Μέχρι στιγμής από τον εκνευρισμό -στα γυμνασιακά χρόνια μας τον αποκαλούσαμε «τσατίλα»- των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ την έχει γλιτώσει μόνον ο κ. Αλιάγας. Προς το παρόν,γιατί αύριο μπορεί να θεωρήσουν ύποπτο το γεγονός πως δεν δέχθηκε να αμειφθεί για την παρουσίαση της παρέλασης. «Γιατί δεν πήρε λεφτά;» μπορεί να αναρωτηθούν οι πονηροί. «Κάτι παίζει». Μέχρι και τα άλογα τους ενόχλησαν γιατί λέρωσαν τον οδόστρωμα.
Είναι κοινότοπο να επαναλάβουμε πως οι περισσότεροι συνειδητοποιημένοι αριστεροί αισθάνονται άβολα και αμήχανα στις εορταστικές επετείους. Έχουν κακές σχέσεις με οτιδήποτε θυμίζει και παραπέμπει στο Έθνος. Η ιδεολογία που τους καθοδηγεί έχει ως βάση τον διεθνισμό. Αναφέρεται στην κοινό μέτωπο που συγκροτούν απανταχού της γης αυτοί που έχουν τα ίδια ταξικά συμφέροντα. Η μαρξιστική ιδεολογία ξεπερνά, καταργεί, τα σύνορα, τις εθνικές σημαίες, τα εθνικά συμφέροντα. «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε», είναι το κινητοποιητικό πρόσταγμα τους και η κοινή σημαία όλων είναι η κόκκινη με το σφυροδρέπανο. Είναι λογικό λοιπόν να ενοχλούνται κάθε φορά που ακούνε για το Έθνος, την πατρίδα, την Σημαία.
Εφέτος, με τον γιορτασμό των 200 χρόνων από την Παλιγγενεσία, συνεχώς γκρινιάζουν. Όλα τους φταίνε. Λες και ο Μασούτης, και ο κάθε Μασούτης, οφείλει να ζητεί την έγκριση από τον ΣΥΡΙΖΑ τι μουσική θα ακούγεται στα μαγαζιά του. Αν θέλει θα βάλει την «Ζιγκουάλα» ή Πολ Μοριά. Δικό του είναι το μαγαζί, ό,τι θέλει κάνει. Την επομένη της παρελάσεως, ο Μασούτης τίμησε την εθνική επέτειο με τον Εθνικό μας Ύμνο. Η εικόνα έδειξε πως οι πελάτες έδειξαν το προσήκοντα σεβασμό. Ίσως αυτό ενόχλησε, όπως και το γεγονός ότι ο Εθνικός Ύμνος εισήλθε στην ιδιωτική σφαίρα. Ενσωματώθηκε, έστω επετειακά, σε μια καθημερινή δραστηριότητα των πολιτών, εκτός των γνωστών δημοσίων χώρων.
Δέχομαι πως ο τέως πρωθυπουργός είναι λογικό -ως αριστερός- να αισθάνεται άσχημα όταν συμμετέχει σε τέτοιες εορταστικές εκδηλώσεις. «Ποινήν εκτίει», όπως θα έλεγε και ο Βύρωνας (όχι ο Λόρδος). Τον έβαλαν να καθίσει απέναντι και από τον Πικραμμένο, του χάλασαν κι άλλο το κέφι. Θυμάμαι τον Αλέξη στην κηδεία του Φιντέλ. Έλαμπε, γιατί ήταν στον χώρο του. Δίπλα στους συντρόφους.
Πάντως, με τούτα και με εκείνα, η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να τιμήσει σε ειδική τελετή όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία με τις δηλώσεις τους εξέθεσαν για πολλοστή φορά το κόμμα τους. Η κυβέρνηση διέρχεται αναμφίβολα μια φθοροποιό περίοδο, αλλά τα αλλεπάλληλα αυτογκόλ που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής. Οι κ.κ. Φίλης, Δρίτσας, Πολάκης, ο ίδιος ο τέως, με τις δηλώσεις τους το τελευταίο χρονικό διάστημα θέτουν το κόμμα τους απέναντι στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Προχθές, η πανηγυρική παρέλαση, που μέσα στην μίζερη μοναξιά τους την ειρωνεύτηκαν, είχε θεαματικότητα στην δημόσια τηλεόραση 60%. Οι πολίτες ήθελαν να γιορτάσουν και οι Συριζαίοι ήθελαν να μιζεριάσουν.
Βέβαια, υπάρχουν και οι αριστεροί που έχουν απαλλαγεί από τα αρχέγονα μαρξιστικά σύνδρομα και δεν αισθάνονται καμιά αλλεργία όταν αναφέρονται στο Έθνος και στην Σημαία με σεβασμό και αγάπη. Δεν απολογούνται γι΄αυτές τις απόψεις τους. Είναι κανονικοί άνθρωποι και ευτυχώς δεν είναι λίγοι.
