Προχθές, στο πεζοδρομημένο τμήμα της οδού Βουκουρεστίου που εκτείνεται μεταξύ Σταδίου και Πανεπιστημίου, είχαμε τη δυσάρεστη εμπειρία της εβδομάδας.
Μια εταιρεία διανομής οπωροκηπευτικών έκανε διανομή προϊόντων σε κάποιο από τα μεγάλα ξενοδοχεία που «βγαίνουν» στον πεζόδρομο στις 12 το μεσημέρι.
Φυσικά, είχε κλείσει ένα μεγάλο κομμάτι του πεζόδρομου που έτσι κι αλλιώς εκείνη την ώρα λειτουργούσε πλέον ως πάρκινγκ αυτοκινήτων για τις ανάγκες των ξενοδοχείων.
Όταν το επισημάναμε στον οδηγό εκείνος εξανέστη κι αφού μας είπε διάφορα, κατέληξε στο απίθανο: «Σεβαστείτε τη βαριά βιομηχανία της χώρας μας, τον Τουρισμό». Ας καγχάσουμε!
«Η Αθήνα δεν πρέπει να γίνει Ντίσνειλαντ». Αυτός είναι ο τίτλος της ενδιαφέρουσας συνέντευξης που έδωσε ο Δήμαρχος Κωστής Μπακογιάννης στην Καθημερινή της Κυριακής. Τα κεντρικά ξενοδοχεία του Συντάγματος, οι εργαζόμενοι σε αυτά και κυρίως οι προμηθευτές τους δραστηριοποιούνται ήδη ωσάν να βρίσκονται στη Ντίσνεϊλαντ και φυσικά δεν είναι οι μόνοι. Τα ίδια συμβαίνουν σε όλο το Κέντρο.
Η Αθήνα έχει γίνει ήδη Ντίσνεϊλαντ και μάλιστα της κακιάς ώρας, γιατί ποιος πιστεύει ότι θα βρισκόταν άνθρωπος να πληρώσει εισιτήριο για να έχει την εμπειρία του αθηναϊκού Κέντρου όπως το βιώνουμε εμείς, οι μόνιμοι κάτοικοι;
Η απόφαση της κυβέρνησης να δώσει παράταση στην παραχώρηση πολύτιμου δημόσιου χώρου στις επιχειρήσεις εστίασης μέχρι το τέλος του χρόνου είναι απαράδεκτη και φυσικά είναι η μονιμοποίηση του εφιάλτη που ζούμε καθημερινά. Τα τραπεζοκαθίσματα δεν πρόκειται να μαζευτούν αν δεν αντιδράσουμε.
Πολύ σωστά ο Δήμαρχος επισημαίνει την ανάγκη ο Δήμος της Αθήνας να μετέχει της διαδικασίας λήψης των αποφάσεων για ό,τι αφορά την πόλη στην οποία ζει η μισή Ελλάδα.
Φυσικά, δεν έχει τη δικαιοδοσία να αλλάξει την απόφαση για τα τραπεζοκαθίσματα αλλά πρέπει να μας δείξει ότι σε αυτό το θέμα είναι με το μέρος μας.
Το μόνο που έχει να κάνει ο κ.Μπακογιάννης για να επανεκλεγεί και μάλιστα πανηγυρικά είναι να αποδείξει ότι είναι με το μέρος των πολιτών απέναντι στις συχνά παρανοϊκές αποφάσεις του κεντρικού Κράτους.
Αν ο κ.Μπακογιάννης γίνει η φωνή των Αθηναίων, αν πρωτοσταστήσει σε καμπάνιες για την ανάγκη περιφρούρησης των δημόσιων χώρων, αν συμβάλλει στην αστυνόμευση της αυθαιρεσίας που δεν περιορίζεται στα τραπεζοκαθίσματα, δεν χρειάζεται να κάνει ο,τιδήποτε άλλο για να διεκδικήσει εκ νέου την ψήφο των πολιτών. Ακόμα και ο Μεγάλος Περίπατος θα του συγχωρεθεί που μπροστά στο αίσχος των τραπεζοκαθισμάτων και της κατάληψης των πεζοδρομίων είναι κυριολεκτικά ένα πταίσμα που κανείς δεν θα το θυμάται μέχρι τις κάλπες.
Έχουμε αγανακτήσει πλέον από τον κυνισμό και την αδιαφορία. Κάποιος πρέπει να γίνει η φωνή των πολιτών. Αν όχι ο Δήμαρχος της πόλης, τότε ποιος;
