Του Γιάννη Παντελάκη
Όποιος μετά το Eurogroup της 24ης Μαΐου τολμούσε να γράψει ή πει ότι το ζήτημα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους παραπέμφθηκε στις καλένδες (δηλαδή για μετά το 2018 και με βασική προϋπόθεση την απόλυτη εφαρμογή του μνημονίου) ήταν εχθρός της κυβέρνησης. Ενδεχομένως και της χώρας. Ερχόταν σε αντίθεση με τους πανηγυρισμούς Τσίπρα λίγες ημέρες μετά, όταν θεωρούσε μεγάλη επιτυχία τ'' αποτελέσματα του Eurogroup.
Αυτούς που δημιούργησαν τους φανταστικούς εχθρούς ήρθε να επιβεβαιώσει χθες ο πρόεδρος του Eurogroup, ο οποίος ρωτήθηκε σχετικά: «Η Αθήνα γνωρίζει ότι το θέμα του χρέους έχει κλείσει και τον Οκτώβριο η συζήτηση δεν θ'' ανοίξει πάλι. That''s it». That''s it, λοιπόν. Με... δυόμισι λεξούλες, ο Ντάισελμπλουμ ήρθε να μας προσγειώσει. Όχι τόσο εμάς, όσο εκείνους που υιοθέτησαν τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς.
Η αλήθεια είναι πως οι αποφάσεις του τελευταίου Eurogroup είχαν κάποιες τεχνικές αναφορές που έδιναν την ευκαιρία σε όσους ήθελαν να κάνουν τη σχετική προπαγάνδα να το κάνουν. Και να θολώσουν τα νερά. «Ήπιο προφίλ αποπληρωμής των δανείων του EFSM με βάση την τρέχουσα μέση σταθμισμένη ωρίμανση και χρήση της διαφοροποιημένης στρατηγικής του EFSM/ESM για τη μείωση του επιτοκίου κινδύνου». Και όποιος κατάλαβε!
Αυτοί που γνωρίζουν μας το εξήγησαν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το μόνο κέρδος από εκείνη τη συμφωνία ήταν η ακύρωση της επιβάρυνσης 2% πάνω στο επιτόκιο των 11 δισ. ευρώ που δανείστηκε η χώρα το 2012 για επαναγορά χρέους. Το όφελος από αυτήν τη ρύθμιση για τη χώρα θα είναι 220 εκατ. ευρώ το 2017. Και εφόσον βέβαια τηρηθεί απαρέγκλιτα η εφαρμογή του μνημονίου.
Τέτοιου είδους εξηγήσεις, ωστόσο, δεν φτάνουν εύκολα στ'' αυτιά των ψηφοφόρων σε μια κοινωνία που προτιμά τους διαχωρισμούς άσπρο - μαύρο, αποφεύγει να διαβάζει πίσω από τις γραμμές και ενημερώνεται από Μέσα ενημέρωσης που απευθύνονται στο θυμικό και όχι τη λογική.
Ανεξάρτητα ωστόσο από τη διάθεση της κυβέρνησης να παραποιεί το νόημα των αποφάσεων, μεγαλύτερη σημασία σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση του χρέους έχει κάτι άλλο. Η αποκάλυψη της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt για το πώς φαντάζεται το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών (Σόιμπλε), την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη μετά την αποχώρηση της Βρετανίας. Αυτό περιγράφεται σ'' έναν τίτλο: πιο αυστηρή τήρηση των κανόνων για το χρέος, δηλαδή του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης.
Αυτή είναι η πραγματικά ανησυχητική εξέλιξη για μια οικονομία σαν τη δική μας, που σε μεγάλο βαθμό ευελπιστεί σε πολιτικές αποφάσεις που θα ρυθμίσουν το χρέος μετά το 2018. Αν εφαρμοστεί αυτό –και δεν υπάρχει βάσιμος λόγος για να το αμφισβητεί κάποιος– το That''s it, θα είναι ακόμα πιο κατηγορηματικό και απόλυτο...
