Ποτέ στο παρελθόν, από τη δεκαετία του 1990 τουλάχιστον που παρακολουθούμε στενά τα πολιτικά πράγματα, δεν συζητούσαμε, με πρωτοβουλία μάλιστα της εκάστοτε κυβέρνησης, τις πολιτικές που πρέπει να σχεδιάσουμε ειδικά για τους νέους.
Συμβαίνει τώρα και είναι πολύ σημαντικό ακόμα κι αν αυτή η συζήτηση ουσίας δεν έχει καταφέρει να εκτοπίσει από το δημόσιο διάλογο τη διαρκή και ακατάσχετη συνταξιολογία που πηγάζει από μια θλιβερή συνταξιολαγνεία.
Μάλιστα είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη η πρώτη κυβέρνηση από το 1974 που ψήφισε σημαντικό νόμο ειδικά για τους νέους και αναφερόμαστε, βέβαια, στη μεταρρύθμιση της επικουρικής ασφάλισης και το κεφαλαιοποιητικό σύστημα αποταμιευτικού χαρακτήρα.
Διαβάσαμε πάλι το Σαββατοκύριακο ότι η κυβέρνηση εξετάζει παρεμβάσεις με στόχο τη διευκόλυνση των νέων ζευγαριών να αποκτήσουν φτηνή στέγη ενώ εμφανίζεται πάλι στη συζήτηση το θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων.
Το γεγονός βέβαια ότι όλες οι διευκολύνσεις προς τους νέους περνάνε μέσα από το γάμο υποδηλώνουν το βαθιά συντηρητικό χαρακτήρα της Νέας Δημοκρατίας γι' αυτό και θα απορήσουμε ειλικρινά αν υπάρξουν αντιδράσεις επειδή κάποιοι θα θεωρήσουν όλα τα παραπάνω «υπερβολικά προοδευτικά».
Μόνο προοδευτικά δεν είναι. Είναι στοιχειώδεις πρόνοιες ενός παραδοσιακού, μεγάλου Κράτους, ειδικά οι υποσχέσεις ότι είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξουν αποτελεσματικές επεμβάσεις στην ελεύθερη αγορά ακινήτων.
Αν η κυβέρνηση καταφέρει όλα τα παραπάνω να τα πουλήσει ως προοδευτικές πολιτικές, εύγε της. Δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Η κατοικία είναι όντως ακριβή για ένα νέο μισθωτό είτε είναι παντρεμένος είτε όχι. Βέβαια, οι νέοι που είναι παντρεμένοι και θέλουν να αποκτήσουν παιδιά έχουν μια σημαντικότερη ανάγκη να καλύψουν από αυτή της στέγασης. Είναι το ιδιωτικό σχολείο των παιδιών αφού το Δημόσιο Σχολείο είναι ένα κανονικό ρημαδιό.
Προ ημερών, μετά την κακοκαιρία «Μπάλλος» η Πολιτική Προστασία έδωσε την εντολή να μείνουν οι μαθητές στο σπίτι. Το υπουργείο Παιδείας τι νομίζετε ότι έκανε; Εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία καθιστούσε την τηλεκπαίδευση προαιρετική με αποτέλεσμα αρκετά παιδιά να χάσουν μάθημα, σαν να είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό αυτό να συμβεί. Και αναφέρουμε ένα τυχαίο και ασήμαντο, ίσως, παράδειγμα που δείχνει ότι η Παιδεία δεν είναι ψηλά στις προτεραιότητες της κυβέρνησης.
Οι νέοι γονείς που ανήκουν στη μεσαία τάξη και έχουν ένα πτυχίο ΑΕΙ και οι ίδιοι και άρα ιεραρχούν ψηλά την Παιδεία και την Αριστεία στο αξιακό τους σύστημα, εγκαταλείπουν πανικόβλητοι το Δημόσιο Σχολείο γιατί τα παιδιά τους λαμβάνουν ανεπαρκή εκπαίδευση. Η κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση είναι καλύτερη από τη Δευτεροβάθμια που έχει αφεθεί στη μοίρα της.
Οπότε δεν είναι μόνο τα έξοδα για το ενοίκιο. Με αυτούς του χαμηλούς μισθούς, είναι και τα δίδακτρα για το ιδιωτικό σχολείο που οι νέοι γονείς ξέρουν ότι πρέπει να εξασφαλίσουν για να έχουν τα παιδιά τους στοιχειώδη Παιδεία.
Θυμόμαστε πριν από λίγα χρόνια, το 2018, σε κάποιο από αυτά τα συνέδρια τύπου TEDx που είχαμε παρευρεθεί, να μας πλησιάζει αναγνώστης που διάβαζε τα θριαμβευτικά που γράφαμε τότε για το ενδεχόμενο εκλογικής νίκης της Νέας Δημοκρατίας.
«Έχω τρία παιδιά» μας είχε πει τότε ο νέος σε ηλικία αναγνώστης. «Με τη γυναίκα μου έχουμε δύο καλούς μισθούς αλλά δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε καλό ιδιωτικό σχολείο και για τα τρία, υπάρχουν και άλλα έξοδα διαβίωσης. Θα ψηφίσουμε Μητσοτάκη μόνο και μόνο γιατί είναι ένας μορφωμένος άνθρωπος που εκτιμά την αξία της Παιδείας και έχουμε πειστεί ότι θα φτιάξει το Δημόσιο Σχολείο. Για να έχουν και τα δικά μας παιδιά πρόσβαση στην καλή Παιδεία δηλαδή ίσες ευκαιρίες».
Αναρωτιόμαστε τι σκέφτηκε ο άνθρωπος αυτός που δεν ανήκει και στους χαμηλόμισθους όταν, διαβάζοντας τον κυριακάτικο Τύπο, διαπίστωσε ότι από τις καλές και ολόσωστες πρωτοβουλίες που σχεδιάζει η κυβέρνηση, απουσιάζουν οι βασικότερες, οι θεμελιώδεις: πολιτικές για ένα καλό Δημόσιο Σχολείο για τα παιδιά των νέων οικογενειών της μεσαίας τάξης.
