Ο Ιβάν Σαββίδης πληρώνει σήμερα το αλόγιστο ξόδεμα εκατομμυρίων ευρώ, με τα οποία κατάφερε να χαρίσει στον ΠΑΟΚ ένα και μοναδικό πρωτάθλημα, μαζί με δύο κύπελλα. Δεν θα ήταν άσχημα, αν ήταν σε θέση να τα εξαργυρώσει σε ευρωπαϊκές επιτυχίες που θα τον βοηθούσαν να ρεφάρει ως ένα βαθμό, ώστε να μη αναγκάζεται να ξοδεύει συνεχώς ζεστό χρήμα με συνεχείς αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Μη ξεχνάμε πως παραμένει ο μοναδικός πρόεδρος από τους μεγάλους που ρύθμισε και πλήρωσε τα χρέη τα οποία παρέλαβε, συν τα «χοντρά πακέτα» που έριξε παράλληλα για μεταγραφές. Ωσπου «μπήκε μέσα» και αποφάσισε να αλλάξει προσανατολισμό.
Πλέον οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές. Πέρυσι το κλαμπ απέτυχε στο στόχο του να σηκώσει ένα δεύτερο πρωτάθλημα. Τα πήγε χάλια και στην ευρωπαϊκή του επιχείρηση, από την οποία θα μπορούσε να βγάλει κάποιο κέρδος. Ετσι, αναγκάζεται να κινηθεί σε μια νέα πραγματικότητα, με προσεκτικές και (όσο γίνεται) οικονομικές κινήσεις.
Διαφορετικός και ο τρόπος λειτουργίας. Μπορεί η τελική έγκριση να έρχεται από το Ροστόφ, όπου ο πρόεδρος είναι εγκατεστημένος μόνιμα τους 9 τελευταίους μήνες, αλλά το γενικό πρόσταγμα έχει πλέον ο Γερμανός μάνατζερ Ολαφ Ρέμπε. Αυτός κανονίζει, έχοντας εγκαταλείψει την παλαιότερη τακτική, οι μεταγραφές να έρχονται κυρίως από Ρωσία και Ουκρανία, στις οποίες πρώτο ρόλο έπαιζαν με ατυχείς συνήθως πρωτοβουλίες ο ιδιοκτήτης και ο... γιος του.
Υπάρχει επίσης το «τέρας» του Financial Fair Play, που έχει βάλει στις δαγκάνες του την ΠΑΕ και αποτελεί μόνιμη απειλή. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Ιβάν έκλεισε την κάνουλα με το απεριόριστο ρευστό.
Ο ερχομός του ανενεργού τον τελευταίο καιρό Γιαπωνέζου Καγκάβα και του Γκανέζου 26χρονου Μπαμπά Ραχμάν από την Τσέλσι, μπορεί να θεωρηθεί συνέχεια της απόκτησης του Ζίβκοβιτς από τη Μπενφίκα, ή του Σβαμπ και του Μουργκ από την Ραπίντ Βιέννης. Παίκτες με καλό παρελθόν, αλλά καθοδική πορεία, έρχονται είτε ελεύθεροι είτε δανεικοί, επιδιώκοντας το restart ή το happy end στην καριέρα τους. Ενδιαφέρουσα ήταν και η προσέγγιση του Ουαγκέ από τα φυτώρια της Μπαρτσελόνα, που σκόνταψε σ ένα σοβαρό τραυματισμό.
Παράλληλα, στον ΠΑΟΚ αρχίζουν να μαθαίνουν σιγά σιγά την τεχνική των πωλήσεων. Ο Γιαννούλης πήγε στην αγγλική Νόργουιτς με την προοπτική να φέρει στον σύλλογο 7 εκατομμύρια ευρώ αν πιάσει εκεί, ο Πέλκας στην τουρκική Φενέρμπαχτσε με 1,3 και ο Ακπομ που είχε αγοραστεί από τους μικρούς της Αρσεναλ στην επίσης αγγλική Μίντλεσμπρο με 3,3.
Αυτή είναι πια η πολιτική: παίρνουμε δανεικούς ή με λίγα λεφτά, τους δοκιμάζουμε, κι αν μας κάνουν τους κρατάμε. Αλλιώς πάμε γι’ άλλους, φροντίζοντας να μένει το κόστος χαμηλά. Το θέμα είναι, όμως, πώς με μια τέτοια τακτική θα μπορέσουν να χτυπήσουν στο μέλλον τον Ολυμπιακό, ο οποίος έχει απογειωθεί και προσδοκά πάλι του χρόνου έσοδα από το Champions League, στα οποία ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει πρόσβαση.
