Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι συνέβη, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Κιμ Γιονγκ- Ουν ολοκλήρωσαν την ιστορική τους διάσκεψη, έδωσαν τα χέρια και υπέγραψαν ένα κοινό κείμενο, στο οποίο ο μεν Βορειοκορεάτης ηγέτης επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του για «πλήρη αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου», οι δε ΗΠΑ δεσμεύονται να παράσχουν «εγγυήσεις ασφαλείας».
Μα καλά, τόσο εύκολο ήταν να λυθεί το κορεατικό ζήτημα; Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, και από λεπτομέρειες το κείμενο αυτό πάσχει. Πώς θα επαληθευθεί η αποπυρηνικοποίηση; Πώς θα εξασφαλιστεί ότι δεν θα ξαναρχίσει η Πιονγκγιάνγκ το πυρηνικό πρόγραμμά της; Τι γίνεται με τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Βόρεια Κορέα;
Δεν πήρε τυχαία στον Barack Obama χρόνια να διαπραγματευτεί τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Ήταν μια σύνθετη υπόθεση, πιθανώς δε λιγότερο σύνθετη από την κορεατική.
Ερωτηθείς εάν θα προσκαλέσει τον Kim Jong-un στο Λευκό Οίκο, ο Trump απάντησε «οπωσδήποτε». Το να ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας που θα φέρει την ειρήνη στην Κορεατική Χερσόνησο είναι μια εξέλιξη θετική, το να είναι όμως ευπρόσδεκτος αυτός ο άνθρωπος στο Λευκό Οίκο πάει λίγο πολύ, όχι; Ο κυνισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
