Με εξαίρεση τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ιδρυτή της ΝΔ, δεν υπήρξε αρχηγός της ΝΔ που να μην είχε κάποια σοβαρή και επικίνδυνη και φασαριόζικη εσωκομματική αντιπολίτευση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επί τέσσερα χρόνια ευτύχησε να μην έχει τέτοιο πετραδάκι στο παπούτσι του. Ίσως το γεγονός ότι η Καραμανλική συνιστώσα είχε ικανές ευθύνες για την οικονομική χρεωκοπία της χώρας με τη διακυβέρνηση 2004-2009, ίσως διότι μετά ένα κομμάτι της πήγε και κόλλησε στον Τσίπρα, πάντως μόλις κέρδισε ο Μητσοτάκης εκείνοι κάθισαν στην άκρη.
Ο Σαμαράς από την άλλη, την πρώτη τετραετία δεν του δημιούργησε προβλήματα του Μητσοτάκη. Μια-δυο παρεμβάσεις του στο Μακεδονικό και στα ελληνοτουρκικά, δεν ήταν δα και τίποτα βαριές υπονομευτικές κινήσεις απέναντι στον πρωθυπουργό και το σύστημα εξουσίας του.
Προσωπικά εγώ, απ’ έξω βλέποντας το πράγμα και όντας σταθερά οπαδός της κεντρώας και μεταρρυθμιστικής πολιτικής που έχει υποσχεθεί ο Μητσοτάκης, από το 2019 μέχρι και τώρα δεν είδα τον πρωθυπουργό να έχει σοβαρά εσωτερικά εμπόδια στον δρόμο του.
Τώρα το πράγμα εκτραχύνεται ελαφρά. Όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ψιλοειρωνεύεται τον πρώην πρωθυπουργό κι όταν ο Αντώνης κατακεραυνώνει με ανακοίνωση κύκλων του τον εκπρόσωπο του Μητσοτάκη, είναι προφανές ότι οι δυο τους τα 'χουν σπάσει.
Εντάξει, σε έναν βαθμό είναι και λογικό, οι πολιτικές θέσεις και απόψεις του Αντώνη και του Κυριάκου απέχουν πάρα πολύ, ο ένας είναι δεξιο-ακροδεξιός, ενώ ο άλλος είναι κεντροδεξιο-κεντρώος. Καλό θα ήταν βέβαια ο Αντώνης να παραμείνει απλός Πελοννησιάρχης και περιστασιακός τουρκοφάγος, πλην μόλις έρθουν οι κανονικές μεταρρυθμίσεις αυτομάτως ενεργοποιούνται και αντι-μεταρρυθμιστές.
Οπότε όλα όσα βλέπουμε και που ανακινήθηκαν από το θέμα του γάμου των ομόφυλων είναι περίπου φυσιολογικά και αναμενόμενα. Ο Μητσοτάκης μπορεί να το ήθελε, όμως θα ήταν γι αυτόν υπερβολική τύχη να βγάλει μια οκταετία με μοναδική εσωτερική αντιπολίτευση τον …Αντώναρο.
Αλλά και με τον Σαμαρά που αναγορεύεται σιγά-σιγά σε άλλο εσωτερικό πόλο, πάλι τυχερός είναι ο Κυριάκος. Οι επικίνδυνοι εσωτερικοί αντίπαλοι είναι όσοι βρίσκονται σε στάδιο απογείωσης της καριέρας τους, όχι σε αποδρομή. Οι δελφίνοι είναι αυτοί που κάνουν την πραγματική ζημιά. Ένας μη-δελφίνος σαν τον Αντώνη, όσο και να το θέλει, λίγο στραπάτσο είναι ικανός να κάνει.
