Καθώς τα ηλεκτρικά πατίνια γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και φαίνεται ότι θα αποτελέσουν στοιχείο της αυριανής βιώσιμης αστικής κινητικότητας, με τις ευλογίες του κράτους, των επιχειρήσεων, των συγκοινωνιολόγων αλλά και των απλών πολιτών, φαίνεται ότι δεν έχουν ληφθεί υπόψη τους όλοι οι κίνδυνοι που δημιουργεί η χρήση τους. Ιδιαίτερα για τα άτομα με προβλήματα όρασης…
Η είδηση μας έρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο και την τοπική, η οποία δια της συντονίστριας της καμπάνιας Street Access, Sarah Gayton, μας αποκαλύπτει κάποια δεδομένα ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους ανθρώπους που η μοίρα θέλησε να ζουν στο σκοτάδι.
Η κ. Gayton, λοιπόν, εξηγεί ότι εξ ορισμού, τα ηλεκτρικά σκούτερ (scooter είναι ο όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς και για τα πατίνια) μπορούν εύκολα να οδηγηθούν σε πεζοδρόμια και δημόσιους χώρους, τους οποίους χρησιμοποιούν οι τυφλοί και τα άτομα με προβλήματα όρασης για να κυκλοφορούν χωρίς συνοδεία στις πόλεις όπου ζουν, σπουδάζουν και εργάζονται.
Συχνά τα πατίνια οδηγούνται με υπερβολική για τα δεδομένα της μικροκινητικότητας ταχύτητα, μεταφέροντας αρκετές φορές δύο άτομα αντί ενός που είναι το ενδεδειγμένο, και «χώνονται» ανάμεσα στους πεζούς στα πεζοδρόμια. Αυτό είναι κάτι εν δυνάμει επικίνδυνο για κάθε πεζό, πόσο μάλλον για εκείνους που δεν μπορούν να δουν με τα μάτια τους το πατίνι που πλησιάζει - και κατά συνέπεια δεν μπορούν να το αποφύγουν.
Οι τυφλοί βρίσκονται στο απόλυτο έλεος αυτών του εκάστοτε αντικοινωνικού αναβάτη που ανεβαίνει με το πατίνι του στο πεζοδρόμιο θέλοντας να φτάσει κάπου γρήγορα ή να αποφύγει τα κόκκινα φανάρια.
Αυτό δημιουργεί σοβαρά ζητήματα ασφάλειας για τυφλούς – και είναι σαφές από δημοσιεύματα στον Τύπο ότι τυφλοί και άτομα με προβλήματα όρασης τραυματίζονται από ηλεκτρικά πατίνια. Οι σκύλοι-οδηγοί κινδυνεύουν επίσης από τέτοιου τύπου συμπεριφορές, ενώ μερικοί τυφλοί βρίσκονται να τους πέφτουν τα ειδικά λευκά μπαστούνια από τα χέρια τους.
Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε στον τύπο σχετικά με αυτά τα φαινόμενα τον περασμένο μήνα, οδήγησε τρεις εταιρείες ηλεκτρικών σκούτερ που δραστηριοποιούνται στο Λονδίνο να ανακοινώσουν ότι προχωρούν σε έρευνες για να εφοδιάσουν με κάποιο σύστημα εκπομπής ήχου τα ηλεκτρικά τους πατίνια. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται να έχει ξεχαστεί, σύμφωνα με τη Sarah Gayton, είναι η υπόσχεση περί ήχου που είχε δοθεί πριν από 14 μήνες, τον Νοέμβριο του 2020, από μια άλλη εταιρία ηλεκτρικών σκούτερ στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Και ενώ ο ήχος δείχνει να είναι κάτι που θα έπρεπε να υπάρχει στα ηλεκτρονικά πατίνια από την αρχή, φαίνεται ότι η προσθήκη του δεν είναι η λύση που θα φέρει την ηρεμία και προσφέρει ασφάλεια σε τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης. Ενδέχεται μάλιστα να επιδεινώσει το πρόβλημα καθώς είναι σαφές μετά από 20 μήνες δοκιμών ότι οι εταιρείες ηλεκτρικών σκούτερ και η αστυνομία δεν μπορούν να αποτρέψουν τόσο τους νόμιμους όσο και τους παράνομους αναβάτες ηλεκτρονικών σκούτερ από τη χρήση των χώρων που κυκλοφορούν πεζοί.
Η Sarah Leadbetter, υπεύθυνη εθνικών εκστρατειών της Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία έχει προβλήματα όρασης και είναι χρήστης σκύλου οδηγού, εξηγεί τις ανησυχίες της:
«Τα ηλεκτρικά πατίνια έχουν μετατρέψει τα πεζοδρόμιά μας σε ζούγκλες και δεν θα είμαστε αν προσθέσει κανείς σε αυτά απλώς έναν θόρυβο.
Ως άτομο με προβλήματα όρασης πρέπει να συγκεντρώνομαι απόλυτα όταν δουλεύω με τον σκύλο-οδηγό μου. Δεδομένου του πόσο γρήγορα κινούνται αυτά τα ηλεκτρικά πατίνια και πόσο θορυβώδη μπορεί να είναι τα κέντρα των πόλεων, είναι πολύ πιθανό να μην ακούσω τον ήχο τους μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο, καθώς θα περνούν από μπροστά μου στο πεζοδρόμιο.
Αυτό θα μπορούσε να με κάνει να πηδήξω, να χάσω την ισορροπία μου και να διαταράξει τη συγκέντρωσή μου, οδηγώντας με σε αποπροσανατολισμό. Ακόμα χειρότερα, εγώ ή ο σκύλος-οδηγός μου θα μπορούσαμε να χτυπηθούμε και να τραυματιστούμε σοβαρά σε μια σύγκρουση.
Είμαι βέβαιη ότι οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν αυτή τη δουλειά δεν καταλαβαίνουν πόσο επικίνδυνα είναι τα ηλεκτρικά πατίνια, με ή χωρίς ήχο».
Πέραν των παραπάνω, παρατηρείται συχνά το φαινόμενο της κατάληψης πεζοδρομίων και άλλων δημόσιων χώρων από σταθμευμένα ή – ακόμα χειρότερα - πεταμένα ενοικιαζόμενα ηλεκτρικά σκούτερ. Αυτό δημιουργεί επιπλέον κινδύνους και εμπόδια για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης.
Έτσι η Sarah Gayton καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα προβλήματα με τα ενοικιαζόμενα ηλεκτρικά σκούτερ θα μπορούσαν να λυθούν σε μια στιγμή – με την παύση της χρήσης τους. Θεωρεί, μάλιστα, ότι η ασφάλεια των πεζοδρομίων θα απωλεσθεί για πάντα εάν επιτραπεί η συνέχιση της χρήσης των ενοικιαζόμενων ηλεκτρικών σκούτερ και επιτραπεί η χρήση των ιδιωτικών. Οι τυφλοί και οι πεζοί με προβλήματα όρασης χρειάζονται πρόσβαση στα πεζοδρόμια και είναι σαφές ότι η ασφάλεια και η προσβασιμότητά τους περνούν σε δεύτερη μοίρα προκειμένου να κυκλοφορούν ελεύθερα τα ηλεκτρικά σκούτερ.
Ο προβληματισμός αυτός, όπως ήδη είπαμε, μας έρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι δεν αφορά μόνο στη χώρα αυτή…
