Του Σάκη Μουμτζή
Πριν από λίγες ημέρες ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Άδωνις Γεωργιάδης έκανε μιαν απλή και εύληπτη δήλωση. Είπε πως ο πήχης των ευρωεκλογών έχει τεθεί από τον ίδιο τον Τσίπρα, ο οποίος το 2014 με διαφορά 3,8 μονάδων από την Νέα Δημοκρατία ζήτησε την άλλη ημέρα εκλογές.
Συνεπώς, συνεχίζει ο Άδωνις Γεωργιάδης, οποιαδήποτε διαφορά άνω των 3,5 μονάδων –σύμφωνα πάντοτε με τα λόγια του Τσίπρα—θέτει θέμα άμεσης προσφυγής στις κάλπες. Συγχρόνως, διευκρίνισε πως αυτή δεν είναι η δική του εκτίμηση για την προσδοκώμενη διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πιστεύει πως θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η δήλωση ήταν τόσο σαφής που, μόνον λόγω εγκεφαλικής ανεπάρκειας ή σκοπιμοτήτων, θα μπορούσε κάποιος να την παρερμηνεύσει. Και φυσικά παρερμηνεύθηκε.
Και οι Συριζαίοι δικαιολογημένα άλλα κατάλαβαν. Υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας του εγκεφάλου τους. Τόσο μπορούν να σκεφτούν, αυτό μπορεί να καταλάβουν.
Αλλά κάποιοι Νεοδημοκράτες, παλιές καραβάνες της πολιτικής, είναι δυνατόν να μην αντιλήφθηκαν αυτήν την πολύ απλή σκέψη; Όταν υπάρχουν σκοπιμότητες γίνονται και διαστρεβλώσεις.
Όμως προχώρησαν την σκέψη τους, θέτοντας τον αποδεκτό πήχη στο 40%, υπονοώντας σαφώς πως οτιδήποτε κάτω από αυτό το νούμερο θα είναι αποτυχία για την Νέα Δημοκρατία. Η στόχευση είναι προφανής. Αν η παράταξη δεν λάβει αυτό το ποσοστό, να το χρεώσουν στον Κ.Μητσοτάκη.
Αστειότητες και αθλιότητες, λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές. Τελικά αυτό το κόμμα δεν διδάσκεται από τα λάθη του. Κάθε βαρόνος κοιτά την βαρονία του και μόνον αυτήν.
Όμως παρεμπιπτόντως εγείρεται ένα ουσιώδες θέμα. Αν η τελική διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ κυμανθεί στις 10 μονάδες, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ποια διαφορά είναι προτιμότερη για την Νέα Δημοκρατία; Π.χ. το 18-28 ή το 28-38;
Στις ευρωεκλογές εκείνο που μετρά είναι τι ποσοστό θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε αυτό ενδιαφέρει και τον Α.Τσίπρα. Με ένα 18% το κόμματα του θα παρουσιάσει συμπτώματα διάλυσης, ενώ ο ίδιος θα πάψει να είναι ο «χαρισματικός» ηγέτης. Πλέον, θα συνομιλεί με τους «πρόθυμους» και τους γεφυροποιούς από θέση αδυναμίας, ενώ θα πάψει να είναι το δυνατό χαρτί του διεθνούς παράγοντα στην Ελλάδα. Θα ψάξουν αλλού.
Γι΄αυτό τον πρωθυπουργό δεν τον ενδιαφέρει τι ποσοστό θα πάρει η Νέα Δημοκρατία, αλλά τι θα πάρει αυτός. Εικάζω πως π.χ. το 30% ΣΥΡΙΖΑ- 40% Νέα Δημοκρατία θα ήταν θρίαμβος γι΄αυτόν κι ας θα βρίσκεται η διαφορά στις 10 μονάδες. Καθιερώνεται πλέον ως στρατηγικός παίκτης στην πολιτική ζωή της χώρας και η σταθερή εναλλακτική λύση.
Εξάλλου, αν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει ένα χαμηλό ποσοστό αυτό θα συνεπάγεται πως το ΚΙΝΑΛ θα έχει υπερβεί το 10%, με ό, τι αυτό σημαίνει για την συνέχεια και την μεταξύ τους σχέση.
Νομίζω πως το κυρίαρχο ζήτημα, η κεντρική διακύβευση των προσεχών εκλογικών αναμετρήσεων είναι η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε έτσι να αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό. Είναι προφανές, πως μια αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία με έναν ΣΥΡΙΖΑ 28% plus, δεν αναδιατάσσει το πολιτικό σκηνικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμένει κυβέρνηση εν αναμονή.
ΥΓ.Είναι ευνόητο πως το επιθυμητό αποτέλεσμα θα ήταν η Νέα Δημοκρατία να λάβει 40% και ο ΣΥΡΙΖΑ 18%. Όμως αυτό το άρθρο αποτελεί μιαν υπόθεση εργασίας για να αναδείξει το –κατά την γνώμη μου— μεγάλο στοίχημα των εκλογών.
