Με τους οπαδούς να διεκδικούν έντονα την ιδιοκτησία του αθλήματος και να εναντιώνονται στη Super League, όσοι παράγοντες διαφωνούν με τη δημιουργία του νέου συνεταιρισμού εκλαμβάνουν την στάση του κοινού ως κάτι σαν ψήφο εμπιστοσύνης στο έργο τους. Ωστόσο, προτού εμφανιστεί στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι η καινούρια διοργάνωση, ήταν οι «εχθροι» του αθλήματος. Τώρα, υπερασπίζονται την «καθαρότητα» του σπορ, αλλά ας δούμε τί έκαναν στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.
Αλεκσάντερ Τσέφεριν: Ο πρόεδρος της UEFA προώθησε και εδραίωσε τη δημιουργία του UEFA Nations League (UNL), μιας ανταγωνιστικής διοργάνωσης που αντικατέστησε τα φιλικά των Εθνικών ομάδων. «Φόρτωσε» κι άλλο το πρόγραμμα με αποτέλεσμα ν' αυξηθεί η καταπόνηση των παικτών κι ο κίνδυνος τραυματισμού τους, αφού στη φάση των ομίλων έφτασαν να παίζουν τρία ματς σε μια εβδομάδα. Τα έσοδα καρπώνονται οι Ποδοσφαιρικές Ομοσπονδίες. Στην έναρξη της τρέχουσας σεζόν προκάλεσε αντιδράσεις το ότι έγιναν τα ματς παρά την πανδημία του κορονοϊού. Πολλές ομάδες έγιναν εστίες υπερμετάδοσης. Ποιοι ζημιώθηκαν; Οι σύλλογοι. Θα ήθελαν τους παίκτες τους να ξεκουράζονται αντί να παίζουν στο UNL.
Πέραν αυτού, υπό τον Τσέφεριν το Champions League άλλαξε καθώς υποχώρησε στις πιέσεις της ECA του πρώην φίλου του Αντρέα Ανιέλι. Από τις 32 των ομίλων, οι 18 είναι de facto από τα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα... Ο Σλοβένος παράγοντας προχθές και χθες φώναζε πως η Super League δεν είναι αξιοκρατική. Τη Δευτέρα, η UEFA ψήφισε υπέρ του να δίνονται δύο θέσεις στο νέο Champions League από την σεζόν 2024-25, σε «ιστορικές ομάδες» που δεν πήραν το εισιτήριο από τα πρωταθλήματά τους. Τόσο ενδιαφέρεται για το καλό των ομάδων μακριά από τις αντεπτυγμένες λίγκες. Την Παρασκευή, αναμένεται να ανακοινώσει ποιες πόλεις θα φιλοξενήσουν, τελικά, τα ματς για το EURO. Οσες δεν καταφέρουν να ανοίξουν τις κερκίδες για τους θεατές θα «κοπούν».
Τζάνι Ινφαντίνο: Ο πρόεδρος της FIFA, επιτέθηκε χθες στις ομάδες της Super League, αλλά τον περασμένο Δεκέμβριο διέρρευσαν τα πλάνα του για να δημιουργήσει μια Super League στην Αφρική, εκεί όπου στήριξε τον νυν πρόεδρο της Συνομοσπονδίας, Πατρίς Μοτσέπε. Επιπλέον, άλλαξε το φορμάτ του Παγκοσμίου Κυπέλλου από το 2026 για να συμμετέχουν 48 ομάδες αντί για 32, αφού θ' αποφέρει περισσότερα χρήματα από τηλεοπτικά δικαιώματα και χορηγούς στην Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία. Διεύρυνε και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, αφού έλαβε χρηματοδότηση ύψους ενός δισεκατομμυρίου για κάθε φορά που θα διεξάγεται το τουρνουά ανά 4ετία.
Χαβιέρ Τέμπας: Ο πρόεδρος της LaLiga χαρακτηρίζει τους παράγοντες της Super League ως μεθυσμένους που αφήνουν τη μπάρα ενός μπαρ στις πέντε το πρωί. «Θα καταστρέψουν το ποδόσφαιρο», λέει. Βέβαια, η δική του προσπάθεια ν' αυξήσει τα έσοδα του οργανισμού του προκάλεσε πολλά προβλήματα στους οπαδούς και θ' άνοιγε και την «ψαλίδα» μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας του ισπανικού ποδοσφαίρου. «Επαιξε» με τα ωράρια των αγώνων για να κάνει εμπορικό το πρωτάθλημα στην Ασία και δη στην Κίνα. Επειτα επιχείρησε να διοργανώσει ένα ματς της LaLiga στο Μαϊάμι μεταξύ της Τζιρόνα (που ανήκει στο City Football Group) και της Μπαρτσελόνα το 2019. Το κόλπο δεν έπιασε, αλλά αν τα κατάφερνε, η LaLiga θα έπαιρνε περί τα δέκα εκατομμύρια ευρώ. Η συμφωνία με την αμερικάνικη εταιρία Relevent που είχε βρεθεί στο επίκεντρο της προηγούμενης προσπάθειας δημιουργίας Super League ήταν για 15 χρόνια.
Οι Ομοσπονδίες: Ο πρόεδρος της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Λουίς Ρουμπιάλες, είναι εναντίον της Super League. Οπως και ο Γκαμπριέλε Γκραβίνα της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και ο Νοέλ Λε Γκρε της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Επίσης οι λίγκες αυτών των χωρών πηγαίνουν κόντρα. Μα ούτε κι αυτοί οι οργανισμοί τηρούν τις... παραδόσεις του παιχνιδιού. Κι αυτοί κινούνται με βάση το οικονομικό συμφέρον.
Ο Ρουμπιάλες ζήτησε τη βοήθεια του αμυντικού της Μπαρτσελόνα, Τζεράρ Πικέ, που μέσω της επιχειρηματικής του δραστηριότητας έχει διασυνδέσεις στην Σαουδική Αραβία κι έκλεισε συμβόλαιο πριν την πανδημία ώστε να γίνεται εκεί το διευρυμένο Σούπερ Καπ Ισπανίας σε στιλ Final 4. Για τρία χρόνια η ΙΠΟ θα πάρει 120 εκατομμύρια ευρώ. Ο Γκραβίνα και η Lega Serie A, βάδισαν στο μονοπάτι που άνοιξε το ιταλικό ποδόσφαιρο το 1993 όταν μετέφερε τον τελικό του Σούπερ Καπ Ιταλίας στη Γουάσινγκτον των Η.Π.Α. Εκτοτε, ο τελικός της διοργάνωσης έχει διεξαχθεί: στην Λιβύη (2002), στις Η.Π.Α. (2003), στην Κίνα (2009, 2011, 2015), στο Κατάρ (2014, 2016) και στην Σαουδική Αραβία (2018, 2019). Οι Γάλλοι από το 2009 μέχρι και το 2019 έκαναν τον τελικό του Σούπερ Καπ εκτός Γαλλίας (Καναδάς, Τυνησία, Μαρόκο, Η.Π.Α., Γκαμπόν, Κίνα και Αυστρία). Πέρυσι λόγω της πανδημίας του κορονοϊού επέστρεψαν στη Γαλλία και φέτος θα πάνε στο Τελ Αβίβ.
