Ο Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αναπλ.Καθηγητής Τάκης Πολίτης, ούτε γραφικός είναι ούτε η εξαίρεση.
Όσα είπε σε εκδήλωση για την υποστήριξη του Δ. Κουφοντίνα είναι λίγο-πολύ κοινός τόπος για την πλειοψηφία των αριστερών μελών ΔΕΠ. Μια βόλτα στις επιφυλλίδες των κυριακάτικων φύλλων θα πείσει για του λόγου το αληθές.
Μπορεί στη συντριπτική τους πλειοψηφία να μην φτάνουν στο σημείο να δηλώσουν ρητά τη στήριξή τους στον ένοπλο αγώνα, ο κ. Πολίτης που το κάνει δεν πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ευφυής άνθρωπος όπως άλλωστε όλοι όσοι υποφέρουν από κάποιου είδους εφηβική καθήλωση, αλλά εκλογικεύουν συστηματικά και οργανωμένα όσα συμβαίνουν στους δρόμους και τα πανεπιστήμια για να μην αναφερθούμε στην εκλογίκευση της ισλαμοφασιστικής τρομοκρατίας που γνώρισε πριν από λίγα χρόνια η Ευρώπη και ειδικά η Γαλλία.
Όλοι θυμόμαστε τι έγραφαν τότε διάφοροι αριστεροί καθηγητές γνωστοί από τις δημόσιες παρεμβάσεις τους όταν ζητούσαν από τη Γαλλική Δημοκρατία να απολογηθεί στους Ταλιμπάν, το ISIS και τους λοιπούς ισλαμοφασίστες για τα εγκλήματα που διέπραξε ως αποικιοκρατική δύναμη κατά το παρελθόν.
Η Αριστερά αποδέχεται ως νόμιμο τρόπο πολιτικής δράσης τη βία. Τέλος. Ας το χωνέψουμε όσο αδιανόητο κι αν δείχνει αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι θιασώτες αυτών αντιλήψεων προσωποποιούν, κυριολεκτικά, αυτό που σε μια κοινωνία ονομάζουμε «σύστημα».
Πυλώνες του μεταπολιτευτικού συστήματος κυρίως στα Πανεπιστήμια αλλά και κάθε είδους κρατικές επιτροπές και Διοικητικά Συμβούλια όπου φροντίζουν με επιμέλεια να αναπαράγουν την εξουσία τους και την ιδεολογική τους ηγεμονία με κάθε τρόπο, από το θέμα των διδακτορικών διατριβών που επιβλέπουν (η εμμονή της ελληνικής ιστοριογραφίας με τον Εμφύλιο είναι χαρακτηριστική), μέχρι τις εξελίξεις στις βαθμίδες των μελών ΔΕΠ, ειδικά στις λεγόμενες Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες, προπαγανδίζουν τη βία ως φυσιολογικό απότοκο των κοινωνικών συνθηκών. Τι κι αν και οι ίδιοι συνδιαμορφώνουν αυτές τις «νοσηρές κοινωνικές συνθήκες»; Ε, σε τέτοιες «λεπτομέρειες» θα κολλήσουμε τώρα;
Καμία έκπληξη βέβαια γιατί όπως έχουμε ήδη υποστηρίξει, στα Ελληνικά η λέξη «αριστερά» πρέπει να νοείται ως συνώνυμο της λέξης «υποκρισία».
Έτσι έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα εν έτει 2022. Μπορεί η ελληνική κοινωνία να έχει διαπιστώσει τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί εξαιτίας αριστερών ιδεολογικών εμμονών, όπως αποδεικνύουν τα αποτελέσματα των εκλογών αλλά η βία σε κάθε της μορφή είναι η μόνη ιδεολογία που στην Ελλάδα έχει γίνει βίωμα.
Αυτός είναι και ο λόγος που όσες φορές έχουμε ασχοληθεί με το θέμα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας έχουμε υποστηρίξει πως είναι απλώς αδύνατον να εφαρμοστεί. Πώς θα εφαρμόσεις την Πανεπιστημιακή Αστυνομία σε μια Σχολή που ο Κοσμήτορας της ζητά από τους ομοϊδεάτες του «να ξεπεράσουν το ταμπού του ένοπλου αγώνα»;
Οι ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας είναι τεράστιες. Ακόμα και σήμερα, μετά απ'όλα όσα έχουν συμβεί, η Νέα Δημοκρατία αρνείται να στρωθεί στη δουλειά και να νοηματοδοτήσει το κυβερνητικό της έργο και τις πολιτικές της που βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών με τρόπο μετρήσιμο με όρους ιδεολογικούς.
Η Νέα Δημοκρατία αλλάζει τη ζωή των Ελλήνων προς το καλύτερο και αυτό αδυνατεί να το εξηγήσει με όρους πολιτικούς, αρνείται να εξηγήσει ότι το έργο της είναι προϊόν της ιδεολογίας της.
Τι να γίνει. Ας το δεχτούμε κι αυτό μοιρολατρικά. Ας μείνουμε με τους δεινοσαύρους της αριστεράς που παίρνουν το μικρόφωνο και σε συνθήκες απόλυτης ελευθερίας και δημοκρατίας καλούν τον κόσμο να πάρει τα όπλα.
Αξίζουμε καλύτερα; Όχι βέβαια.
