Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Ένα μήνα μετά την περίφημη έξοδο από τα μνημόνια, είμαστε παγιδευμένοι σ'' ένα ιδιότυπο καταφύγιο δικής μας επινόησης, αδιαφορώντας για τις αναταράξεις στις αγορές, βολεμένοι στο περίφημο δημοσιονομικό μαξιλάρι που καλύπτει για τα επόμενα 2,5 χρόνια τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες. Θα θυμάστε πιθανώς και την αναφορά του πρωθυπουργού στην «πολυτέλεια» του να μην έχουμε ανάγκη τις αγορές από τη φετινή ΔΕΘ...
Υπό την έννοια αυτή, το γεγονός ότι η Moody's ανέβαλε την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας την περασμένη Παρασκευή, παρά τις προσδοκίες που είχαν διαμορφωθεί για αναβάθμιση της πιστοληπτικής μας ικανότητας, κάποιοι θα ισχυριστούν ότι έχει μόνο θεωρητική σημασία, όσο δεν βγαίνουμε στις αγορές.
Και όμως, η αναβολή αυτή της αξιολόγησης, επιβεβαιώνει την ευπάθεια της Ελλάδας και αποδεικνύει πόσο ευάλωτη εξακολουθεί να είναι: όπως και οι επενδυτές, οι οίκοι αξιολόγησης δεν προεξοφλούν ότι έχουμε εισέλθει σε μια κανονικότητα, και αντίθετα, έχουν τις κεραίες τους τεντωμένες για να ερμηνεύσουν εγκαίρως κάθε προεκλογικής απόχρωσης εξαγγελία, κάθε ένδειξη μεταρρυθμιστικής χαλάρωσης ή παλινωδίας.
Το πώς βλέπει το ελληνικό αξιόχρεο ένας οίκος αξιολόγησης δεν περνά απαρατήρητο φυσικά ούτε από τους δανειστές μας, που δεν βλέπουν το χρόνο να απεξαρτηθούμε από τους ίδιους, αποκτώντας ξανά πρόσβαση στις αγορές. Είναι δε εξαιρετικά πιθανό να τους ωθήσει να υιοθετήσουν μια σκληρότερη στάση απέναντι στο ζήτημα των συντάξεων - με την ελπίδα να πάρουν επιτέλους οι αγορές το μήνυμα ότι η Ελλάδα αξίζει, ξανά, την εμπιστοσύνη τους.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com
