Η διαχείριση των σκουπιδιών μπορεί να είναι μία λυμένη υπόθεση για άλλες κοινωνίες, αλλά όχι για τη δική μας. Είναι παράλογο, κύριε Πρόεδρε, από τη μία να οραματιζόμαστε την Ελλάδα της ψηφιακής εποχής και από την άλλη να θάβουμε τα σκουπίδια με τις μπουλντόζες στη Φυλή. Σκεφτείτε πόσο κινδυνεύει να εκτεθεί ο πολιτισμός μας στα μάτια των αρχαιολόγων της επόμενης χιλιετίας. Τι θα λένε οι άνθρωποι του μέλλοντος για τους απογόνους του Σωκράτη και του Αριστοτέλη; Δικαίως θα λένε ότι όταν εκείνοι είχαν μονάδες επεξεργασίας σκουπιδιών, εμείς ζούσαμε παρέα με τα ποντίκια στις χωματερές.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μπόρεσε να βάλει τάξη σε αυτό το χάος. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Προσπάθειες έγιναν, αλλά όλες σκόνταψαν σε οργανωμένα συμφέροντα που δεν ήθελαν να αλλάξει το παραμικρό. Η κυρία Δούρου θα πρέπει πλέον να έχει μετανιώσει για τις δηλώσεις που είχε κάνει στην εποχή των κινητοποιήσεων στο Γραμματικό, όταν μιλούσε περί δεξιού και αριστερού τρόπου αποκομιδής των σκουπιδιών. Και πιστεύω ότι θα στήριζε μία προσπάθεια να απαλλαγούμε από αυτή τη βαρβαρότητα.
Τι είδους συμφέροντα, όμως, είναι αυτά για τα οποία όλοι κάνουν αναφορά; Δεν πρόκειται να γυρίσουμε κάποια ταινία βασισμένη σε σενάρια της καλής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, τότε που το κοινό αγόραζε ιστορίες του τύπου «οι μεγαλοεφοπλιστές πνίγουν τον κόσμο για να πάρουν τις αποζημιώσεις από την ασφαλιστική» και ηθοποιοί έγραψαν ιστορία με ατάκες όπως «όχι άλλο κάρβουνο». Τα συμφέροντα στα οποία αναφερόμαστε δεν είναι διαγαλαξιακά και σκοτεινά. Συνήθως είναι πιο… γήινα. Μικρά, αλλά καλά οργανωμένα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η μεταφορά των σκουπιδιών έχει χρήματα. Σκεφτείτε μόνο ότι η πρόκληση μιας κρίσης φέρνει στη συνέχεια μία έκτακτη λύση. Και στις έκτακτες λύσεις οι άνθρωποι δεν ρωτάνε ποιο είναι το κόστος. Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να φύγει γρήγορα το πρόβλημα από την πόρτα του σπιτιού τους. Στις κρίσεις, λοιπόν, κρύβονται οι ευκαιρίες για τους καιροσκόπους…
Το σημερινό νομικό πλαίσιο σας δημιουργεί περιορισμούς. Τι μπορείτε να κάνετε, για παράδειγμα, στην περίπτωση του Δήμου του Αιγίου που αποφάσισε να στείλει τα σκουπίδια του στην… Κοζάνη κι όχι στο Μεσολόγγι ή την Ηλεία; Ή στην περίπτωση της Κέρκυρας, που τα σκουπίδια κάνουν ένα άλμα και αντί να φτάσουν στην Ήπειρο φτάνουν στην… Κοζάνη; Τα είπαμε αυτά και την προηγούμενη εβδομάδα. Μήπως, λοιπόν, το πρόβλημα είναι στο… αυτοδιοίκητο της τοπικής αυτοδιοίκησης; Κι εδώ μπορεί ένας φιλελεύθερος πολίτης να σας πει ότι θα πρέπει η κυβέρνηση να αφήσει τους δήμους να ζήσουν με το αυτοδιοίκητό τους και τα σκουπίδια τους! Υπό την έννοια ότι το μέγεθος του προβλήματος θα τους αναγκάσει στο τέλος να βρουν λύση. Λάθος! Μεγάλο λάθος! Δείτε τι έγινε στην Κέρκυρα. Ένα τουριστικό νησί είχε επί χρόνια βουνά από σκουπίδια σε όλη την πόλη. Δεν ίδρωσε το αυτί τους. Να σας πω, κύριε Πρόεδρε, και για την Τρίπολη, όπου έχω καλή γνώση. Εκεί, λοιπόν, προσπάθησαν να θάψουν το πρόβλημα μέσα στο βουνό, αδιαφορώντας για το αν καεί ή όχι το Μαίναλο.
Η τοπική αυτοδιοίκηση έκανε εγκλήματα στην περίπτωση των σκουπιδιών. Αποδείχτηκε ανίκανη να διαχειριστεί το πρόβλημα.
Μήπως λοιπόν πρέπει να μπει μια προθεσμία, πέραν της οποίας η πολιτεία θα αναλάβει δράση για τις περιοχές εκείνες που οι δήμοι και οι περιφέρειες δεν θα έχουν κάνει το αυτονόητο; Διότι το τελικό κόστος από την «αβλεψία» τους επιβαρύνει το σύνολο των φορολογουμένων και όχι μόνο τους κατοίκους της περιοχής τους. Είναι τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού που δαπανώνται για την επίλυση των έκτακτων καταστάσεων, αλλά και για τα πρόστιμα από την Ε.Ε. Δεν μπορεί η Πολιτεία να περιμένει πότε θα ωριμάσουν όλοι οι περιφερειάρχες και όλοι οι δήμαρχοι για να προχωρήσουμε εκεί που άλλες χώρες βρίσκονται εδώ και πολλά χρόνια. Μπορεί να μάθαμε αργά ότι δεν υπάρχει δεξιός και αριστερός τρόπος για να μαζεύει κανείς τα σκουπίδια. Αλλά τις επιπτώσεις από ένα πιθανό κραχ στη Φυλή, για παράδειγμα, δεν θα το πληρώσουν μόνο εκείνοι που πετούσαν πέτρες στο Γραμματικό. Θα το πληρώσουν όλοι οι κάτοικοι της πρωτεύουσας και το πολιτικό κόστος, κύριε Πρόεδρε, θα το επωμιστεί η δική σας κυβέρνηση. Στη βάρδια σας θα έχει… σκάσει το θέμα…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
