Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Πολλή συζήτηση για τη χρήση των εθνικών συμβόλων σε καμπάνιες υποψηφίων βουλευτών προκάλεσαν τις τελευταίες ημέρες δύο εικόνες. Μιας και το Liberal το διαβάζουν υποψήφιοι απ'όλο το πολιτικό φάσμα του «Μένουμε Ευρώπη» (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι) σκεφτήκαμε να επισημάνουμε κάποιες αρχές της επικοινωνίας στη χρήση των εθνικών συμβόλων στις προεκλογικές καμπάνιες.
Η πρώτη εικόνα που συζητήθηκε πολύ είναι ένα δημιουργικό καμπάνιας υποψήφιας της Νέας Δημοκρατίας για την Ευρωβουλή. Η υποψήφια προερχόμενη από το Ποτάμι, μετά από ένα πέρασμα από τη ΔΗΜΑΡ, φωτογραφίζεται μπροστά από ένα γαλάζιο φόντο με την ελληνική σημαία, με τη φράση «Μακεδονία Ξακουστή» ως σλόγκαν, ενώ τη σύνθεση επιστέφει το αστέρι της Βεργίνας.
Η δεύτερη εικόνα είναι μία φωτογραφία από την παρέλαση στις Σέρρες όπου βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας παρελαύνει με το Λύκειο των Ελληνίδων φορώντας την παραδοσιακή φορεσιά της πατρίδας της.
Με μια κουβέντα: η δεύτερη φωτογραφία μας φάνηκε πιο σωστή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ενθαρρύνουμε τους υποψηφίους να αρχίσουν να εμφανίζονται ντυμένοι με τις παραδοσιακές του τόπου τους.
Είναι πολύ συχνή η παρανόηση ότι οι υποψήφιοι που συστρατεύονται μ'ενα κόμμα ενώ έχουν εκλεγεί με κάποιο άλλο πρέπει να φανούν «βασιλικότεροι του βασιλέως» για να γίνουν αρεστοί στο σώμα των οπαδών της νέας πολιτικής τους κατοικίας.
Οι ψηφοφόροι δεν είναι ηλίθιοι.Οι παραδοσιακοί οπαδοί του κόμματος μπορούν να αισθανθούν προσβεβλημένοι από τις συμπεριφορές των «νεοφερμένων» γιατί το εκλαμβάνουν όλο αυτό ως «μασκαράτα» ενώ οι ψηφοφόροι που θα ρίξουν «ψήφο τακτικής» στο συγκεκριμένο κόμμα, δηλαδή θα το ψηφίσουν για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με την ιδεολογία του εκνευρίζονται εξίσου με αυτά τα καμώματα.
Ο κεντρώος πολιτικός που θα πολιτευθεί με τη Νέα Δημοκρατία και δη ο προερχόμενος από κόμματα όπως η ΔΗΜΑΡ ή το Ποτάμι δεν θα καταφέρει ποτέ να πείσει ποζάροντας ως «παραδοσιακός δεξιός». Θα τον χλευάσουν και οι παραδοσιακοί δεξιοί και οι προοδευτικοί που θα βρεθούν να ψηφίζουν ΝΔ για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι σχεδόν κοινή λογική, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός στην επικοινωνία για να το καταλάβεις αυτό.
Μην παριστάνετε κάτι άλλο από αυτό που είστε, αγαπητοί και αγαπητές υποψήφιοι. Οι ψηφοφόροι δεν είναι ηλίθιοι και σ'ενα περιβάλλον διάχυτης καχυποψίας και κρίσης εμπιστοσύνης στα κόμματα και τους θεσμούς θα σας βάλουν στο στόχαστρο για να εκτονώσουν το θυμό και την απογοήτευση που νιώθουν.
Τώρα το δεύτερο παράδειγμα, της βουλευτού που παρήλασε με την παραδοσιακή στολή κατατάσσεται στις περιπτώσεις που το χαρτί «εθνικό σύμβολο» παίζεται πολύ καλά. Η βουλευτής ήταν κατά το παρελθόν μέλος του Λυκείου των Ελληνίδων οπότε δεν μπορεί να την κατηγορήσει κανείς ότι παρίστανε κάτι ξένο προς αυτό που είναι. Η επιλογή της να παρελάσει με την παραδοσιακή φορεσιά των Σερρών με το Λύκειο των Ελληνίδων ήταν ένας χαριτωμένος τρόπος να τιμήσει την επέτειο αλλά και το κοινό αίσθημα που ειδικά στη Μακεδονία έχει πληγεί βάναυσα.
Σε κάθε περίπτωση όμως η αρχή της επικοινωνίας στις καμπάνιες είναι μία: δεν παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε, δεν μασκαρευόμαστε, τα εθνικά θέματα και το αίσθημα του πατριωτισμού είναι πολύ σοβαρά ζητήματα για να τα αντιμετωπίζουμε ως μασκαράτα άσχετα αν η πρόθεσή μας δεν είναι αυτή και πάνω απ'όλα σεβόμαστε τα εθνικά σύμβολα και ειδικά τη σημαία.
Η αυθεντικότητα του υποψηφίου λειτουργεί ως το καλύτερο αντίδοτο στη διάχυτη καχυποψία των ημερών. Να είστε αυθεντικοί/ές. Οι ψηφοφόροι θα το εκτιμήσουν.
