Του Αλέξανδρου Σκούρα
Το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών μάλλον δεν επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες: Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι ευρεία, το ΚΙΝΑΛ κατέκτησε την τρίτη θέση, η ΧΑ εξοστρακίστηκε στην πέμπτη, ενώ τα κόμματα Βαρουφάκη και Βελόπουλου κατέγραψαν αξιοπρεπή ποσοστά.
Στα επιμέρους, μπορεί κανείς να εξαγάγει διάφορα συμπεράσματα. Σε ό,τι με αφορά, τρεις σκέψεις θεωρώ ότι έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα από μία φιλελεύθερη σκοπιά:
Πρώτον, για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης οι Έλληνες ψηφίσαμε κατά της παροχολογίας και υπέρ μιας μεταρρυθμιστικής πρότασης που δεν κατέφυγε στην εύκολη λύση του λαϊκισμού και δεν έκρυψε ότι ο στόχος της μείωσης της φορολογίας συνεπάγεται περιορισμό των χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους. Η πλειοψηφία έστειλε μήνυμα απόρριψης της σημερινής κυβέρνησης και ταυτόχρονα φαίνεται να ζήτησε μια νέα πολιτική που θα επιτρέψει μια δυναμικότερη ανάπτυξη, καλύτερες και περισσότερες δουλειές για όλους, και θα σταματήσει την τάση της εξόδου των νέων ανθρώπων στο εξωτερικό.
Αυτό βεβαίως δημιουργεί στην διαφαινόμενη επόμενη μεταρρυθμιστική κυβέρνηση την πολύ μεγάλη ευθύνη να μην απογοητεύσει τις προσδοκίες των πολιτών, όπως συνέβη στο παρελθόν.
Δεύτερον, η Νέα Δημοκρατία σύμφωνα τουλάχιστον με το exit poll κέρδισε την πλειοψηφία στην κρίσιμη ηλικιακή ομάδα των 17-24 με ποσοστό γύρω στο 30%, όμως ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με περίπου 25%, και η Χρυσή Αυγή με 13,3%. Αυτό σημαίνει ακόμη μια μεγάλη ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας η οποία αναδεικνύεται σε θεματοφύλακα της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Οφείλει να πρωτοστατήσει σε μια ευρύτερη προσπάθεια πολιτικής υπέρβασης ώστε να πειστεί η νέα γενιά της χώρας μας για τις αξίες της δημοκρατίας και της ατομικής ελευθερίας και να αντιστραφεί το ακόμη ισχυρό κύμα της αμφισβήτησης της δημοκρατίας και του φιλελευθερισμού. Μολονότι οι νέοι άνθρωποι εξαιτίας των δημογραφικών δεδομένων δεν αποτελούν το κυρίαρχο πολιτικό μπλοκ στη χώρα μας, μια παράταξη που, όπως τουλάχιστον δηλώνουν τα στελέχη της, βάζει πάνω απ' όλα το πατριωτικό καθήκον, πρέπει να φροντίσει για το μέλλον που, αν αθροίσουμε ποσοστά, φαίνεται μάλλον ζοφερό.
Τρίτον, η σημαντική μείωση της επιρροής της ναζιστικής Χρυσής Αυγής είναι μια σημαντική επιτυχία για τη φιλελεύθερη δημοκρατία - κι αυτό χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι η εξέλιξη αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μετακίνηση ψηφοφόρων προς το - κατά πολλούς ρωσικής επιρροής - κόμμα Βελόπουλου. Ακόμη και η μετακίνηση από ένα ναζιστικό κόμμα προς ένα, τουλάχιστον προς το παρόν, ακροδεξιό αλλά όχι ναζιστικό είναι μια κατ' αρχάς θετική εξέλιξη. Η πρόκληση στο εξής είναι μέσω της μάχης των ιδεών και της σταδιακής κανονικοποίησης των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών της χώρας, αυτή η διαφαινόμενη συρρίκνωση του ναζισμού να συνεχιστεί και να διευρυνθεί σε μια μετακίνηση των πολιτών μακριά από τα ακρά που αμφισβητούν τη φιλελεύθερη δημοκρατία και μακριά από τον λαϊκισμό. Ίδωμεν!
