Φαίνεται πως κάποιοι εταίροι μας αναπολούν τις ημέρες που κυβερνούσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τότε που ο Α.Τσίπρας ήταν το πειθήνιο και καλό παιδί. Το delivery boy. Του ζητούσαν ένα, έκανε πέντε.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι Αλέξης Τσίπρας. Απέδειξε πως πάνω απ΄όλα βάζει το συμφέρον της πατρίδας.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές φαίνεται πως εκτονώνεται η κρίση στην περιοχή του Καστελορίζου. Και αυτό έγινε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση κατέστησε σαφές, με πειστικό τρόπο, πως θα υπερασπισθεί, με τις Ένοπλες Δυνάμεις της, τα συμφέροντα της.
Το συγκεκριμένο μήνυμα το έλαβαν και οι Τούρκοι και οι σύμμαχοι και εταίροι μας.
Γράφονται και λέγονται πολλά για παρασκηνιακές μεθοδεύσεις που δεσμεύουν την Ελληνική κυβέρνηση σε διαπραγμάτευση εφ' όλης της ύλης. Είναι η γνωστή θεωρία των ανόητων και των συνωμοσιολόγων. Όλων αυτών που θεωρούν πως κάθε κρίση είναι «σικέ».
Οι σύμμαχοι και εταίροι μας βρίσκονται ομολογουμένως σε ένα αδιέξοδο, λόγω της πρωτοφανούς προκλητικότητας του Ερντογάν σχεδόν σε όλα τα μέτωπα. Οι ΗΠΑ είναι καθηλωμένες στην προεκλογική τους περίοδο, ενώ διάφορα κέντρα εξουσίας έχουν αντιτιθέμενες στρατηγικές για τον Τούρκο ηγέτη.
Η Μέρκελ το μόνο που την ενδιαφέρει είναι «να μη κάτσει στραβή» στην Προεδρία της στην ΕΕ. Γι΄αυτό και πιέζει και τις δύο πλευρές για διάλογο, αδιαφορώντας για το αντικείμενο του. «Βρείτε τα», λέει.
Η Ελλάδα έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους, με όλες τις κυβερνήσεις, πως αναγνωρίζει μόνον μια Ελληνοτουρκική διαφορά. Αυτή της υφαλοκρηπίδας. Και προτείνει και την διαδικασία επίλυσης της. Προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης.
Είναι αυτονόητο πως δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει ποτέ Ελληνική κυβέρνηση που θα δεχθεί διάλογο με την Τουρκία εφ΄όλης της ύλης. Όποια κυβέρνηση το πράξει, θα καταρρεύσει ακαριαία.
Ο διεθνής παράγοντας δεν ενδιαφέρεται για το δίκαιο ή το άδικο. Ενδιαφέρεται να μην υπάρξει σύρραξη στην περιοχή, καθώς οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες.
Συνεπώς, προκρίνει μια λύση—πακέτο, κατά τα πρότυπα της συμφωνίας των Πρεσπών. Τότε ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν είχε καμία αναστολή να προωθήσει την συμφωνία με τον βόρειο γείτονα, καθώς ιστορικά η παράταξη της Αριστεράς ταυτιζόταν με τις θέσεις της FYROM.
Επί πλέον η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, εκτός από τους λεονταρισμούς του Π. Καμμένου, είχε μιαν αμβλυμένη ευαισθησία, για ιδεολογικούς λόγους, για κάθε τι που αφορούσε τα εθνικά μας θέματα.
Η ρετσινιά του εθνικιστή και του «στρατόκαυλου» με μεγάλη ευκολία εκτοξευόταν εναντίον όλων αυτών που μιλούσαν για το έθνος και τα σύμβολα του. Ετσι, ο τότε υπουργός Εξωτερικών θεωρούσε πως οι πάγιες ελληνικές θέσεις για το Αιγαίο είχαν όλα τα χαρακτηριστικά της μονοφαγίας.
Ευτυχώς που έχασαν τις εκλογές.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε δύο φορές, μια στον Έβρο και μια σήμερα στο Καστελόριζο, πως δεν υποκύπτει σε πιέσεις. Προστατεύει δυναμικά τα εθνικά μας συμφέροντα.
«Δηλαδή, τις διαφορές μας με την Τουρκία θα τις λύσουμε με τα όπλα;» θα ρωτήσει ο καλοποαίρετος πασιφιστής.
Πρώτον, δεν έχουμε διαφορές. Εχουμε μόνον μια διαφορά και έχουμε υποδείξει και τον τρόπο επίλυσης της.
Δεύτερον, ο διάλογος γίνεται πάντα εντός συγκεκριμένου πλαισίου. Αν υπάρχει ασυμφωνία για το πλαίσιο, δεν υπάρχει διάλογος.
Συνεπώς, η κυβέρνηση βαδίζει στον μονόδρομο που αυτή χάραξε. Δυναμική προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, διάλογος μόνον για την υφαλοκρηπίδα.
Ο Μητσοτάκης δεν πρόκειται να γίνει Τσίπρας.
