήταν και αρκετά ακριβό; Μας πειράζει.
Έχετε διαβάσει τις εκθέσεις της ΑΔΙΠ για τα τμήματα πανεπιστημίων της χώρας; Για ρίξτε μια ματιά να δείτε πόσα από αυτά έπρεπε να έχουν κλείσει;
* Ο κ. Δημήτρης Κουρέτας είναι καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πρώην Αναπληρωτής Πρύτανη.
Φωτογραφία: Εscuela Universitaria Real Madrid
