Σας εξομολογούμαι ότι έκανα εκτεταμένο ρεπορτάζ στα δυο μεγάλα κόμματα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αν έχουν κινητοποιήσει τους κομματικούς τους μηχανισμούς για να επηρεάσουν τις εκλογές ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ. Και κατέληξα σε δυο-τρία βασικά συμπεράσματα, που ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι αισιόδοξα ή απαισιόδοξα. Σίγουρα πάντως είναι αντανάκλαση της ρευστότητας και της παραδοξότητας των καιρών μας. Τα καταγράφω.
Πρώτον, ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν δώσει γραμμή σε μέλη τους να προσέλθουν στις κάλπες του ΚΙΝΑΛ για να υποστηρίξουν τον τάδε ή τον δείνα υποψήφιο. Αυτό σας το υπογράφω. Όπως έχει καθοριστεί η διαδικασία, κάτι τέτοιο θα ήταν απολύτως εφικτό αφού όσοι ψηφίσουν απλώς θα υπογράψουν μια δήλωση ότι δεν είναι μέλη άλλου κόμματος. Σιγά τα ωά. Ποιος θα τους ελέγξει και ποιος θα τους ζητήσει εκ των υστέρων τον λόγο;
Δεύτερον, ότι δεν έχει δοθεί τέτοια γραμμή ως τώρα, δεν σημαίνει πως είναι απίθανο να γίνει κάτι τέτοιο μια-δυο μέρες πριν το άνοιγμα της κάλπης. Μεταξύ μας, τέτοιες λουμπινιές, πάντα την τελευταία στιγμή γίνονται αλλιώς βρωμίζουν, διαρρέουν και φέρνουν ανάποδο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Πάντως ως τώρα, τηλεφώνημα αυτού του περιεχομένου δεν έχει πέσει, ούτε από δεξιά ούτε από αριστερά.
Τρίτον, το (ως σήμερα) ανεπηρέαστο της εκλογής δεν έχει καμιά σχέση με την ηθική. Δεν είπαν δηλαδή η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ ως συλλογικοί οργανισμοί «δεν είναι ηθικό να επέμβω στις εσωτερικές εξελίξεις άλλου κόμματος». Επίσης, δεν είπαν κάποιοι από τους υποψήφιους αρχηγούς του ΚΙΝΑΛ «δεν είναι ηθικό να απευθυνθώ υπογείως σε άλλο κόμμα για να με στηρίξει». Τέτοιες ηθικές αρχές δεν έχουν σχέση με την πολιτική. Το ζήτημα είναι πραγματιστικό και το εξηγώ ευθύς αμέσως.
Τέταρτον, ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν συγκροτημένους, σφικτούς και πειθαρχημένους κομματικούς μηχανισμούς, ικανούς να κάνουν μια τέτοια συνωμοτική δουλειά με εχεμύθεια και πειθαρχία. Μόλις πέσουν τέτοια τέλια, όλα θα γίνουν βούκινο σε λίγα λεπτά, ενώ παραλλήλως δεν είναι διόλου βέβαιο ότι οι «φαντάροι» θα τρέξουν να εκτελέσουν τη διαταγή. Καλώς ή κακώς, εκείνες οι εποχές των σκληρών κομματικών μηχανισμών έχουν παρέλθει.
Πέμπτον, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπήρχαν αυτοί οι μηχανισμοί στα δυο μεγάλα κόμματα, υπάρχει πολιτικό θέμα. Ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να αποφασίσουν ποιος τους βολεύει να κερδίσει τη μάχη στο ΚΙΝΑΛ. Θεωρητικώς θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η ΝΔ θα ήταν πιο κοντά στην επιλογή Λοβέρδου, αλλά αν ο Λοβέρδος της πάρει περισσότερο κόσμο απ’ όσο θα της πάρει κάποιος άλλος αρχηγός; Εδώ σε θέλω. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδέα ποιος θα τον βόλευε θεωρητικά να κερδίσει και ποιος όχι.
Όλο αυτό το μπάχαλο πως μπορεί να ερμηνευτεί; Καλή ή κακή για το ΚΙΝΑΛ αυτή η ασάφεια για το που πάει και που θα καταλήξει με κάθε δυνητικό αρχηγό του; Καλό ή κακό για την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορούν να προσανατολιστούν σε σχέση μ’ έναν πιθανό καθοριστικό παίχτη του πολιτικού παιχνιδιού της χώρας; Καλό ή κακό να μην έχουν τα κόμματα εξουσίας ούτε έναν στοιχειώδη οργανωτικό μηχανισμό, αλλά να άγονται και να φέρονται από κοινωνικοπολιτικές διεργασίες που γίνονται μέσω τηλεοράσεων και social media; Δεν ξέρω, δεν απαντώ.
