Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Η χθεσινή ήταν μια κακή μέρα για τον Εμανουέλ Μακρόν. Περίπου 11 χιλιάδες διαδηλωτές -φοιτητές, συνταξιούχοι και συνδικαλιστές- βγήκαν στους δρόμους του Παρισιού, αντιδρώνταςστις μεταρρυθμίσεις του Γάλλου προέδρου που στρέφονται κατά του γαλλικού κοινωνικούκράτους.
Όμως, από μια άποψη, ο Μακρόν είναι μια από τις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις πολιτικού που κάνει αυτά που είχε πει ότι θα κάνει. Ακόμη πιο σπάνιο; Μοιάζει να μην αλλάζει την πλεύση του, παρά τις αντιδράσεις που έχουν προκαλέσει τα μέτρα που εφαρμόζει.
Ότι το γαλλικό κοινωνικό κράτος χρειαζόταν μεταρρύθμιση ήταν κάτι παραπάνω από προφανές. Κι αν μέχρι στιγμής κανείς δεν είχε τολμήσει να την αποπειραθεί είναι γιατί η μεταρρύθμιση αυτή θα ήταν -σε πρώτη τουλάχιστον φάση- αντιδημοφιλής, και θα έπαιρνε καιρό μέχρι να φέρει αποτελέσματα. Δυστυχώς, αυτό είναι το πρόβλημα στις περισσότερεςδομικές μεταρρυθμίσεις.
Αν ο Μακρόν δεν κάνει πίσω, τα οφέλη θα είναι πολλαπλά και, σε αντίθεση με αυτά που υποστηρίζουν αυτοί που αντιστέκονται στις αλλαγές, δεν θα αφορούν μόνο τους λίγους - θα διαχυθούν στην οικονομία και την κοινωνία, θέτοντας στέρεες βάσεις για το μέλλον. Απλώς, είναι πιθανό να μην είναι ο ίδιος ο Μακρόν ακόμη στην εξουσία για να δρέψει τους καρπούς των κόπων του.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, αν θέλει να μεγιστοποιήσει την πιθανότητα να παραμείνει στο Μέγαρο των Ηλύσιων και μια δεύτερη πενταετία, θα πρέπει να καταφέρει να ανατρέψει την εικόνα του άκαρδου και αλαζόνα άρχοντα που δεν έχει καμιά επαφή με τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός του.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com
