Το παραμύθι της Σταχτοπούτας δεν της ταιριάζει. Εχει τη δική της ταυτότητα, το δικό της έμβλημα και τη δική της θεότητα. Η ιταλική ποδοσφαιρική ομάδα της Αταλάντα, η οποία ιδρύθηκε το 1903 από Ελβετούς μαθητές σε ένα σχολείο της ελίτ του Μπέργκαμο, πήρε το όνομά της από την Αταλάντη, η οποία στην ελληνική μυθολογία ξεχώριζε για το κάλλος της και ήταν η πιο γρήγορη δρομέας. Η πορεία του συλλόγου δεν στηρίχθηκε στην ταχύτητα. Οι αντοχές της, όμως, τής έχουν εξασφαλίσει τις σπουδαίες επιτυχίες της τελευταίας διετίας.
Το βράδυ της Τετάρτης (10/2), η Αταλάντα «εκθρόνισε» την Κυπελλούχο Ιταλίας του 2020, Νάπολι, καθώς επιβλήθηκε με σκορ 3-1 στον επαναληπτικό τελικό. Η ομάδα του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι θα συναντήσει στον τελικό τη Γιουβέντους, στοχεύοντας στον πρώτο τίτλο της μετά το 1963. Τότε που κατέκτησε το μοναδικό τρόπαιο της ιστορίας της (έχει ηττηθεί και στους τελικούς Κυπέλλου το 1987, το 1996 και το 2019).
Η ονειρική πορεία της από το 2019 κι έπειτα αποκατέστησε τρόπον τινά τον χαμένο ρομαντισμό του ποδοσφαίρου. Μία «μικρομεσαία» ομάδα που έφτασε ως την 3η θέση του Καμπιονάτο πριν από δύο χρόνια. Μία απρόσμενη έκπληξη που εντυπωσίασε στην παρθενική συμμετοχή της στο Champions League και που όχι μόνο φρόντισε να επιστρέψει στην κορυφαία διοργάνωση, αλλά πρόσφερε χαρά και ελπίδα στην χτυπημένη από τον κορονοϊό πόλη του Μπέργκαμο.
Η ιταλική ομάδα, δίχως μεγάλο μπάτζετ, χωρίς σταρ, αλλά με την «παλιομοδίτικη» λογική του «θα νικήσουμε αν βάλουμε περισσότερα γκολ από όσα θα δεχθούμε», απέκτησε θαυμαστές και πέρσι έφτασε μία ανάσα από τα ημιτελικά του Champions League. Η Αταλάντα κρατούσε σφιχτά στο χέρι το εισιτήριο, νικώντας 1-0 την Παρί Σ.Ζ., αλλά δύο γαλλικά γκολ στις καθυστερήσεις, έβαλαν τέλος στο όνειρό της. Οι παίκτες του Γκασπερίνι δεν πτοήθηκαν.
Είχαν προλάβει να διατηρηθούν στην τετράδα της Serie A και να ανανεώσουν την παρουσία τους στη διοργάνωση με το «σεντόνι». Προκρίθηκαν ως δεύτεροι από τον όμιλο με τις Λίβερπουλ, Αγιαξ και Μίντιλαντ και στους «16» θα συναντήσουν (στις 24/2 και 16/3) τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η οπτική δεν θα αλλάξει. Επιθετικό ποδόσφαιρο, αυτό που πρεσβεύει η φαντασία του κόουτς Γκασπερίνι, ο οποίος τυγχάνει της απόλυτης εμπιστοσύνης του ιδιοκτήτη, Αντόνιο Περκάσι.
Ο 63χρονος Γκασπερίνι ανέλαβε την Αταλάντα το 2016, βρίσκοντας μία ομάδα για χρόνια κάτω από το μισό της βαθμολογίας και συχνά αντιμέτωπη και με τον υποβιβασμό. Οι τέσσερις ήττες στις πέντε πρώτες αγωνιστικές έφεραν γκρίνια. Ο Περκάσι, όμως, γνώριζε ότι ο άλλοτε προπονητής των Παλέρμο, Ιντερ και Τζένοα, χρειάζεται χρόνο για να «μεταμορφώσει» μία ομάδα του αμυντικού «κατενάτσιο» σε ελκυστικό σύνολο.
Στη νοοτροπία του Ιταλού κόουτς δεν υπάρχει η λέξη ήττα. Αυτό είναι ένα φιλόδοξο και γεμάτο έμπνευση μάθημα στους παίκτες του, επιμένοντας ότι «στο ποδόσφαιρο ή νικάς ή μαθαίνεις!». Λέει πάντα πως «στο χορτάρι δεν μπορείς να μπαίνεις για να μην χάσεις. Πρέπει να παίξεις για να κερδίσεις» και αυτό κάνει η «δική του» Αταλάντα, την επονομαζόμενη «La Dea» (=«θεά»). Η πορεία του μοιάζει με ένα «σεμινάριο» για τους συλλόγους που προσπαθούν να «σηκώσουν κεφάλι» στα μεγαθήρια.
Ο «μπούσουλας» για την επιτυχία λέει εύκολα τη λέξη «σπατάλες». Ο Αντόνιο Περκάσι δεν πορεύεται έτσι. Δεν σκέφτεται (μόνο) ως επιχειρηματίας, αλλά ως πρώην ποδοσφαιριστής, καθώς έχει φορέσει 115 φορές τη φανέλα της Αταλάντα. Ηταν ένας σκληρός αμυντικός που γεννήθηκε κοντά στο Μπέργκαμο, έπαιξε επτά χρόνια στους «νερατζούρι» και βρέθηκε το 1977 στην Τσεζένα, πριν αποσυρθεί στα 25 του για να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις.
Ο Περκάσι είχε ήδη ανοίξει ένα κατάστημα Benetton στην πόλη και στην πορεία έγινε μέτοχος σε εμπορικά κέντρα, σε εταιρείες καλλυντικών, σε γνωστά brand εστίασης και σε καταστήματα ρούχων και εσωρούχων. Το 2017 είχε στο χαρτοφυλάκιό του 1.000 καταστήματα, 9.000 υπαλλήλους και ετήσιο κύκλο εργασιών ύψους 800 εκατομμυρίων ευρώ! Μάλιστα, η εταιρία του ήταν εκείνη που ανέλαβε τα καταστήματα της Nike στην Ελλάδα.
Οι νίκες στο χορτάρι «τρέφουν» τη φιλοδοξία του, όμως δεν αρκείται σ’ αυτό. Το όραμά του για την αγαπημένη του Αταλάντα έχει σχέδια που θα την διατηρήσουν στους «μεγάλους». Ενα από αυτά είναι το νέο γήπεδο, αφού αγόρασε από τον δήμο του Μπέργκαμο το «Atleti Azzurri» και προχώρησε σε εργασίες ανακατασκευής, για ένα υπερσύγχρονο στάδιο. Το πρακτικό μυαλό του Αντόνιο Περκάσι έχει πάντα τη φιλοσοφία «υπάρχουν ακόμη πολλά να κάνουμε»...
