Απορούμε, που διάφοροι απίστευτοι εξαγριωμένοι τύποι κραδαίνοντας έγγραφα, μηδενικής νομικής αξίας, εισβάλουν σε σχολεία, σε εφορίες, σε τράπεζες και δικαστήρια, απαιτώντας να επιβάλουν πρόστιμα στους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, να διαγράψουν τις οφειλές τους και να μην δικαστούν, διότι δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων. Έχει ανοίξει άραγε η πόρτα του φρενοκομείου, ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Κατά τη γνώμη μας, ο χρόνιος εθισμός των Ελλήνων στην απόλυτη στρέβλωση της πραγματικότητας, έχει λάβει σοβαρές και επικίνδυνες διαστάσεις. Και γι’ αυτήν την στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας, ευθύνονται συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις και συγκεκριμένες πολιτικές αντιλήψεις, που έχουν μπολιάσει τη σκέψη των συμπολιτών μας, με βαθιά αντιδημοκρατικές και αντιθεσμικές αντιλήψεις.
Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ παλιά πίσω στην ιστορία για να θυμηθούμε την έκφραση του Ανδρέα Παπανδρέου που χάιδευε τα αυτιά των ψηφοφόρων του, λέγοντας ότι «δεν υπάρχουν θεσμοί, αλλά μόνο ο λαός». Μόνο ο λαός. Τίποτα άλλο. Και μη διανοηθεί κανείς να τα βάλει με τον «κυρίαρχο λαό». Και έτσι ο καθένας ερμηνεύει την έννοια του λαού και της δύναμης που του αντιστοιχεί, κατά το δοκούν.
Αυτό το σύνθημα, ταίριαζε απόλυτα με το κλασσικό επαναστατικό σύνθημα της Αριστεράς, ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Τι κι αν η Βουλή είναι υπεύθυνη για να ψηφίζει νόμους; Όχι, νόμος είναι οτιδήποτε κατεβάσει ο «εργάτης» στο μυαλό του.
Άλλωστε παρόμοια παράλογα συνθήματα δεν είχαμε ακούσει δια στόματος αγανακτισμένων στην Πλατεία Συντάγματος; Το σύνθημα «μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε», αποτελεί συνεπή συνέχεια των προηγουμένων συνθημάτων. Ακόμα και η κήρυξη «λαϊκών συνταγματικών συνελεύσεων», στο κάτω μέρος της πλατείας, που ελέγχονταν από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μέρος του παραμυθιού της Αριστεράς.
Το «σκίσιμο των μνημονίων» δεν αποτελεί και αυτό μέρος της αποδυνάμωσης κάθε λογικής σκέψης και ορθολογικής αντιμετώπισης των δεσμεύσεων της χώρας. Τέτοιο δείγμα γραφής, δεν αποτελούσε και το σύνθημα για τη διαγραφή του χρέους;
Αλλά και η εικόνα του εισβολέα στο σχολείο που προσπαθούσε να επιβάλει ένα πρόστιμο ύψους 2,7 εκατ. ευρώ, κραδαίνοντας ένα χαρτί γεμάτο ασυναρτησίες, δεν μας θυμίζει την πρώτη επαφή του πρώην πρωθυπουργού της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, με τους ευρωπαίους εταίρους, που κράδαινε το βαρύ χαρτί της «λαϊκής εντολής», λες και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις ήταν διορισμένες και όχι εκλεγμένες;
Αλλά και τα παραμύθια με τα IOUs Βαρουφάκη, τα παράλληλα τραπεζικά συστήματα Δραγασάκη, το σχέδιο της εισβολής Λαφαζάνη, τα Πανεπιστήμια Φλωρεντίας και τα διαστημικά προγράμματα Παπά, αποτελούν κομματάκια του παράλογου πάζλ, που οδηγούν στις αποχαλινωμένες πράξεις των πάσης φύσεως αντιδραστικών.
Η πολιτική που βασίζεται σε φαντασιώσεις, σε εμμονές και σε ονειρώξεις, που απέχουν παρασάγγας από τη πραγματικότητα, συμβάλλει στη δημιουργία του υπόβαθρου που αντιδρά στους θεσμούς, στη νομιμότητα, στη επιστήμη και στον ορθό λόγο. Αν σε αυτό το μίγμα προσθέσουμε και τις διαχρονικές ευθύνες της εκκλησίας, τότε το αποτέλεσμα γίνεται εκρηκτικό.
Και αυτό είναι που βιώνουμε σήμερα. Ένα συνονθύλευμα από θρησκόληπτους που πολεμούν το 666 και τον Σατανά, από επαναστατημένους που πολεμούν τον «αυταρχισμό» και την «καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων», από παγαπόντηδες νομικούς και ιατρούς που παρασύρουν αγράμματους και φοβισμένους ανθρώπους, δημιουργεί ένα κλίμα που έχει πάψει προ πολλού να είναι γραφικό.
Οι ευθύνες για τις αντιδημοκρατικές, αντιδραστικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές αυτού του συνονθυλεύματος, έχουν όνομα και διεύθυνση. Οι ευθύνες του πολιτικού κόσμου είναι μεγάλες. Έχει φτάσει η στιγμή να σταματήσουν τα ταξίδια των διαστημικών υποσχέσεων και το πέταγμα των γαϊδάρων. Χρειάζεται προσγείωση στον πλανήτη Γη, στην πραγματικότητα της Ελλάδας και στην προσπάθεια για να περάσει η χώρα σε ένα ασφαλές και αναπτυξιακό μέλλον.
