- Η στήλη ζητεί από τους πιστούς αναγνώστες της να το σκεφτούν: Aν ο έλεγχος των τραπεζών ανήκει πράγματι στους ξένους και συγκεκριμένα στον SSM και στο ΤΧΣ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε ότι έπρεπε να «φάει» τον Γιάννη Δραγασάκη και να βάλει στη θέση του τον Α. Φλαμπουράρη; Με απλά λόγια, εφόσον ο έλεγχος ασκείται από την Φρανκφούρτη γιατί έπρεπε να αναλάβει την πολιτική ευθύνη, ο πιστός Αλέκος;
- Η Ελλάδα είναι μια κατηγορία μόνη της και το αποδεικνύει καθημερινά. Υπάρχουν ισραηλινά επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία κυριολεκτικά «κόβονται» για να αγοράσουν τη ΛΑΡΚΟ. Συμφέροντα τα οποία επισήμως έχουν πάει στον υπουργό Ανάπτυξης και όπου αλλού χρειάστηκε να παραστούν, για να εκφράσουν και επισήμως το επενδυτικό ενδιαφέρον τους.
- Η κυβέρνηση όμως τους αγνοεί και εξακολουθεί να κάνει τα δικά της. Δηλαδή το υπουργείο Ανάπτυξης εξαντλεί κάθε χρονικό περιθώριο και διαπραγματευτικό περιθώριο που έχει, ώστε να πείσει τη ΔΕΗ να μην κόψει την παροχή του ρεύματος στη ΛΑΡΚΟ, παρά το φέσι των περίπου 300 εκατ. που έχει φορέσει η βιομηχανία στη ΔΕΗ.
- Επιχειρηματικό χρηματιστήριο: Ποιος επιχειρηματίας είναι σήμερα ο ισχυρότερος παράγων με υψηλή επάρκεια διαθεσίμων, πολιτικές και άλλες χρήσιμες προσβάσεις; Ο Ιβάν Σαββίδης και μην το αμφισβητείτε.
- Αttica Group: Μερικές φορές τα γεγονότα είναι θολά και παραπλανούν. Όμως μην ακούτε δεξιά και αριστερά τα όσα λέγονται. Είναι γεγονός -και είναι εύλογο- να υπάρχουν και τακτικισμοί. Ωστόσο, υπάρχει και μια αδήριτη πραγματικότητα: Στις 17 Οκτωβρίου 2019 λήγει το ομόλογο των 142,5 εκατ. ευρώ προς την MIG. Κι όπως λένε στα χαρτιά, όποιος έχει τα λεφτά μιλάει. Όποιος δεν έχει...
- Σχεδόν με την εκπνοή του χρόνου φιλοδοξεί η νέα διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας να κάνει ανακοινώσεις για τη νέα οργάνωση -και όχι μόνον– της τράπεζας.
