Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ως προπονητής της εθνικής Ελλάδας στο μπάσκετ είχε καθιερώσει τη... νοοτροπία του «μπάλα – μπάλα». Μια φάση τη φορά, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Ο Ντιέγκο Σιμεόνε στην Ατλέτικο Μαδρίτης θα μπορούσε να κατοχυρώσει τα πνευματικά δικαιώματα της φράσης «partido a partido», παιχνίδι με το παιχνίδι, δηλαδή. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς στο Open της Αυστραλίας ακολουθεί παρόμοια τακτική: μέρα με τη μέρα.
Η πολύ καλή του εμφάνιση – ακόμη μια – στη νίκη του με 3-0 σετ επί του Σουηδού Μίκαελ Ιμερ (6-4, 6-1, 6-1) τον έστειλε στους «16» του τουρνουά όπου θ' αντιμετωπίσει τον εξίσου φορμαρισμένο και νούμερο εννιά του ταμπλό, Ιταλό τενίστα Ματέο Μπερετίνι. Ο Τσιτσιπάς έχει δύο νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις εναντίον του.
Η απόδοση του Τσιτσιπά τον έχει κατατάξει μεταξύ των πολύ σοβαρών διεκδικητών του τίτλου. Οι ειδικοί βλέπουν την εξέλιξή του, νιώθουν πως σιγά σιγά βρίσκει την ωριμότητα στο παιχνίδι του και γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Με τον Νόβακ Τζόκοβιτς να έχει προβλήματα φυσικής κατάστασης και τον Ράφα Ναδάλ επίσης να μην είναι στο 100%, εκτιμούν πως ίσως ήρθε η ώρα να πάρει το τρόπαιο κάποιος εκπρόσωπος του «νέου αίματος».
Στα 22 του, όμως, ο Ελληνας σταρ δεν θέλει να προτρέχει. Εχει βρεθεί ξανά σ' αυτή τη θέση: ο περίγυρος του τένις να δημιουργεί προσδοκίες – ενίοτε υπέρμετρες – και έπειτα να απογοητεύεται όταν ο Τσιτσιπάς δεν τα καταφέρνει. Συνέβη και το 2018 και το 2019 και αφού πήρε το Masters και έπειτα από την παρουσία του στα ημιτελικά του Open της Αυστραλίας πέρυσι.
«Θα έρθει όταν έρθει (σ.σ. η κατάκτηση ενός Grand Slam). Αν τύχει και το κατακτήσω, μόνο τότε θα κατανοήσω πως είμαι ικανός να πάρω τον τίτλο. Δεν μπορώ να επικεντρωθώ πολύ σε πράγματα τα οποία δεν έχουν συμβεί ακόμη. Για μένα είναι μια καθημερινή διαδικασία. Κάθε μέρα έχω την ευκαιρία να μπαίνω στο γήπεδο και να δείχνω κάτι καλύτερο, μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να φτάσω πιο κοντά στο όνειρό μου που είναι η κατάκτηση ενός Grand Slam», είπε ο ίδιος μετά το ματς με τον Ιμερ.
Ο Πατρίκ Μουράτογλου, στου οποίου την ακαδημία στη Νίκαια της Γαλλίας προπονείται εδώ και έξι χρόνια, πάλι, πιστεύει πως η νίκη του με 3-2 σετ επί του Θανάση Κοκκινάκη στο δεύτερο γύρο μπορεί ν' αποδειχθεί το κομβικό σημείο κι έτσι το κατέθεσε στην ιταλική Gazzetta dello Sport. «Κατέχει τις απαραίτητες δεξιότητες: εξαιρετικός αθλητής, με δυνατότητα και ταχύτητα ν' αντιδρά σε πολύ καλό επίπεδο, ευλογημένος μ' ένα απίθανο σερβίς και σε τελική ανάλυση ένα πολύ ολοκληρωμένο στιλ παιχνιδιού συνδυασμένο με μαχητικό πνεύμα. Το αδύναμο σημείο του είναι η ασταθής απόδοσή του. Εμπνευσμένος, μαχητικός, δημιουργικός και τέλειος στις τακτικές επιλογές του όταν είναι στη μέρα του, αλλά όταν όλα όταν χάνει τον ρυθμό του, μπορεί να κάνει αμφίβολες επιλογές, να εκνευριστεί σε σημείο που να χάσει τη διαύγειά του. Θα πρέπει να δείξει ικανός να ξεπεράσει τα ελαττώματά του, πλέον, περισσότερο νοητικά παρά τακτικά ώστε να πάρει τα ματς που “πρέπει” να πάρει και ν' αλλάξει τη ροή των αγώνων σε μέρες που δεν πηγαίνουν όλα καλά. Η νίκη του επί του Κοκκινάκη, από αυτή την άποψη, μπορεί να αποτελεί αυτή τη... στροφή».
Τη Δευτέρα τον Τσιτσιπά περιμένει ο Μπερετίνι και το τεστ θα είναι σημαντικό. Ο Ιταλός είναι εκρηκτικός εντός της πίστας. Δεν κρύβει τα συναισθήματά του και η θέλησή του να πετύχει είναι ίσως το πιο δυνατό σημείο του που καλύπτει κάποια από τα τεχνικά μειονεκτήματά του. Εφτασε ως εδώ νικώντας με 3-0 τον Νοτιοαφρικανό Αντερσον, με 3-1 τον Τσέχο Μάχατς και με 3-0 των Ρώσο Κατσάνοφ. Από τα εννιά κερδισμένα σετ, τα πέντε ήταν σε tie-break κι αυτό δείχνει πώς συμπεριφέρεται σε ματς που βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Κι ο Τσιτσιπάς καλείται να δει το... δέντρο για να μην χάσει το δάσος.
