Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Όταν ξεκίνησε η συνεργασία με τον Φιλελεύθερο και το Liberal.gr, ο Θανάσης Μαυρίδης μου είχε προσφέρει απόλυτη ελευθερία στο περιεχόμενο και στο ύφος της αρθρογραφίας μου. Και αυτήν δεν την αμφισβήτησε ούτε μια φορά, ακόμα και όταν έγραφα για την αναμενόμενη κατ' εμέ, νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Το γεγονός πως μεγάλο κομμάτι του διαφημιστικού χώρου του site, φιλοξενεί διαφημίσεις τραπεζών, δεν στάθηκε εμπόδιο στην παρουσίαση της “αιρετικής”, της “αντιδημοφιλούς”, της “επικίνδυνης” εκτίμησης, πως το πρόβλημα της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, δεν λύνεται με λογιστικές και φορολογικές μεθοδεύσεις, αλλά μόνο με την είσοδο νέων κεφαλαίων στην μετοχική βάση των συστημικών τραπεζών.
Οι ζημιές των τραπεζών ήταν πραγματικές, δεν ήταν λογιστικές. Οι απώλειες από το PSI και από τα μη εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά, στεγαστικά, προσωπικά και καταναλωτικά δάνεια, είναι πραγματικές και όχι λογιστικές. Οι προηγούμενες αναποτελεσματικές ανακεφαλαιοποιήσεις με κομβικά σημεία: α) τα περίφημα Bermuda warrants που μηδενίστηκε η αξία τους, β) την ατυχή και μη ολοκληρωμένη συμμετοχή του ΤΧΣ και την απομείωση των κεφαλαίων των φορολογουμένων και γ) την “υπερήφανη” πλην καταστροφική ανακεφαλαιοποίηση του 2015, θα διδάσκονται σύντομα στα οικονομικά Πανεπιστήμια, στο μάθημα του τι πρέπει ακριβώς να κάνουμε για να καταστρέψουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα μιας χώρας.
Η βραδυκίνητη εκκαθάριση των τραπεζικών ισολογισμών, η καθυστέρηση στην πώληση των NPLs και των NPEs, η ανεπαρκής διαχείριση των δανείων, το περίπλοκο νομικό πλαίσιο και η ιδεολογικοποίηση του κινήματος του “δεν πληρώνω”, ήταν το υπόβαθρο πάνω στο οποίο τέθηκαν σε ακινησία οι εξελίξεις του τραπεζικού τομέα. Σε αυτό, ας προσθέσουμε το γεγονός της ανυπαρξίας στρατηγικών επενδυτών στη μετοχική βάση των τραπεζών, με φωτεινή εξαίρεση τον παράγοντα Fairfax που μέσω του deal Eurobank, Grivalia και FPS, έδωσε ώθηση στην τράπεζα, γεγονός που καταγράφηκε με ευκολία και στην χρηματιστηριακή τιμή της μετοχής της Eurobank στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.
Τα 25 δισ. που είχαν προβλεφθεί πως θα χρειαστούν για την ανακεφαλαιοποίηση του 2015 δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ και τότε η κυβέρνηση το γεγονός αυτό το είχε παρουσιάσει ως μια ακόμα επιτυχία. Ο αποτυχών υποψήφιος Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. και οι λοιποί αδαείς κυβερνητικοί επόπτες του τραπεζικού συστήματος, των οποίων η μόνη επαφή με τις τράπεζες είναι ίσως το γνωστό γουρουνάκι – κουμπαράς του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ήταν υπερήφανοι για το κατόρθωμα τους, παρ' όλο που τώρα πάνε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα προβαίνοντας σε εξ ίσου τραγικές δηλώσεις.
Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά πως θα χρειαστούν κεφάλαια ύψους 8 δισ. ευρώ, για την πραγματοποίηση μιας 4ης ανακεφαλαιοποίησης που θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2019. Μέχρι τότε θα πρέπει να έχει προηγηθεί α) η διευθέτηση της νομοθετικής ρύθμισης που θα ορίζει ότι η μεταβιβαζόμενη αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση θα καταστεί αμετάκλητη απαίτηση της Εταιρίας Ειδικού Σκοπού (που θα “πάρει πάνω του” τα κόκκινα δάνεια) έναντι του Ελληνικού Δημοσίου με προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής και β) η ταχύτατη εκκαθάριση των τραπεζικών ισολογισμών, ώστε οι τράπεζες να καταστούν βιώσιμες και δελεαστικές για την συγκέντρωση νέων κεφαλαίων.
Όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι, τα χρήματα που καταστρέφονται, αντικαθίστανται με χρήματα και όχι με αέρα κοπανιστό. Και να που για μια ακόμα φορά τα κεφάλαια που χάθηκαν, θα αντικατασταθούν με νέα κεφάλαια και όχι με λογιστικές εγγραφές και φορολογικές διευθετήσεις.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
