Υπάρχει ένα κοινό μυστικό στην αγορά, ότι κάποιοι μέτοχοι της Alpha Bank, οι οποίοι τυχαίνει να είναι μέτοχοι και σε άλλη ελληνική τράπεζα, δε θέλουν να προχωρήσει η αύξηση κεφαλαίου της Τράπεζας. Είναι δικαίωμά τους! Το ερώτημα είναι αν η στάση αυτή ευνοεί και τους άλλους μετόχους της τράπεζας, οι οποίοι τυγχάνει να μην έχουν άλλα συμφέροντα.
Παραμένουν άγνωστοι οι πραγματικοί λόγοι της απόφασης των μετόχων να σταθούν απέναντι στο αναπτυξιακό πλάνο που παρουσίασε η Τράπεζα, πλάνο το οποίο παρεμπιπτόντως στηρίζει η Τράπεζα της Ελλάδος, το ΤΧΣ και η ίδια η κυβέρνηση, μέσω δηλώσεων στελεχών τους. Μπορεί να μην επιθυμεί ή να μην μπορεί να συμμετέχει σε μία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, αυτή τη στιγμή. Είναι δικαίωμά του! Ουδείς, ούτε η κυβέρνηση ούτε βεβαίως ένας δημοσιογράφος, μπορεί να επιβάλλει σε οποιονδήποτε επενδυτή πως θα διαθέσει τα χρήματά του. Διότι μία προφανής εξήγηση είναι πως ένας μέτοχος που, μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό για να ελέγξει μία Τράπεζα, θα πρέπει τώρα να καταβάλει ένα άλλο ποσό προκειμένου να διατηρήσει το ποσοστό του σε μία άλλη, ανταγωνιστική τράπεζα.
Το πως θα διαθέσει τα χρήματά του είναι αποκλειστικό του προνόμιο. Ωστόσο, η διαρροή της επικείμενης «αρνητικής ψήφου» και, μάλιστα, με την επίκληση μιας αμφιλεγόμενης έκθεσης ενός proxy advisor -του ίδιου που πρόσφατα τοποθετήθηκε θετικά στη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης, με dilution, άλλης τράπεζας- και ενός… συμβούλου που βγάζει κατά παραγγελία εκθέσεις για funds που σορτάρουν τις ελληνικές τράπεζες δεν αποτελεί δείγμα υγείας.
Με απλά λόγια, σε ένα τραπεζικό σύστημα, όπως το ελληνικό, με υψηλό ποσοστό συγκέντρωσης, η εικόνα ενός μετόχου που διατηρεί ρόλο «κρίσιμου μετόχου» σε μία τράπεζα αλλά, παράλληλα, λειτουργεί ως «ακτιβιστής» σε μία άλλη συστημική τράπεζα, δεν περιποιεί τιμή για την ελληνική Πολιτεία και τις ελεγκτικές αρχές. Κι είναι αξιοπερίεργο γιατί ένας «ανεξάρτητος» μέτοχος της Alpha Bank θα θελήσει να μπει σε άγνωστα μονοπάτια, όταν η σημερινή διοίκηση της Alpha έχει δώσει σαφή δείγματα γραφής και η τράπεζα αρχίζει και πάλι να θυμίζει τον μεγάλο πρωταγωνιστή του παρελθόντος.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν περάσει από την έρημο της κρίσης. Στάθηκαν όρθιες με πολλές θυσίες και του ελληνικού λαού. Η Οικονομία τις χρειάζεται τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αφού χωρίς ένα ισχυρό τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να πετύχει το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης. Η προσπάθεια αιχμαλωσίας των τραπεζικών ιδρυμάτων στο χθες, την ώρα που πρέπει γρήγορα να ανοίξουν το βήμα τους για το αύριο, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Είναι παράλογο, «παλαιά» χρήματα να υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική του κλάδου και της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ίδια συμφέροντα. Ειδικά, όταν «νέα χρήματα» κάνουν ουρά για να τοποθετηθούν, έχοντας αγοράσει την αναπτυξιακή προοπτική της ελληνικής οικονομίας.
Είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τη χώρα να μην υπάρξουν ατυχήματα στον τραπεζικό τομέα και μάλιστα ειδικά αυτή την περίοδο.
Θανάσης Μαυρίδης
