Αν κάτι χαρακτηρίζει την Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της, είναι η διαρκής επανάληψη των ίδιων συνθημάτων, των ίδιων συμπεριφορών, χωρίς ίχνος ανανέωσης, χωρίς προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Οι απολύτως προβλέψιμοι άνθρωποι καταντούν πληκτικοί. Δεν ασχολείσαι καν με το περιεχόμενο των όσων λένε γιατί τα ακούς επί πολλές δεκαετίες ίδια και απαράλλακτα.
Χθες ο Α. Τσίπρας ανέσυρε από το ράφι του την κασέτα «δεν πληρώνω». Αυτή τη φορά η άρνηση του αφορούσε τη ρήτρα αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Τα ίδια είχε πει και το 2012 για τα διόδια. Καλούσε τους οδηγούς να μην τα πληρώνουν, ηγούμενος του κινήματος «δεν πληρώνω».
Τότε, είχε μιλήσει και για σεισάχθεια και για το «επονείδιστο χρέος» και για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. (Το υποσχέθηκε κι αυτό και βρέθηκαν πλούσιοι αστοί που τον πίστεψαν και τον ψήφισαν.)
Με τούτα και με κείνα έγινε πρωθυπουργός. Σήμερα πιστεύει πως με την ίδια συνταγή μπορεί να ξαναγίνει πρωθυπουργός.
Υποσχέθηκε τη διαγραφή των χρεών της πανδημίας, υποσχέθηκε, πλειοδοτώντας τζάμπα, κι άλλη αύξηση στον κατώτατο μισθό, ενώ χθες, όπως προανέφερα, ζήτησε οι πολίτες να μην πληρώσουν τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Ας σημειωθεί πως στη διετία 2017-2019 σε ετήσια βάση, κοβόταν το ρεύμα σε 240.000 νοικοκυριά, ενώ το 2021, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 160.000. Ως γνωστόν η Αριστερά έχει κακή σχέση με τους αριθμούς, γιατί τις περισσότερες φορές δεν τη συμφέρουν και το σύνθημα είναι πάντα πιο εύληπτο από ένα νούμερο.
Για να μη μιλήσω για το τι ΔΕΗ παρέδωσε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, με χρηματιστηριακή αξία κάτω των 400 εκατομμυρίων ευρώ.
Τελικά, βάζοντας συνεχώς την ίδια κασέτα το μόνο που πετυχαίνουν είναι να θυμίζουν το παρελθόν τους που δεν είναι και ιδιαίτερα κολακευτικό γι΄ αυτούς. Δεν τήρησαν καμιά από τις προεκλογικές υποσχέσεις τους, όταν κυβέρνησαν.
Οι πολίτες σήμερα, θέλουν να ακούσουν νέες ιδέες για τα σύγχρονα προβλήματα τους. Οι σεισάχθειες και τα κινήματα «δεν πληρώνω» αποδείχθηκαν απάτες με το ονοματεπώνυμο Αλέξης Τσίπρας.
Ο κοινός νους μια φορά την «πατά». Και την «πάτησε» το 2015. Για δεύτερη φορά την «πατούν» οι ανόητοι.
Θα μου πείτε πως ο Α. Τσίπρας, επαναλαμβάνοντας τα χιλιοειπωμένα συνθήματα, προσπαθεί να συσπειρώσει το ακροατήριο του. Δεν απευθύνεται στην κοινωνία, αλλά στους ψηφοφόρους του. Η αποκαρδιωτική εικόνα του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ καθιστά επιτακτική την ανάγκη της συσπείρωσης, για να μην εξελιχθεί σε μέγα φιάσκο η διαδικασία επανεκλογής του Α. Τσίπρα.
Το φάντασμα των 270.000 πολιτών που συμμετείχαν στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ, κυνηγά τα στελέχη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ο πήχυς αυτός είναι.
Συμπερασματικά, για το τι θα ακούσουμε προσεχώς από τον Α. Τσίπρα, δεν έχουμε παρά να ανατρέξουμε σε όσα έχει πει κατά το παρελθόν. Απολύτως προβλέψιμος, πληκτικός και φυσικά αναξιόπιστος.
