Θυμάστε ένα κείμενο που είχα γράψει στις 10 Ιουλίου, με τίτλο «Άννα, κάτσε στ’ αυγά σου»; Ψηνόταν τότε η υποψηφιότητα Διαμαντοπούλου και είχα σπεύσει να την προφυλάξω. Το νόημα του κειμένου ήταν ότι το ΠΑΣΟΚ, όπως έχει καταλήξει σήμερα, όχι μόνο δεν είναι δεκτικό σε εκσυγχρονιστικές και μεταρρυθμιστικές αντιλήψεις, αλλά τις απεχθάνεται κιόλας. Οπότε, οι φορείς τέτοιων απόψεων, δεν έχουν τύχη εντός του.
Έγραφα επίσης ότι αυτό που έχει απομείνει στο σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερο ένα άθροισμα αποστεωμένων μηχανισμών, παρά ένας ζωντανός και φιλόδοξος πολιτικός οργανισμός που θέλει να ανοίξει δρόμο προς το μέλλον, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τη χώρα. Να διώξει τον Μητσοτάκη θέλει, είναι το προφανές, αλλά να σφραγίσει θετικά την εποχή του δεν δείχνει καμιά διάθεση. Έχει χάσει το παλιότερο βασικό του ένστικτο, που στις κρίσιμες στιγμές το οδηγούσε σε εσωτερικές επιλογές νίκης.
Δυστυχώς, η κάλπη με δικαίωσε. Πήγαν στις κάλπες οι 300.000, από 'δω το έφεραν, από 'κει το μεθόδευσαν, κατάφεραν στην ευνοϊκότερη στιγμή τους να υπερψηφίσουν μια επιλογή περιθωριοποίησης και ήττας. Τώρα πια, είτε ο ένας κερδίσει, είτε ο άλλος, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Αν βεβαίως ζητάτε τα προγνωστικά μου, σας λέω ότι ο Ανδρουλάκης θα κερδίσει άνετα στον β' γύρο. Ο Δούκας είναι ίσως ο άνθρωπος με τον μικρότερο παγκοσμίως χρόνο απώλειας της λάμψης του.
Ο Νίκος θα πανηγυρίσει την τρίτη κατά σειρά επικράτηση, ενώ το ποσοστό των κεντρώων και κεντροαριστερών που, προς στιγμήν, σκέφτηκαν μήπως επαναπατριστούν στο ΠΑΣΟΚ, ενώ επί μια δεκαετία ψήφιζαν Μητσοτάκη, ξαναγύρισαν στην καρέκλα τους αναστενάζοντας. Η πλειοψηφία τους δεν θα πάει καν την επόμενη Κυριακή να ψηφίσει. Νιώθουν σαν να μην τους αφορά το όλο σκηνικό.
Ένα μικρό ποσοστό τους ίσως πάει να το ρίξει στον Ανδρουλάκη, μόνο και μόνο για να μην παραδώσει το ΠΑΣΟΚ στον Δούκα, και μέσω αυτού στους Συριζαίους. Θα έχουν γραφτεί μέλη ή φίλοι του Κινήματος, αλλά τουλάχιστον στις επόμενες εθνικές εκλογές δεν θα έχουν το ΠΑΣΟΚ στις επιλογές τους. Μετά βλέπουμε πάλι.
